[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Robert Janowski

polski aktor, piosenkarz i prezenter telewizyjny

Robert Mariusz Janowski (ur. 22 marca 1961 w Inowrocławiu) – polski piosenkarz, kompozytor, poeta, aktor, prezenter telewizyjny i radiowy, lektor radiowy. Z wykształcenia lekarz weterynarii.

Robert Janowski
Ilustracja
Robert Janowski (2020)
Imię i nazwisko

Robert Mariusz Janowski

Data i miejsce urodzenia

22 marca 1961
Inowrocław

Gatunki

pop, pop-rock, rock

Zawód

piosenkarz, kompozytor, poeta, aktor, prezenter telewizyjny, dziennikarz radiowy

Aktywność

od 1983

Zespoły
Sekcja Z., Zoo, Oddział Zamknięty (1985–1986)
Odznaczenia
Order Uśmiechu
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

W latach 80. wokalista zespołów nowofalowych. Ogólnopolski rozgłos zdobył występami w musicalu Studia Buffo Metro i prowadzeniem w latach 1997–2018 i od 2024 teleturnieju muzycznego Jaka to melodia? w TVP1. Zdobywca Złotej Telekamery i wielokrotny laureat Wiktorów[1].

Życiorys

edytuj

Rodzina i edukacja

edytuj

Wychował się ze starszą siostrą na jednym z osiedli wojskowych w Sochaczewie[2]. Jego matka pracowała jako reżyserka spektakli teatralnych i poetyckich w placówkach kulturalnych, a ojciec był pilotem i majorem w wojskach lotniczych Wojska Polskiego[3]. Kiedy miał 11 lat, jego rodzice się rozwiedli[4]. Po rozwodzie pozostał pod opieką matki, od tamtej pory nie utrzymuje kontaktów z ojcem[5].

Ukończył naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Fryderyka Chopina w Sochaczewie[6]. W czasach licealnych tworzył akademie i apele szkolne oraz spektakle kabaretowe, a także pisał scenariusze i wiersze[7]. Uczył się w szkole muzycznej I stopnia w klasie fortepianu i szkole muzycznej II stopnia w klasie fagotu[8].

Po ukończeniu studiów z medycyny weterynaryjnej na WMW SGGW[1] pracował jako lekarz weterynarii w klinice w Piasecznie[9]. Ukończył także studia podyplomowe z pedagogiki[10] oraz na kierunku „Coaching i NLP” w Centrum Studiów Podyplomowych Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie[11].

Kariera muzyczna

edytuj

Występował w amatorskich teatrach, m.in. w kabarecie działającym przy Ursynowskim Domu Sztuki w Warszawie[12]. W latach 80. był członkiem zespołów rockowych: Sekcja Z. (Sekcja Zwłok), Zoo, Exodus i Oddział Zamknięty[13][14].

W 1983 stworzył muzykę do musicalu rockowego Jonasza Kofty i Bene Rychtera Kompot, w którym zagrał głównego bohatera, Love’a[15]. Spektakl był wystawiany w Fabryce Norblina i został zdjęty z afisza po trzech tygodniach przez Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk[14][15]. W latach 1991–1999 grał Jana, głównego bohatera musicalu Janusza Józefowicza i Janusza Stokłosy Metro w Teatrze Buffo w Warszawie[1][15]. Wystąpił także w spektaklu muzycznym Buffo Grosik – Do grającej szafy grosik wrzuć[16].

W grudniu 1994 wydał swój debiutancki album studyjny pt. Co mogę dać. Następnie wydał kolejne płyty: Powietrze (1995) i Nieważkość (2001)[15]. Nagrał utwór „Lubię ten smutek” na album Tomasza Filipczaka i Piotra Rodowicza pt. Seweryn Krajewski Smooth Jazz wydany 25 czerwca 2007 przez Polskie Radio[17]. W 2008 wziął udział w trasie koncertowej Lato z radiem[18] oraz wydał album kompilacyjny pt. The Best Of, na której umieścił 30 piosenek podsumowujących jego dotychczasową karierę muzyczną[19]. W marcu 2010 za wysoką sprzedaż albumu pt. Song.pl (2009), na którą nagrał własne wersje przebojów XX-lecia międzywojennego[15], uzyskał certyfikat platynowej płyty[20]. 28 września 2018 nakładem wydawnictwa Agora wydał album pt. Najpiękniejsze melodie śpiewa Robert Janowski, który promował coverem utworu Heleny Majdaniec „Zakochani są wśród nas”, a także koncertem zorganizowanym 1 października w Teatrze Syrena i kampanią reklamową prowadzoną przez Radio Pogoda[21][22]. W 2021 zaśpiewał w koncercie „Wielkie kolędowanie z Polsatem”[23].

Kariera aktorska

edytuj

Przez trzy lata był aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie, w którym zagrał m.in. w spektaklach: Hamlet, Upadłe anioły i Szósty stopień oddalenia[24]. Współpracował także z warszawskimi teatrami: Rozmaitości (wystąpił w muzycznym spektaklu Bardzo uważaj na...), Rampa (zagrał m.in. w sztuce Conte)[25], Ateneum (zagrał m.in. w spektaklu Okudżawa)[26].

Jako aktor filmowy zadebiutował rolą dilera Rokendrola w filmie Piotra Łazarkiewicza Pora na czarownice (1993)[27]. Następnie zagrał w filmach: Nocne graffiti (1995) Macieja Dutkiewicza, Ubu Król (2003) Piotra Szulkina[15] i Kto nigdy nie żył... (2006) Andrzeja Seweryna. W latach 1999–2001 grał muzyka Mikołaja Melladę w serialu Na dobre i na złe w TVP2[14]. W 2012 zagrał epizodyczną rolę urzędnika stanu cywilnego w serialu Nad rozlewiskiem w TVP1[28][29].

Kariera w mediach

edytuj

Telewizja

edytuj

W 1997 rozpoczął współpracę z Telewizją Polską jako prezenter telewizyjny. Największą popularność przyniosło mu prowadzenie w latach 1997–2018 teleturnieju Jaka to melodia?[1], za co w 2000, 2003[30] i 2008 otrzymał nagrodę Telekamery[31], w 2009 – Złotą Telekamerę[32], a w 2009 i 2013 – Wiktora Publiczności[33][34]. Poza tym w 2007 i 2010 był nominowany do Wiktora Publiczności (w 2010 także w kategorii Gwiazda piosenki i estrady)[35][36][37], w 2008 – do Wiktora dla osobowości telewizyjnej[38]. Jako prezenter TVP w 2006 współprowadził Festiwal Jedynki w Sopocie[39] oraz telewizyjne koncerty okolicznościowe[40]. Oprócz tego w latach 2009–2011 współprowadził wybrane koncerty podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[41][42][43], w 2016 zasiadł w komisji jurorskiej wyłaniającej finalistów krajowych eliminacji do 61. Konkursu Piosenki Eurowizji[44], a w 2017 był jurorem w finale krajowych eliminacji do 62. Konkursu Piosenki Eurowizji[45]. W 2024 roku powrócił do roli gospodarza teleturnieju muzycznego Jaka to melodia?[46].

W 2019 prowadził teleturniej Gra muzyka w TV Puls[47][48][49].

W 2008 uczestniczył w 7. edycji programu rozrywkowego Taniec z gwiazdami w TVN[1][50]. W 2018 wystąpił w kampanii reklamowej środków do protez zębowych Corega[51]. W 2021 zwyciężył w finale 15. edycji programu rozrywkowego Twoja twarz brzmi znajomo w Polsacie[52], a w latach 2022–2024 był jurorem czterech edycji show[53][54][55][56]. W 2024 został trenerem w szóstej edycji The Voice Senior w TVP2[57].

Radio

edytuj

W latach 2006–2010 prowadził audycję Wasza muzyka w RMF FM[58][59]. W latach 2012–2018 pracował w Radiu Złote Przeboje, w którym prowadził audycje: Muzyka mojego życia[60], Weekend z gwiazdą[61] i Złota dwudziestka Radia Złote Przeboje[62].

W 2018 został prezenterem Radia Pogoda, w którym do 25 czerwca 2021 prowadził cykl Najpiękniejsze melodie Roberta Janowskiego[63], a jesienią 2021 został gospodarzem konkursu Po jednej nutce w Radiu Pogoda[64], w rozgłośni prowadzi także audycję Koncert życzeń[65].

Kariera pisarska

edytuj

Napisał i wydał trzy książki: „Muzyka mojego życia” (2016)[66], „Przypadki. Robert Janowski, jakiego nie znacie, w szczerej rozmowie z Marią Szabłowską” (2016)[67] i „Wielcy muzycy” (2020). Napisał także kilka tomików poezji i/lub prozy: „Lustra” (1993), „Głosy” (1995), „Noce” (2001), „Pragnienia” (2004), „Anioły” (2011; tom zawierał także album CD zawierający m.in. wiersze i prozę w wykonaniu Janowskiego[68]) i „Mądrość z natury” (2012)[69].

Wpływ na popkulturę

edytuj

W 2006 zajął drugie miejsce w plebiscycie Telewizja Marzeń „Gazety Wyborczej” w kategorii prowadzący teleturnieje[70], a w 2008 – szóste miejsce w rankingu najpopularniejszych prezenterów programów rozrywkowych, który został sporządzony na podstawie badań TNS OBOP[71]. W 2010 zajął drugie miejsce w kategorii „prezenterzy rozrywki” w badaniu preferencji widzów zleconym przez telewizję UPC[72] i ósme miejsce w rankingu najbardziej znanych prezenterów telewizyjnych sporządzonym przez Instytut ARC Rynek i Opinia[73].

W 2011 zajął pierwsze miejsce na liście najbardziej dochodowych celebrytów stacji telewizyjnych sporządzonym przez dom mediowy PanMedia Western na podstawie przychodów reklamowych[74]. W 2015 zajął dziewiąte miejsce w zestawieniu Top 10 celebrytów – lokomotyw reklamowych sporządzonym przez dom mediowy Lowe Media[75], a w następnym roku awansował na siódme miejsce analogicznego rankingu sporządzonego przez dom mediowy MullenLowe MediaHub[76].

Życie prywatne

edytuj

Z pierwszą żoną, Katarzyną Kalicińską-Goczał, ma syna Makarego (ur. 18 grudnia 1988)[15]. W 2004 ożenił się z Katarzyną Dańską, z którą ma dwie córki: Anielę (ur. 1998) i Tolę (ur. 9 sierpnia 2000[77])[15] i rozwiódł się w lipcu 2011[78]. 14 września 2013 zawarł ślub cywilny się z kostiumografką Moniką Głodek (ur. 1974)[79], w lipcu 2014 – po unieważnieniu pierwszego małżeństwa – wziął z nią ślub kościelny[80], a we wrześniu 2023 odnowił z nią przysięgę małżeńską[81].

Od 2011 był nękany przez stalkerkę Monikę J., która w 2014 za uporczywe nękanie Janowskiego i jego żony, Moniki, została skazana na 10 miesięcy więzienia, w 2017 usłyszała wyrok 10 miesięcy przymusowego leczenia w szpitalu psychiatrycznym, a w 2023 została osadzona w jednostce penitencjarnej[82].

W 2014 otworzył Fundację „Scena Marzeń” zajmującą się pomocą młodzieży utalentowanej artystycznie[83].

Filmografia

edytuj

Filmy i seriale

edytuj

Teatr

edytuj
  • 1982: Katarynka (etiuda szkolna) – chłopak
  • 1986: Poezja grozy (spektakl telewizyjny) – młody poeta
  • 1991: Metro – Jan
  • 1992: Hamlet – Rosenkrantz
  • 1993: Upadłe Anioły – Lucyfer
  • 1994: Szósty Stopień Oddalenia – Ricky
  • 1995: Klimaty (spektakl telewizyjny) – Franciszek
  • 1997: Kram z piosenkami (spektakl telewizyjny) – romantyk
  • 1998: Duże i małe (spektakl telewizyjny) – gitarzysta
  • 2019: Love machines (etiuda szkolna) – biznesmen
  • 2024: Lumbago - doktor

Publikacje książkowe

edytuj
  • 2016: „Muzyka mojego życia”, wyd. Agora
  • 2016: „Przypadki. Robert Janowski, jakiego nie znacie, w szczerej rozmowie z Marią Szabłowską”, wyd. Znak Literanova
  • 2020: „Wielcy muzycy”, czwarty tom z serii „Wielcy ludzie”, wyd. Wielokropek

Audycje radiowe

edytuj
  • 2006–2010: Wasza Muzyka (RMF FM)
  • 2012–2018: Muzyka mojego życia, Weekend z gwiazdą i Złota dwudziestka (Radio Złote Przeboje)
  • od 2018: Najpiękniejsze melodie Roberta Janowskiego (Radio Pogoda)

Dyskografia

edytuj
Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
POL
Co mogę dać
  • Data: 1994
  • Wydawca: Pomaton
 –
Powietrze
  • Data: 1995
  • Wydawca: Pomaton
 –
Nieważkość
  • Data: 2 kwietnia 2001[84]
  • Wydawca: ZPR Records
 –
Song.pl
  • Data: 5 lutego 2009[85]
  • Wydawca: Bauer
 –
Kolędy
  • Data: 2010
  • Wydawca: Basplus
 –
Osiemdziesiąte.pl
  • Data: 8 marca 2012
  • Wydawca: MTJ
 35[86]
Najpiękniejsze melodie
  • Data: 28 września 2018[87]
  • Wydawca: Agora
 49[88]
„–” album nie był notowany.
Kompilacje
Tytuł Dane dot. albumu
Skrzydła: The Best Of
  • Data: 3 października 2008
  • Wydawca: EMI Music Poland

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1995 Album roku – piosenka poetycka Powietrze Fryderyki 1995 Nominacja [89]

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e Taniec z gwiazdami VII – Uczestnicy – Para nr XIII: Robert i Anna. tanieczgwiazdami.onet.pl, 2008-02-27. (pol.).
  2. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 13.
  3. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 8, 12–13.
  4. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 14.
  5. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 8, 13, 16.
  6. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 34.
  7. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 35, 37.
  8. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 8.
  9. ↑ Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 36. ISBN 83-85056-40-8.
  10. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 22.
  11. ↑ Robert Janowski i Ryszard Gąsierkiewicz na konferencji „Coaching Kariery”. wsiz.edu.pl, 2015-09-11. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  12. ↑ Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 35. ISBN 83-85056-40-8.
  13. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 49–52, 70–72, 171.
  14. ↑ a b c Krzysztof Szwałek: Gram w drugiej lidze. kultura.onet.pl, 2004-05-26. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  15. ↑ a b c d e f g h Paweł Piotrowicz: Ale to melodia!. kultura.onet.pl, 2011-03-21. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  16. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 156.
  17. ↑ Piotr Rodowicz i Tomasz Filipczak – „Seweryn Krajewski Smooth Jazz” – Muzyka [online], muzyka.onet.pl [dostęp 2017-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24] (pol.).
  18. ↑ łk: Ruszyło Mistrzowskie Lato z radiem 2008. wirtualnemedia.pl, 2008-06-23. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  19. ↑ TD: Robert Janowski: przyszedł czas na podsumowanie. kultura.onet.pl, 2008-10-03. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  20. ↑ a b ZPAV: platynowe płyty 2010. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2015-03-10]. (pol.).
  21. ↑ jd: Robert Janowski wydaje płytę "Najpiękniejsze melodie". wirtualnemedia.pl, 2018-09-06. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  22. ↑ Michał Kurdupski: „Najpiękniejsze melodie” Roberta Janowskiego promowane przez Radio Pogoda. wirtualnemedia.pl, 2018-10-03. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  23. ↑ MK: „Wielkie kolędowanie” w Wigilię w Polsacie. wirtualnemedia.pl, 2021-12-21. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  24. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 117–124, 158.
  25. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 124–125.
  26. ↑ Paweł Piotrowicz: Robert Janowski: życie lubi zaskakiwać (WYWIAD). kultura.onet.pl, 2019-02-01. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  27. ↑ Janowski i Szabłowska 2016 ↓, s. 64.
  28. ↑ Alka: Robert Janowski w "Życiu nad rozlewiskiem". kultura.onet.pl, 2012-07-27. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  29. ↑ Michał Kurdupski: „Nad rozlewiskiem” od grudnia w TVP1. wirtualnemedia.pl, 2012-11-15. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  30. ↑ TeleKamery 2003 rozdane. wirtualnemedia.pl, 2003-01-21. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  31. ↑ pp, masz: Telekamery 2008: triumf TVN, Polsat bez nagrody. wirtualnemedia.pl, 2008-02-05. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  32. ↑ pp: Kto został nominowany do Telekamer 2009?. wirtualnemedia.pl, 2008-12-16. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  33. ↑ pp: Wiktory 2008: Piotr Kraśko, Tomasz Lis i Lech Wałęsa wśródnagrodzonych. wirtualnemedia.pl, 2009-05-12. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  34. ↑ pp: Janowski, Babiarz, Kuźniar i Prokop zdobyli Wiktora 2012. wirtualnemedia.pl, 2013-04-08. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  35. ↑ Patryk Pallus: Wiktory 2006: najwięcej nominacji dla Tomasza Lisa. wirtualnemedia.pl, 2007-05-24. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  36. ↑ pp: Wiktory 2009: ogłoszono nominacje, gala na antenie TVP 1. wirtualnemedia.pl, 2010-05-11. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  37. ↑ Patryk Pallus: Kuźniar, Prokop, Grodzka, Lis i Kowalczyk walczą o Wiktory 2012. wirtualnemedia.pl, 2013-02-19. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  38. ↑ tw: Wiktory 2007: ogłoszono nominacje, gala 31 maja w TVN. wirtualnemedia.pl, 2008-05-07. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  39. ↑ łk: Mel C, Kombii i Perfect na Festiwalu Jedynki w Sopocie. wirtualnemedia.pl, 2006-07-12. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  40. ↑ łb: Boże Narodzenie w Telewizji Polskiej: filmy, świąteczne koncerty i rozrywka. wirtualnemedia.pl, 2013-12-09. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  41. ↑ Patryk Pallus: Kto wystąpi na festiwalu w Opolu?. wirtualnemedia.pl, 2009-05-20. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  42. ↑ pp: Kto w tym roku wystąpi na festiwalu w Opolu?. wirtualnemedia.pl, 2010-08-20. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  43. ↑ Krzysztof Lisowski: Tegoroczny festiwal w Opolu pod znakiem jubileuszy. wirtualnemedia.pl, 2011-05-24. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  44. ↑ Patryk Pallus: Edyta Górniak, Michał Szpak, Margaret i Natalia Szroeder powalczą o Eurowizję 2016. wirtualnemedia.pl, 2016-02-17. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  45. ↑ łb: Alicja Węgorzewska, Maria Sadowska i Włodek Pawlik wybiorą reprezentanta na Eurowizję. wirtualnemedia.pl, 2017-02-07. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  46. ↑ Wielki powrót Roberta Janowskiego do programu „Jaka to melodia?”. centruminformacji.tvp.pl, 2024-08-06. [dostęp 2024-08-06]. (pol.).
  47. ↑ Show ‘Gra muzyka’ w TV Puls, prowadzącym Robert Janowski [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-08-13] (pol.).
  48. ↑ Michał Kurdupski: 385 tys. widzów ogląda nowy program „Gra Muzyka” w TV Puls. wirtualnemedia.pl, 2019-09-25. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  49. ↑ Michał Kurdupski: TV Puls wiosną bez programu „Gra Muzyka”. „Nie wykluczamy kontynuacji w przyszłości”. wirtualnemedia.pl, 2020-01-16. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  50. ↑ "Taniec z gwiazdami": odpadł Robert Janowski. kultura.onet.pl, 2008-05-11. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  51. ↑ tw: Robert Janowski w kampanii Corega o protezach zębowych (wideo). wirtualnemedia.pl, 2018-03-07. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  52. ↑ MK: „Twoja twarz brzmi znajomo” w nowym paśmie zyskała 710 tys. widzów. Robert Janowski zwycięzcą. wirtualnemedia.pl, 2021-11-16. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  53. ↑ Michał Kurdupski: 1,48 mln widzów „Twoja twarz brzmi znajomo 17” w Polsacie. wirtualnemedia.pl, 2022-11-09. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  54. ↑ Michał Kurdupski: „Twoja twarz brzmi znajomo” hitem Polsatu. wirtualnemedia.pl, 2023-03-21. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  55. ↑ Michał Kurdupski: 1,15 mln widzów „Twoja twarz brzmi znajomo 19” w Polsacie. wirtualnemedia.pl, 2023-11-07. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  56. ↑ pp, jd: Filip Lato zwycięzcą 20. edycji "Twoja twarz brzmi znajomo". Wybrali go widzowie. wirtualnemedia.pl, 2024-05-18. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  57. ↑ Jej rockowy głos kochają pokolenia. Teraz zasiądzie w "The Voice Senior" [online], plejada.pl, 30 lipca 2024 [dostęp 2024-07-30] (pol.).
  58. ↑ pr: Wielkanoc w RMF FM. wirtualnemedia.pl, 2006-04-14. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  59. ↑ pp: Robert Janowski zwolniony z RMF FM. wirtualnemedia.pl, 2010-03-03. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  60. ↑ pr: Robert Janowski w Radiu Złote Przeboje. wirtualnemedia.pl, 2012-08-31. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  61. ↑ kl: Marcin Prokop z audycją „Siła wyższa” w Radiu Złote Przeboje. Łukasz Nowicki głosem stacji. wirtualnemedia.pl, 2016-08-30. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  62. ↑ jk: Radio Złote Przeboje prezentuje jesienną ramówkę. Na antenie Kamil Baleja, Marzena Rogalska, Robert Janowski i Odeta Moro. wirtualnemedia.pl, 2018-09-01. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  63. ↑ Robert Janowski z audycją w Radiu Pogoda, zamiast w Radiu Złote Przeboje [online], Press.pl [dostęp 2020-08-05] (pol.).
  64. ↑ ram: Radio Pogoda z jesienną ramówką: zabawa z Robertem Janowskim i konkurs dla dziadków i wnucząt. wirtualnemedia.pl, 2021-09-01. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  65. ↑ Dagmara Pakuła: Robert Janowski o ewentualnym powrocie do TVP: mam co robić. kultura.onet.pl, 2024-01-04. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  66. ↑ Muzyka mojego życia [online], www.empik.com [dostęp 2017-08-24] (pol.).
  67. ↑ Przypadki. Robert Janowski [online], www.empik.com [dostęp 2017-08-24] (pol.).
  68. ↑ LP: Tomik wierszy i prozy Roberta Janowskiego. kultura.onet.pl, 2011-05-11. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  69. ↑ Robert Janowski – oficjalna strona artysty [online], www.robertjanowski.pl [dostęp 2017-08-24] (pol.).
  70. ↑ kk: TVP zwycięża w plebiscycie "Gazety Wyborczej". wirtualnemedia.pl, 2006-07-03. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  71. ↑ kk: Katarzyna Cichopek nr 1 wśród prezenterów telewizyjnych. wirtualnemedia.pl, 2008-01-02. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  72. ↑ Daga: Durczok, Majewski, Wojewódzki i Drzyzga wśród ulubionych prezenterów telewizyjnych w Polsce. kultura.onet.pl, 2010-01-12. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  73. ↑ Piotr Partyka: Wojewódzki lepszy od Ibisza. plejada.pl, 2010-02-05. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  74. ↑ MM: Janowski zarabia więcej niż Wojewódzki. plejada.pl, 2011-08-13. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  75. ↑ bg: Magda Gessler większą lokomotywą reklamową od Ewy Drzyzgi i jurorów talent-show. wirtualnemedia.pl, 2015-07-27. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  76. ↑ Beata Goczał: Magda Gessler zarobiła w 2016 r. dla TVN 163 mln zł z reklam (analiza). wirtualnemedia.pl, 2017-01-07. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  77. ↑ Patrycja Ceglińska, Robert Janowski pokazał 17-letnią córkę. Podobna do znanego ojca?, „teleshow.wp.pl”, 11 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-24] (pol.).
  78. ↑ KL: Koniec małżeństwa Roberta Janowskiego. kultura.onet.pl, 2011-07-20. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  79. ↑ MT: Robert Janowski i Monika Głodek już po ślubie. plejada.pl, 2013-09-15. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  80. ↑ Robert Janowski wziął ślub kościelny z Moniką Głodek!. plejada.pl, 2014-07-08. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  81. ↑ MTa: Robert Janowski po raz piąty powiedział "tak". Huczna impreza na kilka dni (ZDJĘCIA). plejada.pl, 2023-09-18. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  82. ↑ tw: Sąd nakazał aresztowanie stalkerki Roberta Janowskiego. wirtualnemedia.pl, 2023-04-25. [dostęp 2024-08-02]. (pol.).
  83. ↑ Michał Misiorek: Robert Janowski: Nie boję się zmian. plejada.pl, 2015-02-06. [dostęp 2024-08-04]. (pol.).
  84. ↑ Robert Janowski – Nieważkość. www.nuta.pl. [dostęp 2015-03-10]. (pol.).
  85. ↑ Robert Janowski, Song.pl. muzyka.interia.pl. [dostęp 2015-03-10]. (pol.).
  86. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 19.03.2012 – 25.03.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2015-03-10]. (pol.).
  87. ↑ Robert Janowski – Najpiękniejsze melodie.
  88. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 28.09.2018 – 04.10.2018. olis.onyx.pl. [dostęp 2018-10-21]. (pol.).
  89. ↑ Fryderyki 1995: nominowani i laureaci. www.zpav.pl. [dostęp 2015-03-09]. (pol.).
  90. ↑ Robert Lewandowski odznaczony Orderem Uśmiechu [online], Misyjne.pl, 3 maja 2022 [dostęp 2022-05-05] (pol.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Robert_Janowski&oldid=75236778”