Mark Woodforde
tenisista australijski
Mark Raymond Woodforde (ur. 23 września 1965 w Adelaide) − australijski tenisista, zwycięzca 12 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i 5 w grze mieszanej, lider rankingu ATP deblistów, złoty medalista igrzysk olimpijskich z Atlanty (1996) w grze podwójnej i srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Sydney (2000), zdobywca Pucharu Davisa.
| |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 września 1965 | ||||||||||||
| Wzrost |
188 cm | ||||||||||||
| Gra |
leworęczna, jednoręczny bekhend | ||||||||||||
| Status profesjonalny |
1984 | ||||||||||||
| Zakończenie kariery |
2000 | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
4 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
19 (22 kwietnia 1996) | ||||||||||||
| Australian Open |
SF (1996) | ||||||||||||
| Roland Garros |
4R (1997) | ||||||||||||
| Wimbledon |
4R (1988, 1990, 1997) | ||||||||||||
| US Open |
4R (1987, 1988) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
67 | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
1 (16 listopada 1992) | ||||||||||||
| Australian Open |
W (1992, 1997) | ||||||||||||
| Roland Garros |
W (2000) | ||||||||||||
| Wimbledon |
W (1993−1997, 2000) | ||||||||||||
| US Open |
W (1989, 1995, 1996) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera tenisowa
edytujWoodforde karierę tenisową rozpoczął w 1984 roku. Jako singlista wywalczył 4 tytuły w turniejach rangi ATP World Tour. Dwukrotnie wygrał zawody w Adelaide i po razie triumfował w Auckland oraz Filadelfii. Dodatkowo pięciokrotnie dochodził do finałów zawodów ATP World Tour. W 1996 roku, mając już ponad 30 lat Australijczyk awansował do półfinału wielkoszlemowego Australian Open. Po drodze zdołał wyeliminować m.in. Marka Philippoussisa i Thomasa Enqvista; przegrał dopiero z Borisem Beckerem. W kwietniu tegoż samego sezonu Woodforde osiągnął najwyższą pozycję w singlowym rankingu, nr 19.
W grze podwójnej pierwsze turniejowe zwycięstwo w rozgrywkach kategorii ATP World Tour odniósł razem z Johnem McEnroe w Los Angeles w 1988 roku. Rok później debliści wywalczyli tytuł w wielkoszlemowym US Open. W 1991 roku Woodforde zaczął grać w parze z Toddem Woodbridge. Zawodnicy wspólnie startowali aż do 2000 roku i przez ten okres stworzyli jedną z najbardziej utytułowanych par deblowych, znaną jako „The Woodies”. Zwyciężyli łącznie w 61 turniejach, w tym 11 wielkoszlemowych. Pozostawali niepokonani na Wimbledonie w latach 1993−1997. Przez dziewięć lat z rzędu kwalifikowali się do turnieju Masters Cup, wygrywając imprezę dwa razy (1992, 1996). W latach 1992, 1995, 1996, 1997 i 2000 para była wybierana deblem roku. W 1996 roku zdobyli złoty medal podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie, a cztery lata później srebrny medal na olimpiadzie w Sydney. W listopadzie 1992 roku Woodforde został liderem klasyfikacji deblistów. Tego samego roku zakończył sezon jako lider w rankingu deblowym, a także w 1996 i 2000 roku.
W grze mieszanej Woodforde wygrał pięć turniejów wielkoszlemowych, partnerując rodaczce Nicole Provis, Amerykance Martinie Navrátilovej oraz Hiszpance Arantxrze Sánchez Vicario.
W latach 1988−2000 występował w reprezentacji Australii w Pucharze Davisa. Początkowo grał jako singlista. W 1993 roku przyczynił się do awansu Australii do finału, ale w decydującym meczu z Niemcami przegrał grę podwójną (z Woodbridge) przeciwko Michaelowi Stichowi i Patrikowi Kühnenowi. W 1999 roku zdobył z Woodbridge punkt deblowy w finale z Francją, co pomogło zespołowi wywalczyć tytuł po raz pierwszy od 13 lat. Rok później w finale Australijczycy nie sprostali Hiszpanom i tym właśnie meczem Woodforde zakończył karierę. Bilans jego występów reprezentacji to 21 zwycięstw i 15 porażek.
W ciągu szesnastu lat kariery Woodforde zarobił ponad 8 i pół miliona dolarów. W 2003 roku został trenerem ekipy australijskiej w kobiecym Fed Cup. Razem z Woodbridge prowadził aktywną działalność charytatywną w ramach Stowarzyszenia Tenisistów Zawodowych (ATP).
W 2010 roku, wraz z Toddem Woodbridge, został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[1].
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujGra pojedyncza (4−5)
edytuj
|
| |||||||||||||
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 12 stycznia 1986 | Auckland | Twarda |  Bud Schultz
|
6:4, 6:3, 3:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 3 stycznia 1988 | Adelaide | Twarda |  Wally Masur
|
6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 8 stycznia 1989 | Adelaide | Twarda |  Patrik Kühnen
|
7:5, 1:6, 7:5 |
| Finalista | 1. | 8 października 1989 | Brisbane | Twarda |  Nicklas Kroon
|
6:4, 2:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 9 sierpnia 1992 | Los Angeles | Twarda |  Richard Krajicek
|
4:6, 6:2, 4:6 |
| Finalista | 3. | 15 listopada 1992 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Richard Krajicek
|
2:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 4. | 21 lutego 1993 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Ivan Lendl
|
5:4 krecz |
| Finalista | 4. | 7 sierpnia 1994 | Los Angeles | Twarda | Boris Becker
|
2:6, 2:6 |
| Finalista | 5. | 18 października 1998 | Singapur | Dywanowa (hala) |  Marcelo Ríos
|
4:6, 2:6 |
Gra podwójna (67−24)
edytuj
|
| |||||||||||||
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Finalista | 1. | 28 lipca 1985 | Hilversum | Ceglana | Carl Limberger
|
Stefan Simonsson Hans Simonsson
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 11 stycznia 1987 | Auckland | Twarda | Carl Limberger
|
Kelly Jones Brad Pearce
|
6:7, 6:7 |
| Finalista | 3. | 19 lipca 1987 | Bordeaux | Ceglana | Darren Cahill
|
 Sergio Casal Emilio Sánchez
|
3:6, 3:6 |
| Finalista | 4. | 30 sierpnia 1987 | Rye Brook | Twarda | Carl Limberger
|
Lloyd Bourne Jeff Klaparda
|
3:6, 3:6 |
| Finalista | 5. | 3 stycznia 1988 | Adelaide | Twarda | Carl Limberger
|
Darren Cahill Mark Kratzmann
|
6:4, 2:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 25 września 1988 | Los Angeles | Twarda | John McEnroe
|
Peter Doohan Jim Grabb
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 2 października 1988 | San Francisco | Dywanowa (hala) | John McEnroe
|
Scott Davis Tim Wilkison
|
6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 3. | 30 kwietnia 1989 | Monte Carlo | Ceglana |  Tomáš Šmíd
|
 Paolo Canè Diego Nargiso
|
1:6, 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 10 września 1989 | US Open, Nowy Jork | Twarda | John McEnroe
|
Ken Flach Robert Seguso
|
6:4, 4:6, 6:3, 6:3 |
| Finalista | 6. | 30 września 1990 | Brisbane | Twarda | Brian Garrow
|
Jason Stoltenberg Todd Woodbridge
|
6:2, 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 17 lutego 1991 | Bruksela | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
 Libor Pimek Michiel Schapers
|
6:3, 6:0 |
| Zwycięzca | 6. | 10 marca 1991 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
 Mansur Bahrami Andriej Olchowski
|
6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 7. | 16 czerwca 1991 | Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
 Grant Connell Glenn Michibata
|
6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 8. | 29 września 1991 | Brisbane | Twarda | Todd Woodbridge
|
John Fitzgerald Glenn Michibata
|
7:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 9. | 26 stycznia 1992 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Todd Woodbridge
|
Kelly Jones Rick Leach
|
6:4, 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 10. | 16 lutego 1992 | Memphis | Twarda (hala) | Todd Woodbridge
|
Kevin Curren Gary Muller
|
7:5, 4:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 11. | 23 lutego 1992 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Jim Grabb Richey Reneberg
|
6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 12. | 5 kwietnia 1992 | Singapur | Twarda | Todd Woodbridge
|
Grant Connell Glenn Michibata
|
6:7, 6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 16 sierpnia 1992 | Cincinnati | Twarda | Todd Woodbridge
|
Patrick McEnroe Jonathan Stark
|
6:3, 1:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 14. | 18 października 1992 | Tokio | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Jim Grabb Richey Reneberg
|
6:3, 1:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 15. | 1 listopada 1992 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Steve DeVries David Macpherson
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 16. | 22 listopada 1992 | ATP Finals, Johannesburg | Twarda | Todd Woodbridge
|
John Fitzgerald Anders Järryd
|
6:2, 7:6, 5:7, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 17. | 10 stycznia 1993 | Adelaide | Twarda | Todd Woodbridge
|
John Fitzgerald Laurie Warder
|
6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 18. | 14 lutego 1993 | Memphis | Twarda (hala) | Todd Woodbridge
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
7:5, 6:2 |
| Zwycięzca | 19. | 13 czerwca 1993 | Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
 Neil Broad Gary Muller
|
6:7, 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 20. | 4 lipca 1993 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Grant Connell Patrick Galbraith
|
7:6, 6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 21. | 31 października 1993 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Gary Muller Danie Visser
|
6:1, 3:6, 6:2 |
| Finalista | 7. | 28 listopada 1993 | ATP Finals, Johannesburg | Twarda(hala) | Todd Woodbridge
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
6:7, 6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 22. | 6 lutego 1994 | Dubaj | Twarda | Todd Woodbridge
|
Darren Cahill John Fitzgerald
|
6:7, 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 23. | 17 kwietnia 1994 | Nicea | Ceglana | Javier Sánchez
|
Hendrik Jan Davids Piet Norval
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 24. | 8 maja 1994 | Pinehurst | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Jared Palmer Richey Reneberg
|
6:2, 3:6, 6:3 |
| Finalista | 8. | 12 czerwca 1994 | Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Jan Apell Jonas Björkman
|
6:3, 6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 25. | 3 lipca 1994 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Grant Connell Patrick Galbraith
|
7:6(3), 6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 26. | 7 sierpnia 1994 | Los Angeles | Twarda | John Fitzgerald
|
Scott Davis Brian MacPhie
|
4:6, 6:2, 6:0 |
| Zwycięzca | 27. | 21 sierpnia 1994 | Indianapolis | Twarda | Todd Woodbridge
|
Jim Grabb Richey Reneberg
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 9. | 11 września 1994 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Todd Woodbridge
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
3:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 28. | 30 października 1994 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Jan Apell Jonas Björkman
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 10. | 27 listopada 1994 | ATP Finals, Dżakarta | Twarda hala) | Todd Woodbridge
|
Jan Apell Jonas Björkman
|
4:6, 6:4, 6:4, 6:7, 6:7 |
| Zwycięzca | 29. | 15 stycznia 1995 | Sydney | Twarda | Todd Woodbridge
|
Trevor Kronemann David Macpherson
|
7:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 30. | 19 marca 1995 | Miami | Twarda | Todd Woodbridge
|
Jim Grabb Patrick McEnroe
|
6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 31. | 14 maja 1995 | Pinehurst | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Alex O’Brien Sandon Stolle
|
6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 32. | 21 maja 1995 | Coral Springs | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 33. | 9 lipca 1995 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Rick Leach Scott Melville
|
7:5, 7:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 34. | 13 sierpnia 1995 | Cincinnati | Twarda | Todd Woodbridge
|
 Mark Knowles Daniel Nestor
|
6:2, 3:0 krecz |
| Zwycięzca | 35. | 10 września 1995 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Todd Woodbridge
|
Alex O’Brien Sandon Stolle
|
6:3, 6:3 |
| Finalista | 11. | 27 listopada 1995 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Ellis Ferreira Jan Siemerink
|
4:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 36. | 7 stycznia 1996 | Adelaide | Twarda | Todd Woodbridge
|
Jonas Björkman Tommy Ho
|
7:5, 7:6 |
| Finalista | 12. | 25 lutego 1996 | Memphis | Twarda (hala) | Todd Woodbridge
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
4:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 37. | 3 marca 1996 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
 Byron Black Grant Connell
|
7:6, 6:2 |
| Zwycięzca | 38. | 17 marca 1996 | Indian Wells | Twarda | Todd Woodbridge
|
Brian MacPhie Michael Tebbutt
|
1:6, 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 39. | 24 marca 1996 | Miami | Twarda | Todd Woodbridge
|
Ellis Ferreira Patrick Galbraith
|
6:1, 6:3 |
| Zwycięzca | 40. | 21 kwietnia 1996 | Tokio | Twarda | Todd Woodbridge
|
Mark Knowles Rick Leach
|
6:2, 6:3 |
| Zwycięzca | 41. | 19 maja 1996 | Coral Springs | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Ivan Baron Brett Hansen-Dent
|
6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 42. | 16 czerwca 1996 | Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Sébastien Lareau Alex O’Brien
|
6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 43. | 7 lipca 1996 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Byron Black Grant Connell
|
4:6, 6:1, 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 44. | 29 lipca 1996 | Igrzyska olimpijskie, Atlanta | Twarda | Todd Woodbridge
|
Neil Broad Tim Henman
|
6:4, 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 45. | 8 września 1996 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Todd Woodbridge
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
4:6, 7:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 46. | 6 października 1996 | Singapur | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Martin Damm Andriej Olchowski
|
7:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 47. | 17 listopada 1996 | ATP Finals, Hartford | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Sébastien Lareau Alex O’Brien
|
6:4, 5:7, 6:2, 7:6 |
| Finalista | 13. | 5 stycznia 1997 | Adelaide | Twarda | Todd Woodbridge
|
Patrick Rafter Bryan Shelton
|
4:6, 6:1, 3:6 |
| Zwycięzca | 48. | 26 stycznia 1997 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Todd Woodbridge
|
Sébastien Lareau Alex O’Brien
|
4:6, 7:5, 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 49. | 23 marca 1997 | Miami | Twarda | Todd Woodbridge
|
Mark Knowles Daniel Nestor
|
7:6, 7:6 |
| Finalista | 14. | 8 czerwca 1997 | French Open, Paryż | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
6:7, 6:4, 3:6 |
| Zwycięzca | 50. | 6 lipca 1997 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
7:6(4), 7:6(7), 5:7, 6:3 |
| Zwycięzca | 51. | 10 sierpnia 1997 | Cincinnati | Twarda | Todd Woodbridge
|
Mark Philippoussis Patrick Rafter
|
7:6, 4:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 52. | 26 października 1997 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Rick Leach Jonathan Stark
|
6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 53. | 18 stycznia 1998 | Sydney | Twarda | Todd Woodbridge
|
Jacco Eltingh Daniel Nestor
|
6:3, 7:5 |
| Finalista | 15. | 1 lutego 1998 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Todd Woodbridge
|
Jonas Björkman Jacco Eltingh
|
2:6, 7:5, 6:2, 4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 54. | 15 lutego 1998 | San Jose | Twarda (hala) | Todd Woodbridge
|
 Nelson Aerts André Sá
|
6:1, 7:5 |
| Zwycięzca | 55. | 22 lutego 1998 | Memphis | Twarda (hala) | Todd Woodbridge
|
Ellis Ferreira David Roditi
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 16. | 26 kwietnia 1998 | Monte Carlo | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 56. | 3 maja 1998 | Monachium | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Joshua Eagle Andrew Florent
|
6:0, 6:3 |
| Finalista | 17. | 5 lipca 1998 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
6:2, 4:6, 6:7, 7:5, 8:10 |
| Finalista | 18. | 11 października 1998 | Szanghaj | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
 Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
4:6, 7:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 57. | 18 października 1998 | Singapur | Dywanowa (hala) | Todd Woodbridge
|
Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
6:2, 6:3 |
| Zwycięzca | 58. | 14 lutego 1999 | San Jose | Twarda (hala) | Todd Woodbridge
|
 Ałeksandar Kitinow Nenad Zimonjić
|
7:5, 6:7(3), 6:4 |
| Zwycięzca | 59. | 21 lutego 1999 | Memphis | Twarda (hala) | Todd Woodbridge
|
Sébastien Lareau Alex O’Brien
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 19. | 2 maja 1999 | Atlanta | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Patrick Galbraith Justin Gimelstob
|
7:5, 6:7, 3:6 |
| Finalista | 20. | 13 czerwca 1999 | Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Sébastien Lareau Alex O’Brien
|
3:6, 6:7(3) |
| Finalista | 21. | 15 sierpnia 1999 | Cincinnati | Twarda | Todd Woodbridge
|
Jonas Björkman Byron Black
|
3:6, 6:7(6) |
| Finalista | 22. | 10 października 1999 | Szanghaj | Twarda | Todd Woodbridge
|
Sébastien Lareau Daniel Nestor
|
5:7, 3:6 |
| Finalista | 23. | 17 października 1999 | Singapur | Twarda (hala) | Todd Woodbridge
|
 Maks Mirny Eric Taino
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 60. | 9 stycznia 2000 | Adelaide | Twarda | Todd Woodbridge
|
Lleyton Hewitt Sandon Stolle
|
6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 61. | 16 stycznia 2000 | Sydney | Twarda | Todd Woodbridge
|
Lleyton Hewitt Sandon Stolle
|
7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 62. | 26 marca 2000 | Miami | Twarda | Todd Woodbridge
|
Martin Damm Dominik Hrbatý
|
6;3, 6:4 |
| Zwycięzca | 63. | 21 maja 2000 | Hamburg | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Wayne Arthurs Sandon Stolle
|
6:7(4), 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 64. | 11 czerwca 2000 | French Open, Paryż | Ceglana | Todd Woodbridge
|
Paul Haarhuis Sandon Stolle
|
7:6(7), 6:4 |
| Zwycięzca | 65. | 18 czerwca 2000 | Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Jonathan Stark Eric Taino
|
6:7(5), 6:3, 7:6(1) |
| Zwycięzca | 66. | 9 lipca 2000 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Todd Woodbridge
|
Paul Haarhuis Sandon Stolle
|
6:3, 6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 67. | 13 sierpnia 2000 | Cincinnati | Twarda | Todd Woodbridge
|
Ellis Ferreira Rick Leach
|
7:6(6), 6:4 |
| Finalista | 24. | 24 września 2000 | Igrzyska olimpijskie, Sydney | Twarda | Todd Woodbridge
|
Sébastien Lareau Daniel Nestor
|
7:5, 3:6, 4:6, 6:7(2) |
Gra mieszana (5−2)
edytuj| Wygrane według nawierzchni |
| Twarda (3–1) |
| Ceglana (1–0) |
| Trawiasta (1–1) |
| Dywanowa (0–0) |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 26 stycznia 1992 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Nicole Provis
|
Arantxa Sánchez Todd Woodbridge
|
6:3, 4:6, 11:9 |
| Zwycięzca | 2. | 7 czerwca 1992 | French Open, Paryż | Ceglana | Arantxa Sánchez
|
Lori McNeil Bryan Shelton
|
6:2, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 13 września 1992 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Nicole Provis
|
Helena Suková Tom Nijssen
|
4:6, 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 4 lipca 1993 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Martina Navrátilová
|
Manon Bollegraf Tom Nijssen
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 1. | 12 września 1993 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Martina Navrátilová
|
Helena Suková Todd Woodbridge
|
3:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 5. | 28 stycznia 1996 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Łarysa Sawczenko
|
Nicole Arendt Luke Jensen
|
4:6, 7:5, 6:0 |
| Finalista | 2. | 7 lipca 1996 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Larysa Sawczenko
|
Helena Suková Cyril Suk
|
6:1, 3:6, 2:6 |
Przypisy
edytuj- ↑ Woodbridge, Woodforde lead nominees. [w:] The Associated Press [on-line]. espn.com, 11 września 2009. [dostęp 2017-04-14]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Mark Woodforde Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 stycznia 2011)]. (ang.).