[go: up one dir, main page]

Vicente Aleixandre

hiszpański poeta, noblista

Vicente Pío Marcelino Cirilo Aleixandre y Merlo (ur. 26 kwietnia 1898 w Sewilli, zm. 14 grudnia 1984 w Madrycie) – poeta hiszpański, przedstawiciel Pokolenia 27, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1977.

Vicente Aleixandre
Vicente Pío Marcelino Cirilo Aleixandre y Merlo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1898
Sewilla

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 1984
Madryt

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

poezja

Ważne dzieła

W rozległej krainie (1962)
Dialogi o poznaniu (1974)[1]

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie literatury

Życiorys

edytuj
 
Popiersie Vicente Aleixandre, Miraflores de la Sierra

Vicente Aleixandre urodził się 26 kwietnia 1898 r. w Sewilli. Wczesne lata spędził w pobliskim mieście Maladze. Gdy miał jedenaście lat, przeniósł się z rodziną do Madrytu. Ukończył prawo i ekonomię na Uniwersytecie Madryckim. W 1917 r. poznał Dámaso Alonso, dyrektora Hiszpańskiej Akademii Królewskiej, który wprowadził go w świat poezji. W latach 1920–1922 pracował jako profesor prawa handlowego w Escuela de Comercio w Madrycie. W 1925 r. zachorował na gruźlicze zapalenie nerek. Zły stan zdrowia ostatecznie zmusił go do porzucenia kariery w dziedzinie prawa gospodarczego i skoncentrowania się na pisaniu poezji[1][2].

Pierwszą książkę, Obszar (Ámbito), wydał w 1928 r. Tomik wierszy nasiał w tradycji poésie pure, charakterystycznej dla poezji hiszpańskiej w latach 20. Mniej więcej w tym samym czasie Aleixandre zaczął współpracować z Pedro Salinasem, Federico Garcíą Lorcą, Jorge Guillénem i innymi poetami mieszkającymi w Madrycie, czego kulminacją był innowacyjny ruch literacki Pokolenie 27. Pisarze z tej grupy opowiadali się za poezją jako środkiem do odkrywania i zgłębiania relacji między rzeczywistością zewnętrzną a światem wewnętrznym poety i chociaż odrzucali sentymentalizm, w ich twórczości dominowała miłość[1][2].

W przeciwieństwie do większości pisarzy swojego pokolenia, Aleixandre pozostał w Hiszpanii podczas wojny domowej i późniejszego panowania dyktatora Francisco Franco. Chociaż nigdy nie był poetą politycznym, jego prace zostały zakazane w latach powojennych ze względu na antyfaszystowskie przekonania i niezależność od oficjalnego reżimu. Prace Aleixandre zostały przywrócone w latach 40. XX wieku[2]. Od 1949 r. był członkiem Hiszpańskiej Akademii Królewskiej[3].

Aleixandre był inspiracją dla młodszych pokoleń hiszpańskich poetów, którzy widzieli w nim wielkiego mistrza. Wydał kilkanście tomów poezji a także prace krytyczne Poematy spełnienia (Poemas de la consumación, 1968) i Dialogi o poznaniu (Diálogos del conocimiento, 1974). Zmarł w 1984 r. w Madrycie[1][2].

Nagroda Nobla

edytuj

W 1977 r. otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za „wybijającą się twórczość poetycką, która odzwierciedla sytuację człowieka w kosmosie i we współczesnym społeczeństwie i stanowi świadectwo odrodzenia hiszpańskiej poezji w okresie międzywojennym”[1][4][5][6].

Wybrane dzieła

edytuj
  • Obszar (1928)
  • Namiętności ziemskie (1935)
  • Miecze jak wargi (1932)
  • Zniszczenie albo śmierć
  • Świat sam ze sobą (1950)
  • Cień raju (1944)
  • Historia serca (1954)
  • W rozległej krainie (1962)
  • Poematy spełnienia (1968)
  • Dialogi o poznaniu (1974)

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e The Nobel Prize in Literature 1977. The Nobel Foundation NobelPrize.org. [dostęp 2021-06-01]. (ang.).
  2. a b c d Vicente Aleixandre. Enotes.com. [dostęp 2021-06-01]. (ang.).
  3. Aleixandre y Merlo Vicente, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-06-01].
  4. Victor Fernandez: Las cartas de amor de Vicente Aleixandre a Carlos Bousoño. Larazon.es. [dostęp 2021-06-01]. (hiszp.).
  5. José María Carrascal: Sobre la autoría del monumento a Vicente Aleixandre. Chamberi30Dias.es. [dostęp 2021-06-01]. (hiszp.).
  6. El busto de Aleixandre será colocado en la plaza Mayor. ElPais.com. [dostęp 2021-06-01]. (hiszp.).

Bibliografia

edytuj
  • Leksykon pisarzy świata XX wiek (autor hasła Krystyna Rodowska), Fundacja "Literatura Światowa" Warszawa 1993 s. 14-15 ISBN 83-900273-2-1