Seleukos IV Filopator
Seleukos IV Filopator (ur. około 220 p.n.e., zm. 175 p.n.e.[1]) – władca z dynastii Seleucydów w latach 187 p.n.e. - 175 p.n.e.[1][2], drugi syn Antiocha III Wielkiego, brat Antiocha IV Epifanesa, ojciec Demetriusza I Sotera[1].
 Moneta Seleukosa IV Filopatora | |
| władca państwa Seleucydów | |
| Okres |
od 187 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 220 p.n.e. |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci |
Demetriusz I Soter, |
W trakcie wojny rzymsko-seleukidzkiej w latach 192-189 p.n.e. pełnił ważne funkcje wojskowe w Tracji i Azji Mniejszej[1]. Był jednym z dowódców podczas bitwy pod Magnezją[1].
Za czasów jego rządów państwo obejmowało Syrię, Mezopotamię, Babilonię, Medię i Persję[2]. Odziedziczył państwo osłabione wojnami prowadzonymi przez ojca z Rzymem[2]. Musiał także uregulować ogromną kontrybucję, nałożoną na mocy pokoju w Apamei[1]. Potrzebne kwoty próbował uzyskać ze skarbca Świątyni Jerozolimskiej, co jednak zakończyło się niepowodzeniem[1].
Zmuszony był prowadzić politykę pokojową wobec Rzymian. Jego próba wystąpienia przeciwko Pergamonowi, sojusznikowi Rzymu, spowodowała negatywną reakcję senatu. W wyniku zaistniałej sytuacji Seleukos IV Filopator został zmuszony do wysłania do Rzymu, w charakterze zakładnika, najstarszego syna Demetriusza Sotera[2]. Seleukos IV Filopator został zabity przez swojego ministra Heliodorusa[3][2]. Po śmierci formalnie zastąpił go kilkuletni syn Antioch (niekiedy nazywany w historiografii Antioch Dziecko), który w 170 p.n.e. został zabity przez Antiocha IV[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Rolf Strootman, Seleucus [online], Encyclopaedia Iranica Online [dostęp 2023-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-03] (ang.).
- ↑ a b c d e Seleucus IV Philopator, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-18] (ang.).
- ↑ Appian z Aleksandrii, Wojny syryjskie 45.232, 233.