Roman Hoppe

Roman Hoppe (ur. 9 października 1908 w Gniewaniu na Podolu, zm. 1 lutego 1979 w Warszawie) – lekarz weterynarii, naukowiec, profesor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

Roman Hoppe

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	9 października 1908 Gniewań, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	1 lutego 1979 Warszawa
Profesor nauk weterynaryjnych
Specjalność: położnictwo zwierząt
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1937 Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1946
Profesura	1954 – nadzwyczajny 1965 – zwyczajny
Polska Akademia Nauk
Status	członek Komitetu Nauk Weterynaryjnych
Nauczyciel akademicki
uczelnia	Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego
Stanowisko	dziekan Wydziału Weterynaryjnego (1958–1960) prorektor ds. nauki (1962–1965)
Odznaczenia

Tablica ku pamięci Romana Hoppego na budynku dawnego starostwa powiatowego w Przasnyszu

Grób na cmentarzu w Marysinie Wawerskim

Edukacja

Ukończył gimnazjum w Tomaszowie Mazowieckim (matura 1927). W 1928 rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Rok później przeniósł się na Wydział Weterynaryjny tegoż uniwersytetu. W 1935 uzyskał dyplom lekarza weterynarii. Po studiach pracował w Katedrze Patologii i Anatomii Patologicznej jako st. asystent. Tam też (1937) doktoryzował się na podstawie pracy O zmianach histologicznych w nerkach płodu przy brucellozie bydła.

Pobyt w Przasnyszu

W latach 1937–1939 pracował w Przasnyszu jako powiatowy lekarz weterynarii. Po odbyciu kampanii wrześniowej wrócił do pracy w Przasnyszu, by w 1945 ponownie objąć stanowisko powiatowego lekarza weterynarii (do 1948).

Praca naukowa

W 1946 odbył w Warszawie przewód habilitacyjny na podstawie pracy Wpływ ułożenia głowy i szyi na kształtowanie się czaszki płodów końskich i płynące stąd wskazania dla rozwiązywania ciężkich porodów u klaczy. W 1947 uzyskał tytuł docenta położnictwa zwierząt. Prowadził z tego zakresu wykłady zlecone. W latach 1948–1953 był konsultantem Ministerstwa PGR do spraw niepłodności klaczy. W 1950 został kierownikiem Katedry Położnictwa i Patologii Rozrodu Zwierząt (od 1952 w strukturze Wydziału Weterynaryjnego SGGW). W 1954 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1965 – profesora zwyczajnego. Za swą działalność naukowo-dydaktyczną i społeczno-zawodową był wielokrotnie odznaczany i nagradzany. Jego dorobek naukowy i publicystyczny obejmuje 110 pozycji.

Działalność organizacyjna

W latach 1956–1958 był prodziekanem, a następnie w latach 1958–1960 dziekanem Wydziału Weterynaryjnego SGGW. W latach 1962–1965 pełnił funkcję prorektora ds. nauki SGGW. Był zastępcą redaktora naczelnego Życia Weterynaryjnego, a w 1955 i 1957 prezesem Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych. Członek Komitetu Nauk Weterynaryjnych PAN.

Uhonorowanie

Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Został pochowany na cmentarzu w Marysinie Wawerskim. 25 czerwca 1983 odbyła się uroczystość nadania imienia prof. dr hab. Romana Hoppe lecznicy specjalistycznej w Przasnyszu. Na ścianie budynku odsłonięto tablicę pamiątkową (w październiku 2003 przeniesioną do dawnej siedziby starostwa powiatowego). Jego imię nosi też jedna z przasnyskich ulic.

Bibliografia

• J. From, Roman Hoppe – przasnyskie karty jego życiorysu, w: Przasnyska Oświata i Kultura w okresach Pokoju. Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej. Warszawa-Przasnysz 1988, s. 70–74;
• E. K. Prost, Wybitni Polscy Lekarze Weterynarii XX wieku w nauce i zawodzie, Lublin 2005, s. 121–123;
• K. Millak, Uczelnia Weterynaryjna w Warszawie 1840–1965, Warszawa 1965, s. 311–315.

• Biogram Romana Hoppego na stronie Muzeum Weterynarii