Stanisław Stefan Paszczyk

Stanisław Stefan Paszczyk
Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1940 ; Pruszków
Data i miejsce śmierci	12 listopada 2008 ; Warszawa
	Poseł na Sejm RP II i III kadencji
Okres	od 1993; do 2001
Przynależność polityczna	Sojusz Lewicy Demokratycznej
	Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego
Okres	od 1997; do 2005
Poprzednik	Andrzej Szalewicz
Następca	Piotr Nurowski
	Ambasador RP w Argentynie
Okres	od 2005; do 2006
Poprzednik	Sławomir Ratajski
Następca	Zdzisław Jan Ryn
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Stefan Paszczyk (ur. 16 kwietnia 1940 w Pruszkowie, zm. 12 listopada 2008 w Warszawie) – polski działacz sportowy, w latach 1997–2005 prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego, szef Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (1993–1997), trener lekkoatletyczny, poseł na Sejm RP dwóch kadencji (1993–2001), ambasador RP w Argentynie i Paragwaju.

Życiorys

W młodości trenował skok wzwyż w Legii Warszawa^[1]. W 1962 ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, następnie uzyskał stopień naukowy doktora nauk wychowania fizycznego. W latach 1963–1970 pracował jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie był także trenerem lekkoatletyki.

W latach 1960–1970 był trenerem w klubie AZS-AWF Warszawa, a w latach 1970–1972 w Skrze Warszawa. Od 1972 do 1976 pracował jako kierownik wyszkolenia w Polskim Związku Lekkiej Atletyki. Od 1975 do 1980 był zatrudniony w Polskiej Federacji Sportu. W latach 1980–1981 pełnił funkcję dyrektora departamentu w Głównym Komitecie Kultury Fizycznej i Turystyki. Od 1982 do 1984 był doradcą Meksykańskiego Komitetu Olimpijskiego. Następnie do 1986 zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, później przez rok pracował jako trener w klubie CWKS Legia Warszawa.

Był wiceprzewodniczącym Komitetu Kultury Fizycznej i Młodzieży od 1987 do 1990 (gdzie współpracował z Aleksandrem Kwaśniewskim). Do 1993 doradzał w hiszpańskim Ministerstwie Sportu (m.in. w zakresie organizacji Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992). W 1993 został szefem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w miejsce Marka Paszuchy; stanowisko to zajmował do 1997.

Sprawował mandat posła na Sejm II i III kadencji (1993–2001) z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej^[2]. W 1997 został wybrany na prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Po zakończeniu pracy w parlamencie był doradcą prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego do spraw kultury fizycznej i sportu. W 2005 został zastąpiony na stanowisku prezesa PKOl przez Piotra Nurowskiego.

25 lipca 2005 został powołany na ambasadora RP w Argentynie, funkcję tę pełnił do 30 września 2006^[3]^[4]^[5]. 1 września 2005 otrzymał nominację na ambasadora RP w Paragwaju, zakończył urzędowanie 17 października 2006^[6]^[7].

19 listopada 2008 został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie^[8] (kwatera G-tuje-3)^[9].

Przypisy

↑ Maciej Petruczenko. Mój alfabet. „Przegląd Sportowy”. Nr 116 (19 015), s. 13, 21 maja 2021. Ringier Axel Springer Polska.
↑ Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2011-02-11].
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 lipca 2005 r. nr Z. 110-63-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 48, poz. 653).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej polskiej z dnia 7 kwietnia 2006 r. nr Z. 110-12-2006 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 47, poz. 498).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 sierpnia 2006 r. nr Z. 110-31-2006 o zmianie postanowienia w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 58, poz. 617).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2005 r. nr Z.110-77-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 62, poz. 839).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 października 2006 r. nr Z. 110-37-2006 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 797).
↑ PKOL: Uroczystości pogrzebowe dr. Stanisława Stefana Paszczyka. pkol.pl, 17 listopada 2008. [dostęp 2011-02-11].
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2020-02-10].

Bibliografia

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. III kadencja. Przewodnik (2), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1999.
Zmarł Stanisław Stefan Paszczyk. pzla.pl, 12 listopada 2008. [dostęp 2014-10-13].

[1] Maciej Petruczenko. Mój alfabet. „Przegląd Sportowy”. Nr 116 (19 015), s. 13, 21 maja 2021. Ringier Axel Springer Polska.

[2] Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2011-02-11].

[3] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 lipca 2005 r. nr Z. 110-63-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 48, poz. 653).

[4] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej polskiej z dnia 7 kwietnia 2006 r. nr Z. 110-12-2006 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 47, poz. 498).

[5] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 sierpnia 2006 r. nr Z. 110-31-2006 o zmianie postanowienia w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 58, poz. 617).

[6] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2005 r. nr Z.110-77-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 62, poz. 839).

[7] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 października 2006 r. nr Z. 110-37-2006 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 797).

[8] PKOL: Uroczystości pogrzebowe dr. Stanisława Stefana Paszczyka. pkol.pl, 17 listopada 2008. [dostęp 2011-02-11].

[9] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2020-02-10].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]