Odmiedniczkowe zapalenie nerek

Odmiedniczkowe zapalenie nerek (łac. pyelonephritis) – jedna z najcięższych chorób zakaźnych układu moczowego^[1]. Czynnikiem etiologicznym w 80% jest Escherichia coli^[1]. Przebieg może być ostry lub przewlekły. W przeciwieństwie do zakażenia ostrego postać przewlekła przebiega skąpoobjawowo lub bezobjawowo aż do zaawansowanego stadium przewlekłej niewydolności nerek (ich nieodwracalnego uszkodzenia).

Przewlekle odmiedniczkowe zapalenie nerek jest następstwem powstania blizn w nerce po nieleczonym lub zbyt późno leczonym ostrym odmiedniczkowym zapaleniu nerek. U dzieci z odpływem pęcherzowo-moczowodowym zmiany takie określane są jako nefropatia refluksowa. Wiadomo obecnie, że zmiany bliznowate w nerkach mogą powstawać u dzieci bez jakiejkolwiek wady układu moczowego, po przebytym w pierwszych latach życia zapalenia układu moczowego. Może prowadzić do przewlekłej niewydolności nerek.

Objawy

ból w lędźwiach promieniujący do pachwiny
gorączka od 37-38 stopni
dreszcze, nudności lub wymioty
parcie na pęcherz moczowy z pieczeniem i bólem przy oddawaniu moczu
mocz z domieszką krwi lub kłaczkami
leukocyturia
osłabienie
bóle głowy

Do niecharakterystycznych objawów należą:

Pobolewania w okolicy lędźwiowej (czasami obustronne).
Nadciśnienie tętnicze.
Osłabienie.
Długotrwale utrzymujące się zmiany w moczu: niewielki białkomocz, obecność dużej ilości bakterii w moczu.

Leczenie

Kuracja antybiotykowa i picie dużej ilości płynów w celu wypłukania bakterii z układu moczowego to standardowe postępowanie przy zapaleniu nerek.

Zalecenia ogólne

Ograniczenie aktywności fizycznej jest zazwyczaj zalecane.
Nie ma specjalnej diety przy braku objawów niewydolności nerek, zalecany jest sok żurawinowy.
Konieczna jest współpraca z lekarzem i nielekceważenie jego zaleceń, nawet przy braku dolegliwości, stosowanie zaleconych leków odkażających oraz systematyczne zgłaszanie się na wyznaczone badania kontrolne.

Leczenie farmakologiczne

Konieczne jest przewlekłe (miesiące, lata) stosowanie leków odkażających drogi moczowe. Czasami są zalecane leki zakwaszające mocz. Jeśli chorobie towarzyszy nadciśnienie tętnicze, konieczne jest stosowanie leków obniżających ciśnienie.

Klasyfikacja ICD10

kod ICD10	nazwa choroby
ICD-10: N10	Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
ICD-10: N11	Przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
ICD-10: N11.0	Niezaporowe przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek związane z odpływem
ICD-10: N11.1	Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek związane z przeszkodą dla odpływu moczu
ICD-10: N11.8	Inne przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
ICD-10: N11.9	Przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, nieokreślone
ICD-10: N12	Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek nieokreślone jako ostre lub przewlekłe

Przypisy

↑ ^a ^b Vera Y.V.Y. Chung Vera Y.V.Y. i inni, Severe acute pyelonephritis: a review of clinical outcome and risk factors for mortality, „Hong Kong Medical Journal = Xianggang Yi Xue Za Zhi”, 20 (4), 2014, s. 285–289, DOI: 10.12809/hkmj134061, ISSN 1024-2708, PMID: 24625386 [dostęp 2017-12-06] .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[:0-1] Vera Y.V.Y. Chung Vera Y.V.Y. i inni, Severe acute pyelonephritis: a review of clinical outcome and risk factors for mortality, „Hong Kong Medical Journal = Xianggang Yi Xue Za Zhi”, 20 (4), 2014, s. 285–289, DOI: 10.12809/hkmj134061, ISSN 1024-2708, PMID: 24625386 [dostęp 2017-12-06] .

[1]

Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
pyelonephritis