Live Aid
Live Aid – dwa równoległe koncerty rockowe, zorganizowane 13 lipca 1985 roku przez Boba Geldofa oraz Midge'a Ure'a w celu zebrania funduszy dla głodujących w Etiopii.
Głównymi miejscami spektaklu był stadion Wembley w Londynie (mieszczący 72 000 ludzi) i stadion JFK w Filadelfii (mieszczący około 90 000 ludzi). Występy były organizowane także między innymi w Melbourne oraz Moskwie. Był to jeden z najchętniej oglądanych programów w historii[1][2]. Oszacowano, iż występy przez telewizję oglądało na żywo 1,5 miliarda ludzi ze 100 krajów[3].
Występ zespołu Queen podczas Live Aid został uznany za najlepszy rockowy koncert w historii przez jurorów programu brytyjskiej stacji Channel 4 The World’s Greatest Gigs w 2005 roku. Jurorzy w uzasadnieniu werdyktu podkreślili, że wokalista Freddie Mercury nakłonił 72 tysiące widzów do klaskania w jednym tempie do rytmu utworu „Radio Ga Ga”[4].
Phil Collins, który wziął udział w koncertach na obydwu kontynentach, przeleciał pomiędzy Europą a Ameryką naddźwiękowym Concordem linii British Airways[5][6].
Ważniejsi uczestnicy Live Aid
edytujNa stadionie Wembley
edytujNa stadionie JFK
edytuj- Bryan Adams
- Black Sabbath
- Joan Baez
- Eric Clapton (w "White Room" P. Collins na perkusji)
- Crosby, Stills and Nash[8]
- Duran Duran
- Bob Dylan, Keith Richards, Ron Wood[9]
- Hall & Oates
- Judas Priest
- Kenny Loggins
- Led Zeppelin (na perkusji Tony Thompson i Phil Collins)
- Madonna
- Billy Ocean
- Tom Petty
- REO Speedwagon
- Rick Springfield
- Run-DMC
- Carlos Santana z Patem Metheny'm
- Simple Minds
- The Beach Boys
- The Cars
- The Pretenders
- Thompson Twins
- Tina Turner i Mick Jagger
- Neil Young
Zespoły INXS i Men at Work wystąpiły w Melbourne, B.B. King w Hadze, a Cliff Richard w studio BBC, a ich występy transmitowano na żywo.
Niektórzy wykonawcy występowali solo i w duetach (np. Sting i Phil Collins, Madonna i Thompson Twins, Mick Jagger i Hall & Oates).
Kontrowersje
edytujWedług BBC World Service część pieniędzy ze zbiórki trafiła do lewicowego, partyzanckiego Tigrajskiego Ludowego Frontu Wyzwolenia i posłużyła do zakupu broni[10]. W 2010 roku BBC przyznała, że nie mają na to dowodów[11], ale brytyjski ambasador w Etiopii w latach 1982–1986, Brian Barder, utrzymuje, że mała część pomocy organizacji NGO faktycznie trafiała do rebeliantów[12].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ The Most-Watched Live TV Events In History [online], pastfactory.com [dostęp 2019-11-17].
- ↑ CNN.com – Live Aid 1985: A day of magic - Jul 1, 2005 [online], edition.cnn.com [dostęp 2019-11-17].
- ↑ Official Website of Bob Geldof. [dostęp 2017-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (05-02-2011)].
- ↑ Queen win greatest live gig poll [online], 9 listopada 2005 [dostęp 2019-11-17] (ang.).
- ↑ Mike Arnot, Supersonic History: What Routes Did Concorde Fly? [online], The Points Guy, 30 listopada 2018 [dostęp 2023-02-08] (ang.).
- ↑ Remembering Live Aid - The Day The Music Changed The World [online], theconstitutional.com, 13 lipca 2019 [dostęp 2023-02-08] (ang.).
- ↑ Pink Floyd
- ↑ Potem jako Crosby, Stills, Nash and Young
- ↑ The Rolling Stones
- ↑ BBC - The Editors: Bob, Band Aid and how the rebels bought their arms [online], web.archive.org, 1 października 2014 [dostęp 2021-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-01].
- ↑ BBC apologises over Band Aid money reports, „BBC News”, 4 listopada 2010 [dostęp 2021-09-13] (ang.).
- ↑ Ethiopia famine relief aid: misinterpreted allegations out of control [online], Brian Barder's website and Ephems blog, 1 kwietnia 2010 [dostęp 2021-09-13] (ang.).