[go: up one dir, main page]

Tulsi Gabbard (ur. 12 kwietnia 1981 w Leloaloa) – amerykańska polityczka i żołnierka, w latach 2013–2021 członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, wiceprzewodnicząca Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej od 2013 do 2016, major Gwardii Narodowej Hawajów, weteranka II wojny w Zatoce Perskiej.

Tulsi Gabbard
Ilustracja
Tulsi Gabbard w sierpniu 2019
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1981
Leloaloa, Samoa Amerykańskie

Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z 2. okręgu stanu Hawaje
Okres

od 3 stycznia 2013
do 3 stycznia 2021

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Małżonek

Abraham Williams (od 2015), Eduardo Tamayo (2002–2006),

Poprzednik

Mazie Hirono

Wiceprzewodnicząca Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej
Okres

od 22 stycznia 2013
do 27 lutego 2016

Poprzednik

Mike Honda

Następca

Grace Meng

Członek rady miasta Honolulu z 6. okręgu wyborczego
Okres

od 2 stycznia 2011
do 16 sierpnia 2012

Poprzednik

Rod Tam

Następca

Carol Fukunaga

Członek Izby Reprezentantów Hawajów z 42. okręgu
Okres

od 1 grudnia 2002
do 1 grudnia 2004

Poprzednik

Mark S. Moses

Następca

Rida Cabanilla

Faksymile
Odznaczenia
Combat Medical Badge
Medal za Dobre Zachowanie Sił Lądowych (USA)
Medal Pochwalny Połączonych Sił - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal za Osiągnięcie Sił Lądowych (Stany Zjednoczone)
Medal za Osiągnięcie Sił Lądowych - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal za Chwalebną Służbę (Stany Zjednoczone) German Armed Forces Badge for Military Proficiency

Jako nastolatka była jedną z założycielek Healthy Hawai'i Coalition, organizacji non-profit skoncentrowanej na ochronie środowiska. W 2009 ukończyła administrację biznesową na uniwersytecie Hawaii Pacific University i zdobyła tytuł naukowy Bachelor of Science in Business Administration.

Związała się z Partią Demokratyczną i w 2002 wygrała wybory do Izby Reprezentantów Hawajów. W 2003 rozpoczęła służbę w Gwardii Narodowej Hawajów. Ukończyła podstawowy trening wojskowy między posiedzeniami Izby. Nie udało jej się uzyskać reelekcji w 2004, ponieważ przegrała prawybory Partii Demokratycznej z Ridą Cabanillą.

Od 2004 do 2005 służyła w jednostce medycznej w Iraku. Od 2006 do 2009 była doradcą legislacyjnym senatora Daniela Akaki. W 2007 ukończyła akademię wojskową Alabama Military Academy. Od 2008 do 2009 trenowała antyterrorystów w Kuwejcie.

W 2010 została wybrana do rady miejskiej Honolulu, a w 2012 do Izby Reprezentantów. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w 2014, 2016 i 2018. Od 2013 do 2016 była wiceprzewodniczącą Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej. W czasie Wojny domowej w Syrii osobiście spotkała się z prezydentem Syrii Baszszar al-Asadem W 2019 ogłosiła swoją kandydaturę w prawyborach prezydenckich Partii Demokratycznej.

Wczesne życie i edukacja

edytuj

Tulsi Gabbard urodziła się 12 kwietnia 1981 w Leloaloa, w Samoa Amerykańskim. Jej ojciec Mike Gabbard był stanowym senatorem na Hawajach, a matka Carol Gabbard z domu Porter była członkinią Rady Edukacji Hawajów[1]. Jest pochodzenia azjatyckiego, polinezyjskiego i kaukaskiego. Dorastała na Hawajach[2]. Jako nastolatka Gabbard była jedną z założycielek Healthy Hawai'i Coalition, organizacji non-profit skoncentrowanej na ochronie środowiska[1]. W 2009 ukończyła administrację biznesową na uniwersytecie Hawaii Pacific University i zdobyła tytuł naukowy Bachelor of Science in Business Administration[1].

Kariera polityczna

edytuj

W 2002 pokonała Ridę Cabanillę w prawyborach Partii Demokratycznej[3], a następnie wygrała wybory do Izby Reprezentantów Hawajów[4]. Reprezentowała zachodnie Oʻahu. Miała wówczas 21 lat, co czyniło ją najmłodszą kobietą wybraną do Izby Reprezentantów Hawajów[1]. Chcąc ubiegać się o kolejną kadencję, w 2004 ponownie wzięła udział w prawyborach Partii Demokratycznej, tym razem zdobywając 25,22% głosów i przegrywając z Ridą Cabanillą[5].

Od 2006 do 2009 była doradcą legislacyjnym senatora Daniela Akaki z Hawajów[1]. Doradzała mu w sprawach energetyki, niepodległości Hawajów, bezpieczeństwa wewnętrznego, ochrony środowiska i w sprawach weteranów[2].

2 listopada 2010 została wybrana do rady miejskiej Honolulu[1].

6 listopada 2012 pokonała Davida "Kawikę" Crowley'ego w wyborach do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów[1]. Uzyskała reelekcję w 2014[6], 2016[7] i 2018[8].

22 stycznia 2013 została wybrana na wiceprzewodniczącą Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej[1].

12 października 2015 w programie The Situation Room na CNN poskarżyła się, że została wyproszona z debaty kandydatów Partii Demokratycznej na prezydenta. Jej zdaniem było to spowodowane tym, że publicznie opowiadała się za organizowaniem więcej debat, co uczyniło ją niemile widzianą na wszystkich debatach. 20 listopada wezwała prezydent Stanów Zjednoczonych Baracka Obamę do pozwolenia, aby Baszszar al-Asad nadal był prezydentem Syrii, w związku z trwającą tam wówczas wojną domową[1].

28 lutego 2016 ustąpiła z funkcji wiceprzewodniczącej Krajowego Komitetu Partii Demokratycznej, aby móc publicznie popierać Berniego Sandersa w prawyborach prezydenckich. 21 listopada 2016 spotkała się z prezydentem elektem Donaldem Trumpem z Partii Republikańskiej, który chciał zasięgnąć jej rady w sprawie walki z takimi grupami terrorystycznymi jak Al-Ka’ida i Państwo Islamskie, a także w różnych sprawach związanych z polityką zagraniczną[1].

25 stycznia 2017 poinformowała w wywiadzie z Jakiem Tapperem na CNN, że spotkała się z prezydentem Syrii Baszszarem al-Asadem. Była to tajna czterodniowa wizyta. Gabbard zapewniła, że Assad troszczy się o naród syryjski[1]. Jej wizyta spotkała się z krytyką, a w szczególności fakt, że wizyta miałaby zostać ufundowana ze środków publicznych. 31 stycznia Gabbard zapewniła, że opłaci wizytę z własnych środków[9]. 7 kwietnia podała w wątpliwość zarzuty, jakoby Assad odpowiadał za użycie broni chemicznej i zabicie dziesiątek Syryjczyków, pomimo zapewnień prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa, sekretarza stanu Rexa Tillersona i Pentagonu[1].

21 listopada 2018 nazwała prezydenta Stanów Zjednoczonych Donalda Trumpa suką Arabii Saudyjskiej, ponieważ wyrażał się pochlebnie o Arabii Saudyjskiej po śmierci dziennikarza Dżamala Chaszukdżiego, znanego z krytyki rządu saudyjskiego[1].

Służba wojskowa

edytuj
 
Tulsi Gabbard na 135. dorocznej konferencji National Guard Association of the United States (Stowarzyszenie Gwardii Narodowej Stanów Zjednoczonych) w Honolulu w 2013

W 2003 rozpoczęła służbę w Gwardii Narodowej Hawajów. Ukończyła podstawowy trening wojskowy między posiedzeniami stanowej Izby Reprezentantów, której była członkinią. Od 2004 do 2005 dobrowolnie służyła w jednostce medycznej w Iraku. W 2007 ukończyła akademię wojskową Alabama Military Academy. Od 2008 do 2009 trenowała antyterrorystów w Kuwejcie. 12 października 2015 została awansowana ze stopnia kapitana na majora[1].

Wybory prezydenckie w 2020

edytuj
 
Tulsi Gabbard na konwencji Partii Demokratycznej w Kalifornii w 2020

11 stycznia 2019 w wywiadzie z Vanem Jonesem w CNN zapowiedziała zamiar kandydowania w wyborach prezydenckich w 2020. Jeszcze przed rozpoczęciem kampanii zarzucano jej wrogą postawę wobec społeczności LGBT i wsparcie organizacji anty-homoseksualnej swojego ojca The Alliance for Traditional Marriage. 17 stycznia Tulsi Gabbard publicznie przeprosiła za swoje dawne komentarze dotyczące osób LGBT. Była również krytykowana za spotkanie z prezydentem Syrii Baszszarem al-Asadem dwa lata wcześniej, ale 20 stycznia Gabbard zapewniła, że nie żałuje swojej decyzji, a spotykanie się z głowami innych państw jest dobre dla pokoju i bezpieczeństwa narodowego. 2 lutego 2019 oficjalnie rozpoczęła kampanię wyborczą w ramach prawyborów Partii Demokratycznej[1]. Wycofała się 19 marca 2020 po niezadowalających wynikach wstępnych[10]. Uzyskała 273 940 głosów, co dało jej 0,74% wszystkich głosów i 7. najlepszy wynik w prawyborach[11].

Wybory prezydenckie w 2024

edytuj

26 sierpnia 2024 na konferencji Stowarzyszenia Gwardii Narodowej(inne języki) (National Guard Association) w Detroit udzieliła poparcia obecnemu na tej konferencji Donaldowi Trumpowi w wyborach prezydenckich 2024[12]. 13 listopada 2024 została nominowana przez Trumpa jako prezydenta elekta na stanowisko Dyrektora Wywiadu Narodowego[13].

Wyniki wyborów

edytuj
Rok Wybory Partia Główny przeciwnik Wynik Źródło
Głosy powszechne % Wygrana
2002 Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Hawajów w 42. okręgu wyborczym Demokraci Rida Cabanilla
(Demokratka)
1 095 48,07   [3]
Wybory do Izby Reprezentantów Hawajów w 42. okręgu wyborczym Demokraci Alfonso Jimenez
(Republikanin)
3 106 64,87   [4]
2004 Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Hawajów w 42. okręgu wyborczym Demokraci Rida Cabanilla
(Demokratka)
579 25,22   [5]
2010 Wybory do rady miasta Honolulu w 6. okręgu wyborczym – I tura Niezależna Sesnita A.D. Moepono
(bezpartyjna)
6 088 32,97   [14]
Wybory do rady miasta Honolulu w 6. okręgu wyborczym – II tura Niezależna Sesnita A.D. Moepono
(bezpartyjna)
15 060 58,50   [15]
2012 Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów Demokraci Mufi Hannemann
(Demokrata)
62 882 55,07   [16]
Wybory do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów Demokraci David "Kawika" Crowley
(Republikanin)
168 503 80,54   [17]
2014 Wybory do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów Demokraci David "Kawika" Crowley
(Republikanin)
142 010 78,75   [6]
2016 Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów Demokraci Shay Chan Hodges
(Demokratka)
80 026 84,53   [18]
Wybory do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów Demokraci David "Kawika" Crowley
(Republikanka)
170 848 81,16   [7]
2018 Prawybory Partii Demokratycznej przed wyborami do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów Demokraci Sheryl F. Alu Campagna
(Demokratka)
13 947 12,31   [19]
Wybory do Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w 2. okręgu Hawajów Demokraci Brian Evans
(Republikanin)
153 271 77,36   [8]
2020 Prawybory prezydenckie Partii Demokratycznej w 2020 roku Demokraci Joe Biden
(Demokrata)
273 940 0,74   [11]

Odznaczenia

edytuj
 
Tulsi Gabbard w trakcie ceremonii awansowania na stopień majora

Amerykańskie

edytuj

Zagraniczne

edytuj

Życie prywatne

edytuj

Deklaruje się jako hinduistka[1].

W 2002 wyszła za mąż za Eduardo Tamayo. Rozwiedli się w 2006. W 2015[1] wyszła za operatora filmowego Abrahama Williamsa[21].

Hobbystycznie uprawia surfing[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Tulsi Gabbard Fast Facts [online], CNN [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  2. a b About Tulsi Gabbard [online], Congresswoman Tulsi Gabbard, 11 grudnia 2012 [dostęp 2019-10-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-20] (ang.).
  3. a b HI State House 42 – D Primary Race – Sep 21, 2002 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  4. a b HI State House 42 Race – Nov 05, 2002 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  5. a b HI State House 42 – D Primary Race – Sep 18, 2004 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  6. a b HI – District 02 Race – Nov 04, 2014 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  7. a b HI District 02 Race – Nov 08, 2016 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  8. a b HI District 02 Race – Nov 06, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  9. Rep. Tulsi Gabbard to Personally Cover Cost of Syria Trip [online], Congresswoman Tulsi Gabbard, 31 stycznia 2017 [dostęp 2019-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-17] (ang.).
  10. Lisa Lerer, Maggie Astor, Tulsi Gabbard Drops Out of Presidential Race, „The New York Times”, 19 marca 2020, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-09-26] (ang.).
  11. a b Democratic Convention 2020 [online], www.thegreenpapers.com [dostęp 2022-09-26].
  12. David Smith: Ex-Democrat Tulsi Gabbard endorses Donald Trump in 2024 presidential race. [w:] US elections 2024 [on-line]. theguardian.com, 2024-08-27. [dostęp 2024-11-14]. (ang.).
  13. wac//az: Tulsi Gabbard ma być szefem Wywiadu Narodowego USA. "Bardzo niepokojący sygnał". [w:] Świat [on-line]. tvn24.pl, 2024-11-14. [dostęp 2024-11-14]. (pol.).
  14. Honolulu Council 6 Race – Sep 18, 2010 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  15. Honolulu Council 6 – Runoff Race – Nov 02, 2010 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  16. HI District 2 – D Primary Race – Aug 11, 2012 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  17. HI – District 02 Race – Nov 06, 2012 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  18. HI District 02 – D Primary Race – Aug 13, 2016 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  19. HI District 02 – D Primary Race – Aug 11, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2019-10-17] (ang.).
  20. a b c d e f Tulsi Gabbard [online], United States India Political Action Committee [dostęp 2019-10-18] (ang.).
  21. John Haltiwanger, Tulsi Gabbard is running for president in 2020. Here's everything we know about the candidate and how she stacks up against the competition. [online], Business Insider, 16 października 2019 [dostęp 2019-10-18] (ang.).