[go: up one dir, main page]

Paul Glee Waner (ur. 16 kwietnia 1903, zm. 29 sierpnia 1965) – amerykański baseballista, który występował na pozycji prawozapolowego przez 20 sezonów w Major League Baseball.

Paul Waner
Ilustracja
prawozapolowy
Pełne imię i nazwisko

Paul Glee Waner

Pseudonim

Big Poison

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1903
Harrah

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1965
Sarasota

Odbijał

lewą

Rzucał

lewą

Debiut

13 kwietnia 1926

Ostatni występ

26 kwietnia 1945

Statystyki
Średnia uderzeń

0,333

Home runy

113

Uderzenia

3152

RBI

1309

Kariera klubowa
Lata Kluby
1926–1940 Pittsburgh Pirates
1941 Brooklyn Dodgers
1941–1942 Boston Braves
1943–1944 Brooklyn Dodgers
1945 New York Yankees
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1952

Głosów

83,3% (5. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Waner studiował na East Central State Teachers College w Ada w Oklahomie, gdzie w drużynie uniwersyteckiej grał na pozycji miotacza[1]. W latach 1923–1925 występował w zespole NAPBL San Francisco Seals z Pacific Coast League[2]. W październiku 1925 podpisał kontrakt z Pittsburgh Pirates[3]. W MLB zadebiutował 13 kwietnia 1926 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals jako pinch hitter[4][5].

W sezonie 1927 mając najlepszą w National League średnią uderzeń (0,380), zaliczając najwięcej uderzeń (237), RBI (131) i triple'ów (18), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[4][6]. W 1928 i 1932 zwyciężał w MLB klasyfikacji pod względem zaliczonych double'ów (odpowiednio 50 i 62), zaś rok później wystąpił w zorganizowanym po raz pierwszy w historii Meczu Gwiazd[4][7]. W 1934 z najlepszą średnią uderzeń w lidze (0,362) i zaliczając najwięcej uderzeń (217), w głosowaniu do nagrody MVP National League, zajął 2. miejsce za Dizzy Deanem z St. Louis Cardinals[4][8]. W sezonie 1936 zwyciężył w klasyfikacji pod względem średniej uderzeń (0,373) po raz trzeci w karierze[4]. W styczniu 1941 jako wolny agent przeszedł do Brooklyn Dodgers, zaś rok później do Boston Braves[3]. 19 czerwca 1942 w spotkaniu z Pittsburgh Pirates zaliczył 3000. uderzenie w karierze[9]. Grał jeszcze ponownie w Brooklyn Dodgers oraz w New York Yankees, w którym zakończył karierę w 1945 roku[3].

W lipcu 1952 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[1][10]. Zmarł na rozedmę płuc 29 sierpnia 1965 w wieku 62 lat[1].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
MVP National League 1927 [6]
All-Star 1933, 1934, 1935, 1937 [4]
Baseball Hall of Fame od 1952 [10]
# 11 zastrzeżony przez Pirates 2007 [11]

Przypisy

edytuj
  1. a b c Paul Waner Biography. sabr.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  2. Paul Waner Minor Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  3. a b c Paul Waner Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  4. a b c d e f Paul Waner Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  5. Pirates - Cardinals Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  6. a b 1927 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  7. 1933 All-Star Game. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  8. 1924 NL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  9. Paul Waner: The 3000th Hit Club. baseballhalloffame.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  10. a b Waner, Paul. baseballhall.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  11. Pirates Retired Numbers. pirates.com. [dostęp 2013-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lutego 2013)]. (ang.).