[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Kevin Owens

kanadyjski wrestler

Kevin Steen (ur. 7 maja 1984 w Saint-Jean-sur-Richelieu)[1] – kanadyjski wrestler występujący w WWE w brandzie SmackDown pod pseudonimem ringowym Kevin Owens. Jest dwukrotnym posiadaczem WWE United States Championship[6].

Kevin Owens
Ilustracja
Kevin Owens z tytułem WWE Universal Championship we wrześniu 2016
Imię i nazwisko

Kevin Steen[1]

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1984[1]
Saint-Jean-sur-Richelieu[2]

Współmałżonek

Karina Steen (od 2007)

Dzieci

2

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Kevin Owens[3]
Kevin Steen[4]
Super Dragon[5]

Wzrost

1.83 m[6]

Masa ciała

121 kg[6]

Zapowiadany z

Marieville, Quebec, Kanada[7]

Trenerzy

Carl Quellet[1]
Jacques Rougeau[1]
Serge Jodoin[1]
Terry Taylor[8]

Debiut

7 maja 2000[1]

Multimedia w Wikimedia Commons

Steen rozpoczął swoją karierę w 2000 w wieku 16 lat. Od 2007 pracował dla Ring of Honor (ROH), w którym posiadał ROH World Championship i ROH World Tag Team Championship. Wraz z CM Punkiem, Danielem Bryanem i Sethem Rollinsem jest jednym z czterech wrestlerów, którzy posiadali światowe mistrzostwo WWE i ROH. Przepracował 14 lat dla federacji niezależnych. Jest również znany z występów dla Pro Wrestling Guerrilla (PWG), w którym posiadał PWG World Championship rekordowo trzy razy, a także tyle samo PWG World Tag Team Championship. W federacjach International Wrestling Syndicate (IWS), All American Wrestling (AAW) i Combat Zone Wrestling (CZW) posiadał kolejno IWS World Heavyweight Championship (trzy razy), AAW Heavyweight Championship oraz CZW Iron Man Championship.

Po podpisaniu kontraktu z WWE został przydzielony do rozwojowego brandu NXT, w którym zdobył NXT Championship. Zadebiutował w głównym rosterze w maju 2015, w którym dwukrotnie zdobył WWE Intercontinental Championship. Rok później po raz pierwszy zdobył jedno ze światowych tytułów federacji, WWE Universal Championship, którego był rekordowo najdłuższym posiadaczem.

Kariera profesjonalnego wrestlera

edytuj

Wczesna kariera (2000–2004)

edytuj

Steen zainteresował się profesjonalnym wrestlingiem po obejrzeniu meczu pomiędzy Shawnem Michaelsem i Dieselem na WrestleManii XI w wieku 11 lat[1]. Trzy lata później jego rodzice pozwolili mu trenować z Serge Jodoinem, wrestlerem z Quebec[1]. Rok później zaczął trenować z Jacques’em Rougeau[1]. Trenował również z Terrym Taylorem, którego nazywał „głównym trenerem”[8]. Steen zawalczył po raz pierwszy w swoje szesnaste urodziny w L'Assomption w Quebec 7 maja 2000[1]. Steen trenował dalej z Rougeau i walczył w jego promocji przez cztery lata, dopóki nie zaczął występować w innych kanadyjskich promocjach, w tym International Wrestling Syndicate[1].

Combat Zone Wrestling (2004–2006, 2008)

edytuj
 
Steen w grudniu 2004

Steen zadebiutował w Combat Zone Wrestling (CZW) 10 września 2004 na gali High Stakes. Przegrał w Fatal 4-Way matchu, w którym brali również udział Sami Zyan, Excess oraz SeXXXy Eddy (zwyciężył ten ostatni). Niedługo potem założył tag team z El Generico.

14 maja 2005, Steen wziął udział w turnieju „CZW Best of the Best” i doszedł do finału po pokonaniu Kenny’ego The Bastarda w pierwszej rundzie i Chrisa Hero w rundzie drugiej. Przegrał w finałowym Fatal 4-Way matchu.

Kilka miesięcy później w sierpniu, Steen wygrał swoje pierwsze mistrzostwo w CZW. Przypiął Franky'ego The Mobstera i zdobył CZW Iron Man Championship. Był w stanie obronić mistrzostwo w indywidualnych walkach przeciwko Nate Webbowi, El Generico, Chrisowi Sabinowi oraz Super Dragonowi. Obronił również tytuł w walce, w której brali też udział Necro Butcher, D.J. Hyde, B.J. Whitmer oraz The Messiah.

Steen stracił Iron Man Championship na rzecz żeńskiej wrestlerki LuFisto w Cage matchu na gali CZW Trapped. Stracił on mistrzostwo na jeden dzień przed pierwszą rocznicą posiadania tytułu. Po tym wydarzeniu opuścił federację na rzecz touru z federacją Dragon Gate i nie powrócił do CZW do lutego 2008, kiedy to wziął udział w jednej walce z Vordellem Walkerem, która zakończyła się bez rozstrzygnięcia.

Pro Wrestling Guerrilla (2005–2008)

edytuj

Podczas pobytu w CZW, Steen rozpoczął również pracę dla Pro Wrestling Guerilla (PWG). 13 maja 2005 na Jason Takes PWG, Steen pomógł Excaliburowi pokonać Super Dragona i rozpoczął rywalizację z Super Dragonem; okazało się, że to właśnie Steen atakował Dragona przez ostatnie kilka miesięcy[9]. 6 sierpnia 2005, Steen zdobył PWG Championship pokonując A.J. Stylesa na Zombies Shouldn't Run[10]. Steen trzymał tytuł przez niespełna cztery miesiące, dopóki nie stracił mistrzostwa na rzecz Joeya Ryana na Chanukah Chaos (The C’s Are Silent) po interwencji Super Dragona[11]. Rywalizacja Steena z Super Dragonem zakończyła się 16 grudnia 2005 na Astonishing X-Mas, kiedy to Steen został pokonany w Guerrilla Warfare matchu[12].

W 2006, Steen rozpoczął współpracować drużynowo z El Generico. Wspólnie zaczęli walczyć w celu zdobycia PWG World Tag Team Championship. 29 lipca 2007 na Giant Size Annual #4, Steen i Generico pokonali panujących mistrzów PACa i Rodericka Stronga stając się posiadaczami owych tytułów[13]. Przez kolejne trzy miesiące skutecznie bronili tytułów, dopóki nie stracili ich na rzecz Daveya Richardsa i Super Dragona 27 października w Anglii na gali, która była częścią „European Vacation II” touru[14]. Następnej nocy Steen wraz z PAC'em próbowali odzyskać tytuły od Dragona i Richardsa. Steen ogłosił, że jeżeli ich nie zdobędzie, to natychmiastowo opuści federację. Steen i PAC przegrali, wskutek czego Steen opuścił PWG[15].

Jednakże, Steen powrócił do PWG i wraz z El Generico zdobyli tytuły po raz drugi, tym razem od The Dynasty (Joeya Ryana i Scotta Losta) 21 marca 2008 w zaimprowizowanej walce[16]. Steen i Generico stali się pierwszą drużyną w historii PWG, która była częścią corocznego turnieju Dynamite Duumvirate Tag Team Title. W turnieju musieli bronić tytułów w każdej walce; w finale turnieju stracili tytuły na rzecz Jacka Evansa i Rodericka Stronga[17]. Ostatecznie, Steen opuścił PWG, by skupić się na występach w Ring of Honor.

Ring of Honor

edytuj

Utworzenie zespołu i rywalizacja z El Generico (2007-2010)

edytuj

17 lutego 2007, Steen powrócił do Ring of Honor i wraz z El Generico przegrali z Briscoe Brothers. 14 kwietnia, Mark Briscoe powrócił w środku walki pomiędzy Steenem, Generico, jego bratem Jayem i Erickiem Stevensem. Mark został zaatakowany przez Steena i Generico, a jego brat został przypięty przez Steena.. 11 maja, Steen (jako heel) i Generico (jako face) pokonali Jasona Blade'a i Eddiego Edwardsa. Na gali Respect is Earned, Steen i El Generico wygrali Tag Team Scramble dark match. Tej samej nocy, Steen i El Generico wzięli udział w brawlu z Briscoe Brothers. Na gali Driven, Briscoe Brothers pokonali Steena i El Generico, utrzymując przy sobie ROH World Tag Team Championship. Steen i Generico później ponieśli trzy porażki na rzecz Briscoes: na gali Caged Rage w Steel Cage matchu, gali Manhattan Mayhem II w 2 Out Of Three Falls matchu i gali Man Up w Ladder matchu. Jedyną wygraną odnieśli w non-title Boston Street Fight na gali Death BEfore Dishonor V Night 1.

 
Steen (po lewej) i Generico (po prawej) razem w tag teamie w 2008

6 czerwca 2008, Steen i Generico wzięli udział w turnieju mającym wyłonić nowych ROH World Tag Team Championów. W finale przegrali z Jimmym Jacobsem i Tylerem Blackiem.

27 czerwca w Dayton, Ohio, Steen i Generico pokonali członków The Age of the Fall, Tylera Blacka i Joeya Matthewsa. Następnego dnia w zostali pokonani przez Blacka i Necro Butchera – Butcher przypiął Steena po ataku krzesełkiem. 25 lipca, Steen zawalczył z ROH World Championem Nigelem McGuinessem w title matchu, lecz przegrał walkę.

19 września na nagraniach pay-per-view w Bostonie, Steen i Generico pokonali The Age of the Fall, zdobywając ROH World Tag Team Championship[18]. Stracili mistrzostwa na rzecz The American Wolves (Eddiego Edwardsa i Daveya Richardsa) na tapingach telewizyjnych 10 kwietnia 2009[18].

19 grudnia 2009 na Final Battle 2009, pierwszym pay-per-view ROH na żywo, Steen przeszedł heel turn atakując jego tag team partnera El Generico, po przegranej walce z The Young Bucks[19]. Steen znalazł nowego partnera – Steve’a Corino[20][21]. Na gali The Big Bang!, Generico i Cabana pokonali Steena i Corino przez dyskwalifikację[22]. 19 czerwca na Death Before Dishonor VIII, Steen pokonał El Generico w singles matchu[23]. 11 września na Glory By Honor IX, Generico i Cabana pokonali Steena i Corino w Double Chain matchu, kiedy Cabana zmusił Corino do odklepania. Po walce, Steen zaatakował El Generico i zdjął mu maskę[24]. 18 grudnia na Final Battle 2010, Steen i Generico zakończyli rywalizację w Fight Without Honor matchu. Steen położył na szali swoją karierę w ROH, zaś Generico swoją maskę. El Generico wygrał walkę i zmusił Steena do opuszczenia ROH[25].

Rywalizacja Steena i Generico została ogłoszona najlepszą rywalizacją roku przez Wrestling Observer Newsletter. Steen napisał większość storyline'owej rywalizacji z El Generico, gdyż nie miał zbyt dobrych relacji z nowym bookerem Jimem Cornettem[26].

Wrestling's Worst Nightmare (2011–2013)

edytuj

Po podpisaniu kolejnego kontraktu z Ring of Honor[26], Steen powrócił do federacji 26 czerwca 2011 na gali Best in the World 2011. Połączył siły z Corino i powstrzymał House of Truth przed atakiem na Corinie, lecz ostatecznie odwrócił się od niego. Po tym wydarzeniu, Steen został zabrany na zaplecze; Jim Cornette obiecał mu, że już nigdy nie zawalczy w ROH[27]. Pomimo że Steen był bookowany jako heel w storyline, fani trzymali jego stronę i buczeli Cornette’a[28]. W ramach storyline'u Steen „zhackował” oficjalną tablicę informacyjną ROH i pisał posty chwalące Pro Wrestling Guerrilla[29]; ogłosił też pojawienie się na gali Death Before Dishonor IX[30].

 
Steen walczący z Eddiem Edwardsem na Showdown in the Sun w 2012

17 września, Steen zainterweniował w walce pomiędzy El Generico i Jimmym Jacobsem. Wyzwał Steve’a Corino, po czym wykonał powerbomb na Jacobsie w krawędź ringu. Steen skonfrontował się z Jimem Cornettem i prezydentem ROH Carym Silkinem. Chciał wykonać Package Piledrivera na Silkinie, lecz został wyniesiony z areny przez ochronę[31]. Steen zagroził, że jeżeli nie zostanie przywrócony do ROH w przeciągu trzech tygodni, to pozwie Cornette’a i Silkina[32]. Na gali Final Battle 2011, Steen pokonał Steve’a Corino, dzięki czemu przywrócono jego karierę w ROH. Po walce wykonał package piledriver na Jimmym Jacobsie i El Generico. Skonfrontował się też z Daveyem Richardsem[33]. 4 marca 2012 na gali z okazji dziesięciolecia ROH, Steen pokonał Jimmy’ego Jacobsa w No Holds Barred matchu i zakończył pay-per-view kolejną konfrontacją z Daveym Richardsem[34]. Steen kontynuował pasmo wygranych podczas weekendu Showdown in the Sun, na początek pokonując El Generico z pomocą Jimmy’ego Jacobsa w Last Man Standing matchu, a następnie Eddiego Edwardsa w singles matchu[35][36]. 12 maja na Border Wars, Steen pokonał Daveya Richardsa, zdobywając ROH World Championship[37][38]. Po walce, Steve Corino wszedł do ringu i przytulił Steena i Jacobsa[37]; później owa trójka utworzyła stajnię nazwaną S.C.U.M. (Suffering, Chaos, Ugliness, and Mayhem)[39]. Steen po raz pierwszy skutecznie obronił tytuł 15 czerwca, pokonując Eddiego Edwardsa[40]. 24 czerwca na Best in the World 2012: Hostage Crisis, Steen pokonał Daveya Richardsa i obronił ROH World Championship[41]. Na następnym pay-per-view, Boiling Point, Steen obronił tytuł przeciwko Chikara Grand Championowi Eddiemu Kingstonowi[42]. 15 września na Death Before Dishonor X: State of Emergency, Steen po raz kolejny obronił tytuł walcząc z Rhino[43]. 6 października, walka o tytuł pomiędzy Steenem i Jayem Lethalem zakończyła się bez rozstrzygnięcia, kiedy to Steen zastraszył rodziców Lethala stojących w pierwszych rzędach[44][45]. Siedem dni później na internetowym pay-per-view, Glory By Honor XI: The Unbreakable Hope, Steen obronił tytuł w walce przeciwko Michaelowi Elginowi. Po walce, Steen otworzył pudełko, w którym znajdowała się maska El Generico[46]. 16 grudnia na Final Battle 2012: Doomsday, Steen pokonał powracającego El Generico w Ladder matchu i obronił ROH World Championship[47]. 2 marca 2013 na gali z okazji 11-lecia ROH, Steen pokonał Jaya Lethala w grudge matchu broniąc ROH World Championship[48]. 5 kwietnia na Supercard of Honor VII, Steen stracił ROH World Championship na rzecz Jaya Briscoe[49].

 
Steen na gali Ring of Honor w 2013

Ostatnie rywalizacje (2013-2014)

edytuj

Na następnych tapingach Ring of Honor Wrestling, S.C.U.M. odwróciło się od Steena. Corino obiecał, że nigdy więcej nie zobaczymy Steena w ROH[50]. Jednakże, Steen powrócił do ROH 4 maja, tym razem jako face. Zastąpił Jaya Lethala w tag team matchu, w którym wraz z Michaelem Elginem zawalczyli z członkami S.C.U.M. – Cliffem Comptonem i Jimmym Jacobsem. Walka zakończyła się przypięciem Steena przez Jacobsa[51]. Na Best in the World 2013, został pokonany przez Matta Hardy’ego w No Disqualification matchu[52]. Następnego dnia, Steen pokonał Jimmy’ego Jacobsa, tym samym rozwiązując grupę S.C.U.M.[53][54].

3 sierpnia, Steen wziął udział w turnieju o zwakowany ROH World Championship. Na Death Before Dishonor XI, Steen został wyeliminowany z turnieju z powodu przegranej z Michaelem Elginem[55]. Tuż po zakończeniu turnieju, Steen zaczął feud z Michaelem Bennettem[56]. Zawalczyli ze sobą 26 października na Glory By Honor XII. Bennett wygrał walkę po tym, jak jego dziewczyna Maria Kanellis odwróciła uwagę Steena[57]. 14 grudnia na Final Battle 2013, Steen pokonał Bennetta w Stretcher matchu[58]. 8 lutego 2014, Steen zdobył miano pretendenckie po wygraniu Fatal 4-Way matchu[59]. Steen otrzymał walkę o tytuł na Global Wars, lecz został pokonany przez panującego mistrza, Adama Cole’a[60]. 17 maja, po przegranej z Shinsuke Nakamurą na gali War of the Worlds ogłosił, iż opuszcza ROH. Doprowadziło to do interwencji i bycia zaatakowanym przez Silasa Younga[61]. Pokonał Younga 22 czerwca na Best in the World 2014[62], a 19 lipca na tapingach Ring of Honor Wrestling, pokonał Steve’a Corino. Była to jego ostatnia walka w ROH[63].

Powrót do PWG (2010-2014)

edytuj
 
Steen na gali federacji GCW w grudniu 2011

Steen powrócił do Pro Wrestling Guerrilla w 2010. 11 grudnia 2010, Steen zawalczył z Akirą Tozawą, zdobywając pierwsze zwycięstwo w PWG od dwóch lat[64]. 29 stycznia 2011, Steen został pokonany przez Chrisa Hero na corocznym evencie PWG WrestleReunion. Później tego samego wieczoru, Steen wbiegł do ringu i zaatakował zwycięzców 4-Way Tag Team matchu o miejsce w turnieju DDT4 – the RockNES Monsters (Johnny’ego Goodtime'a i Johnny’ego Yumę), po czym zadeklarował chęć zwycięstwa turnieju DDT4[65]. 2 lutego 2011 ogłoszono, że Steen połączy siły z Akirą Tozawą w nadchodzącym turnieju[66]. Steen i Tozawa zostali pokonani w finale turnieju przez The Young Bucks (Matta i Nicka Jacksona)[67]. 23 lipca na gali z okazji ośmiolecia PWG, Steen pokonał PACa w singles matchu, a ponadto przedtem wraz z CIMĄ pokonali PWG World Tag Team Championów, The Young Bucks, w non-title matchu. Po tym jak Claudio Castagnoli pokonał Chrisa Hero w walce wieczoru broniąc PWG World Championship, Steen wyzwał go do walki o tytuł. W jego trzecim pojedynku tej nocy pokonał Castagnoliego, zdobywając PWG World Championship drugi raz w swej karierze[29]. Steen wziął udział w 2011 Battle of Los Angeles; został pokonany w finale przez starego rywala El Generico[68]. 10 września, Steen obronił PWG World Championship, pokonując Daveya Richardsa[69]. 22 października, Steen stracił PWG World Championship na rzecz El Generico w Ladder matchu, po interwencji The Young Bucks. Po walce, powracający Super Dragon wraz ze Steenem zaakceptowali wyzwanie The Young Bucks o walkę w Guerrilla Warfare matchu[70]. 10 grudnia, Steen i Dragon, znani jako „Appetite for Destruction”, pokonali The Young Bucks, zdobywając PWG World Tag Team Championship[71].

17 marca, Steen pokonał El Generico i Eddiego Edwardsa w Three-Way matchu, wygrywając PWG World Championship po raz trzeci w karierze[72]. 25 maja tytuły zostały odebrane Steenowi i Dragonowi po tym, jak Dragon połączył siły z heelową stajnią[73]. 21 lipca na Threemendous IIIoSteenbronił PWG World Championship w walce przeciwko Williemu Mackowi[74]. Został wyeliminowany w pierwszej rundzie 2012 Battle of Los Angleles przez Ricocheta po tym, jak Steenowi przeszkodził Brian Cage[75]. Pas mistrzowski Steena został skradziony przez zwycięzcę 2012 Battle of Los Angeles, Adama Cole’a[76]. 27 października Steen obronił tytuł w Three-Way matchu[77], po czym wyzwał Cole’a[78]. Steen stracił PWG World Championship na rzecz Adam Cole’a w Guerrilla Warfare matchu[79][80].

Steen i El Generico ponownie połączyli siły i dołączyli do turnieju 2013 Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament. W finale zostali pokonani przez The Young Bucks[81]. 31 sierpnia, Steen przeszedł heel turn i uformował stajnię „The Mount Rushmore of Wrestling”, której członkami byli też PWG World Champion Adam Cole i mistrzowie tag-team The Young Bucks[82][83]. 26 lipca 2014, Steen został pokonany przez Trevora Lee[84].

WWE

edytuj

NXT (2014–2015)

edytuj

12 sierpnia 2014, WWE ogłosiło, że Steen podpisał z nimi kontrakt, oraz że dołączy do rozwojówki NXT[85]. Otrzymał pseudonim ringowy Kevin Owens, a WWE zaczęło wydawać filmiki o nim na tygodniówkach NXT, promując jego przyszły debiut[86].

 
Kevin Owens jako NXT Champion

Owens zadebiutował 11 grudnia na NXT TakeOver: R Evolution i pokonał CJ-a Parkera. Tej samej nocy, kiedy Sami Zayn (znany wcześniej jako El Generico) zdobył NXT Championship, Owens wszedł do ringu aby pogratulować Zaynowi, lecz po chwili wykonał na nim Powerbomb, stając się heelem[87]. 18 grudnia 2014 na odcinku NXT, Owens zawalczył z Adrianem Neville’em; walka zakończyła się podwójnym wyliczeniem, a po niej Owens wykonał Powerbomb Neville’em o krawędź ringu[88]. Po kolejnym ataku po walce przez Owensa na Zaynie, zirytowany Zayn wyzwał Owensa do walki[89][90]. Owens zażądał walki o pas; Zayn zgodził się. 11 lutego 2015, na gali NXT TakeOver: Rival, Owens wykonał Powerbomb na Zaynie pięć raz i szykował się do wykonania go po raz szósty, kiedy sędzia przerwał walkę, a Owens zdobył mistrzostwo[91]. 25 marca na NXT, Owens obronił NXT Championship w walce z Finnem Bálorem. Na NXT TakeOver: Unstoppable, rewanż Owensa z Zaynem o tytuł zakończył się bez rozstrzygnięcia – Owens kontynuował atak na kontuzjowanym Zaynie, dopóki nie zadebiutował Samoa Joe i zmusił Owensa do wycofania z ringu[92]. Po tygodniach rosnącego napięcia pomiędzy zawodnikami, Owens zawalczył z Joem 17 czerwca na odcinku NXT. Po walce, która zakończyła się bez rozstrzygnięcia, dwójka kontynuowała brawl dopóki nie zostali rozdzieleni[93].

4 lipca w Tokio w Japonii na specjalnej gali emitowanej tylko na WWE Network nazwanej „The Beast in the East”, Owens stracił NXT Championship na rzecz Finna Bálora, kończąc jego 143-dniowe panowanie[94]. Na NXT TakeOver: Brooklyn, Owens zawalczył z Bálorem w rewanżowym Ladder matchu lecz nie zdołał pokonać rywala[95].

Intercontinental Champion (2015–2016)

edytuj

Owens zadebiutował w głównym rosterze 18 maja 2015 na Raw, odpowiadając na „Open Challegne” Johna Ceny o United States Championship. Jednakże, zamiast brania udziału w walce, Owens zaatakował Cenę i przygniótł stopą pas mistrzowski dając oznakę braku szacunku. Doprowadziło to do non-title matchu pomiędzy tą dwójką 31 maja na Elimination Chamber[96], który Owens czysto wygrał przez przypięcie[97]. Ich rewanż odbył się w czerwcu na Money in the Bank, który wygrał Cena. Po walce Owens wykonał Powerbomb Ceną o krawędź ringu[98]. Wyzwał Cenę do walki o United States Championship. Na Battleground, Cena wygrał walkę o mistrzostwo, kończąc ich rywalizację[99]. Owens rozpoczął rywalizację z Cesaro[100]. Pokonał go w dwóch walkach – na SummerSlam 23 sierpnia[101] oraz na Raw osiem dni później[102].

20 września na Night of Champions, Owens pokonał Rybacka i zdobył swój pierwszy tytuł w głównym rosterze – Intercontinental Championship[103]. Obronił tytuł w walce na gali w Madison Square Garden, w walce z Chrisem Jericho[104]. Na Hell in a Cell, Owens obronił tytuł w rewanżu przeciwko Rybackowi[105]. Wziął udział w turnieju o zwakowany WWE World Heavyweight Championship; przegrał z Deanem Ambrosem w półfinale na Survivor Series[106].

Owens stracił Intercontinental Championship na rzecz Ambrose’a 13 grudnia na TLC[107]. Na Royal Rumble, Ambrose pokonał Owensa w Last Man Standing matchu o Intercontinental Championship[108]. Później tej samej nocy, Owens wziął udział w Royal Rumble matchu o WWE World Heavyweight Championship; dołączył do walki z numerem 18. i wyeliminował debiutującego A.J. Stylesa, lecz kilka minut później został wyrzucony z ringu przez Samiego Zayna[109]. Następnej nocy na Raw rozpoczął rywalizację z Dolphem Zigglerem, wygrywając z nim pojedynek. Tydzień później to Ziggler wyszedł zwycięsko[110], a 4 lutego, na SmackDown, przeszkodził Owensowi w walce z Kalisto[111]. 8 lutego Owens przegrał z Zigglerem przez przypięcie, Ziggler podczas przypinania wspomógł się linami[112]. 15 lutego na Raw Owens wygrał Fatal Five-Way Match o Intercontinental Championship przeciwko Deanowi Ambrose'owi, Dolphowi Zigglerowi, Stardustowi i Tylerowi Breeze'owi, tym samym stając się mistrzem interkontynentalnym po raz drugi[113]. Na Fastlane, Owens obronił Intercontinental Championship w walce z Zigglerem[114]. 7 marca, próbował zaatakować Neville’a po wygranym pojedynku, jednak powstrzymał go powracający do ringu Sami Zayn[115].

21 marca na Raw, Kevin Owens zdołał obronić Intercontinental Championship w walce z AJ-em Stylesem. Dolph Ziggler, The Miz i Sami Zayn zaczęli kłócić się o miano pretendenckie do tytułu Owensa, sam mistrz zaś zaproponował im rozwiązanie konfliktu w Triple Threat matchu. Stephanie McMahon pozwoliła Owensowi zabookować starcie, ten jednak podstępnie zarządził walkę o miano pretendenckie pomiędzy Zackiem Ryderem, Stardustem i Sin Carą. Ziggler, Miz i Zayn połączyli siły z Ryderem, Stardustem i Sin Carą i wspólnie podjęli próbę ataku na wspólnym wrogu – Owensie. Mistrz interkontynentalny zdołał uciec, jednak tej samej nocy Stephanie McMahon zarządziła 7-osobowy Ladder match pomiędzy wszystkimi zawodnikami zamieszanymi w wydarzenie na WrestleManii 32[116]. Na gali, Owens stracił tytuł mistrzowski na rzecz Zacka Rydera[117].

Noc po WrestleManii, Owens zmierzył się z AJ-em Stylesem, Chrisem Jericho i powracającym Cesaro w Fatal 4-Way matchu o miano pretendenckie do WWE World Heavyweight Championship; walkę wygrał AJ Styles[118]. Owens wznowił rywalizację z Samim Zaynem. Rywale zmierzyli się ze sobą na gali Payback; Owens zdołał pokonać Zayna, po czym pozostał przy ringu, by komentować pojedynek The Miza z Cesaro. Zamieszanie poza ringiem wywołane kolejną bójką Owensa z Zaynem wykorzystał The Miz, przypinając Cesaro i broniąc Intercontinental Championship[119]. Owens, Zayn, Cesaro i The Miz zmierzyli się w Fatal 4-Way matchu o tytuł mistrzowski Miza na gali Extreme Rules; mistrz wyszedł z tej walki zwycięsko[120]. Na Money in the Bank wziął udział w Money in the Bank ladder matchu o walizkę Money in the Bank, lecz nie zdołał jej wygrać[121]. 27 czerwca na Raw, podczas segmentu The Highlight Reel Chrisa Jericho, Zayn wyzwał Owensa na ostatnią walkę, na gali Battleground. Owens przyjął wyzwanie[122]. W lipcu, w wyniku WWE Draftu, Owens stał się członkiem brandu Raw[123]. Wkrótce połączył siły z Chrisem Jericho i wraz z nim pokonał Enza Amore i Big Cassa na gali SummerSlam[124].

Universal Champion (2016–2017)

edytuj
 
Owens jako WWE Universal Champion we wrześniu 2016

22 sierpnia, Owens pokonał Neville’a w walce kwalifikacyjnej do fatal 4-way matchu o zawieszone WWE Universal Championship[125]. Tydzień później, 29 sierpnia 2016, Owens pokonał Big Cassa, Romana Reignsa i Setha Rollinsa w walce o tytuł, stając się drugim w historii posiadaczem mistrzostwa[126]. Na gali Clash of Champions obronił tytuł w walce z Rollinsem[127], zaś miesiąc później pokonał tego samego rywala na gali Hell in a Cell w tytułowym pojedynku[128], gdzie przy dwóch okazjach interweniował Chris Jericho[129][130]. Owens i Jericho zostali ogłoszeni współkapitanami męskiego zespołu Raw w 5-on-5 Survivor Series Tag Team Elimination matchu przeciwko drużynie SmackDown. Podczas pojedynku został wyeliminowany przez dyskwalifikację z powodu użycia „listy Jericho” jako broni przeciwko AJ Stylesowi; ostatecznie jego drużyna przegrała walkę. Następnej nocy na tygodniówce Raw, Owens i Jericho oszukali widownię odnośnie ich kłótni na temat walki z gali pay-per-view, po czym obwinili za rezultat Reignsa i Rollinsa. Doprowadziło to do No Disqualification matchu o Universal Championship pomiędzy mistrzem i Rollinsem, gdzie przy interwencji ze strony Jericho, Owens wyszedł zwycięsko z walki. Przez kolejne tygodnie, Owens i Jericho zaczęli coraz częściej kłócić się ze względu na interwencje podczas własnych walk powodujące najczęściej przegrane. Owens pokonał Reignsa przez dyskwalifikację ze względu na atak Jericho na Owensa, wskutek czego Owens obronił Universal Championship[131]. Z powodu dyskwalifikacji, Reigns otrzymał rewanż o tytuł na galę Royal Rumble, gdzie Jericho został zawieszony w klatce nad ringiem[132]. Ostatecznie Owens obronił tytuł po interwencji ze strony Brauna Strowmana[133]. Następnej nocy na tygodniówce Raw, Owens obronił tytuł przeciwko Strowmanowi, który za pomoc w obronie otrzymał szansę na walkę o tytuł[134].

United States Champion (2017-2017)

edytuj

6 lutego podczas odcinka Raw Goldberg wyzwał Owensa do obrony tytułu na gali Fastlane, zaś propozycję zaakceptował za niego Jericho. Tydzień później, Jericho zorganizował segment „Festival of Friendship” (pol. Festiwal Przyjaźni), podczas którego Owens odwrócił się od Jericho i brutalnie go zaatakował, tym samym ostatecznie kończąc ich współpracę[135]. Na gali Fastlane z 5 marca, Owens w 22 sekund przegrał w walce wieczoru z Goldbergiem, tym samym tracąc tytuł po 188 dniach[136][137]. Następnej nocy na Raw, Owens zaakceptował wyzwanie Jericho do walki na WrestleManii 33, lecz z tytułem Jericho na szali[138]. 2 kwietnia na WrestleManii, Owens zdołał pokonać Jericho i po raz pierwszy zdobyć WWE United States Championship[139][140]. 11 kwietnia podczas odbywającego się Superstar Shake-up, Owens wraz z mistrzostwem został przeniesiony do rosteru SmackDown. Pomimo przenosin, Generalny Menadżer SmackDown Daniel Bryan ogłosił, że Jericho zawalczy w rewanżu na gali Payback, gdzie jeśli wygra Jericho, zostanie również przeniesiony do rosteru SmackDown. Tej samej nocy, kolejnym pretendentem stał się AJ Styles, który pokonał Samiego Zayna i Barona Corbina w triple threat matchu. Owens rozpoczął również rywalizację ze Stylesem, gdzie komentował jego pojedynki, odnosił się do niego podczas otwartych wyzwań o swój tytuł, a także atakował po jego walkach[141]. Na gali Payback, Owens stracił tytuł na rzecz Jericho, który tym samym dołączył do rosteru SmackDown[142]. Dwa dni później podczas tygodniówki SmackDown Live odbył się rewanż; pojedynek i tytuł ponownie wygrał Owens, lecz po walce brutalnie zaatakował Jericho. Potwierdzono również pojedynek Stylesa z Owensem o tytuł na majową galę Backlash.

Inne media

edytuj

W 2012, Ring of Honor (ROH) wydało dwa dwupłytowe wydania DVD nazwane Kevin Steen: Ascension to the Top, skupiające się na jego dwóch pierwszych latach z federacją, oraz Kevin Steen: Decent into Madness, tym razem skupiające się na jego przygodzie w latach 2009-2010. W 2013, ROH wydało DVD Kevin Steen: Hell Rising, które zawiera jego najlepsze walki i shootowe wywiady, w których Steen wyszczególnił jego relacje z Jimem Cornettem i jego bookingiem w ROH[26]. DVD zostało wycofane ze sklepu online federacji tuż po wydaniu[28][143]. Było ono później dostępne raz jeszcze podczas sezonu świątecznego 2013[144]. Po opuszczeniu federacji, ROH wydało kolejne DVD zawierające trzy płyty nazwane Thanks Steen Thanks, w którym były zawarte walki pod koniec jego panowania jako mistrz oraz jego ostatnia walka w ROH.

Życie prywatne

edytuj

Dorastający w Marieville w Quebec, Steen jest Quebekczykiem z francuskojęzycznej rodziny[145][146]. Steen próbował różnych sportów, m.in. hokej, piłkę nożną i koszykówkę. Nigdy jednak nie myślał o rozwoju kariery w którejś z tych dyscyplin (szczególnie odkąd w wieku 11 lat odniósł kontuzję, grając w piłkę nożną). Jednak po obejrzeniu wraz z ojcem nagrania WrestleManii XI na VHS-ach postanowił zainteresować się karierą w profesjonalnym wrestlingu[147]. Steen nauczył się mówić po angielsku jako nastolatek oglądając Monday Night Raw i naśladując wygłaszane proma i cytaty komentatorów, które usłyszał[146].

Steen i jego żona Karina[148][149] mają syna Owena (nazwanego na cześć Owena Harta)[150] i córkę Élodię Leila[151]. W maju 2008 pod koniec gali DDT4 Night One, ośmiomiesięczny syn Steena pojawił się w segmencie z Excaliburem, w którym Excalibur nazwał go brzydkim. Steen wykonał trzy Package piledrivery na Excaliburze, po czym pozwolił synowi go przypiąć[152].

Ruchy używane we wrestlingu

edytuj
 
Steen (na górze) wykonujący Cannonball na Twiggym
 
Steen (na górze) wykonujący Super rolling fireman's carry slam na Alessandro del Bruno
 
Steen (po prawej) wykonujący Superkick na Adamie Cole'u

Mistrzostwa i osiągnięcia

edytuj
 
Steen jako były ROH World Champion
 
Steen (pod pseudonimem Kevin Owens) jako NXT Champion

Rekordy Lucha de Apuesta

edytuj
Zwycięzca Przegrany Miejsce Gala Data Notka
El Generico (maska) Kevin Steen (kariera w ROH) Nowy Jork Final Battle 2010 2010-12-18 18 grudnia 2010(dts) [25]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Yves LeRoux: Steen believes in goals, not dreams; Montreal grappler expanding his horizons. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2005-02-26. [dostęp 2010-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-14)].
  2. ↑ Biography. KillSteenKill (official website). [dostęp 2012-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-26)].
  3. ↑ Mike Johnson: Kevin Steen update. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-11-20. [dostęp 2014-11-20].
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l Kevin Steen. Online World of Wrestling. [dostęp 2010-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-27)].
  5. ↑ James Caldwell: 5/13 PWG in Hollywood, Calif.: Styles vs. Daniels goes 60 Minutes, Pseudo Dragon revealed. Pro Wrestling Torch, 2005-05-14. [dostęp 2009-11-30].
  6. ↑ a b c d Kevin Owens. WWE. [dostęp 2014-12-12].
  7. ↑ a b c d Kevin Steen. [w:] Ring of Honor [on-line]. [dostęp 2011-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)].
  8. ↑ a b Kenny Herzog: Who Is Kevin Owens? The Guy Who Gatecrashed 'Raw' Speaks. [w:] Rolling Stone [on-line]. 2015-05-18. [dostęp 2015-05-19].
  9. ↑ Jason Takes PWG. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  10. ↑ Zombies Shouldn't Run. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  11. ↑ Chanukah Chaos (The C’s Are Silent). [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  12. ↑ Astonishing X-Mas. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  13. ↑ Giant-Size Annual #4. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  14. ↑ European Vacation II – England. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  15. ↑ European Vacation II – Germany. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  16. ↑ 1.21 Gigawatts. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  17. ↑ Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament – Night 2. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  18. ↑ a b c Ring Of Honor Tag Team Championship. Ring of Honor. [dostęp 2010-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-12)].
  19. ↑ James Caldwell: Caldwell's Ring of Honor PPV Report 12/19: Ongoing „virtual time” coverage of ROH's first online PPV – Austin Aries vs. Tyler Black. Pro Wrestling Torch, 2009-12-19. [dostęp 2009-12-20].
  20. ↑ Adam Martin: ROH on HDNet Recap – 2/1/10. WrestleView, 2010-02-09. [dostęp 2010-02-20].
  21. ↑ Adam Martin: ROH on HDNet Results – 2/8/10. WrestleView, 2010-02-12. [dostęp 2010-02-20].
  22. ↑ Sean Radican: Radican's ROH The Big Bang PPV Blog 4/3: Black vs. Aries vs. Strong, Briscoes vs. KOW. Pro Wrestling Torch, 2010-04-03. [dostęp 2010-09-12].
  23. ↑ James Caldwell: Caldwell's Ring of Honor PPV report 6/19: Ongoing „virtual time” coverage of Death Before Dishonor VIII Internet PPV. Pro Wrestling Torch, 2010-06-19. [dostęp 2010-09-12].
  24. ↑ James Caldwell, Radican, Sean: 9/11 ROH internet PPV live results: Caldwell & Radican's coverage of „Glory by Honor IX” – ROH Title match, Haas & Benjamin debut. Pro Wrestling Torch, 2010-09-11. [dostęp 2010-09-12].
  25. ↑ a b James Caldwell: Caldwell's Ring of Honor PPV report 12/18: Ongoing „virtual time” coverage of „Final Battle 2010” – Strong vs. Richards, Generico vs. Steen. Pro Wrestling Torch, 2010-12-18. [dostęp 2010-12-18].
  26. ↑ a b c ROH Hell Rising. Ring of Honor, 2013. [dostęp 2015-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-27)].
  27. ↑ Sean Radican: Radican's „Best in the World” internet PPV report 6/26: Ongoing „real-time” coverage of live PPV from New York City. Pro Wrestling Torch, 2011-06-26. [dostęp 2011-06-27].
  28. ↑ a b Sean Radican: Radican's ROH DVD Review Series: „Kevin Steen: Hell Rising” – Steen discusses relationship with Cornette, run as ROH champ, new details on time away from ROH in 2011. Pro Wrestling Torch, 2013-06-30. [dostęp 2013-12-18].
  29. ↑ a b c James Caldwell: PWG News: New PWG champion – impromptu title match concludes „PWG 8” Saturday night. Pro Wrestling Torch, 2011-07-24. [dostęp 2011-07-24].
  30. ↑ ROH vs. Kevin Steen feud continues – what did Steen do this time?. Pro Wrestling Torch, 2011-09-15. [dostęp 2011-09-15].
  31. ↑ Sean Radican: Radican's ROH Death Before Dishonor Internet PPV report 9/17: Ongoing „virtual-time” coverage of ROH in New York City. Pro Wrestling Torch, 2011-09-17. [dostęp 2011-09-17].
  32. ↑ Sean Radican: Radican's ROH TV report 11/5 – Elgin vs. Jones, Haas & Benjamin vs. Coleman & Alexander. Pro Wrestling Torch, 2011-11-07. [dostęp 2011-12-23].
  33. ↑ Sean Radican: Radican's ROH „Final Battle 2011” iPPV report 12/23 – Richards defends ROH World Title vs. Edwards, Haas & Benjamin vs. Briscoes. Pro Wrestling Torch, 2011-12-23. [dostęp 2011-12-24].
  34. ↑ Sean Radican: Radican's ROH „10th Anniversary Show” iPPV report – live coverage of iPPV from Manhattan. Pro Wrestling Torch, 2012-03-04. [dostęp 2012-03-05].
  35. ↑ Jason Namako: ROH Showdown in the Sun iPPV Results- 3/30/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-03-30. [dostęp 2012-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-02)].
  36. ↑ Jason Namako: ROH Showdown in the Sun iPPV Results – 3/31/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-03-31. [dostęp 2012-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-02)].
  37. ↑ a b c Jason Namako: ROH Border Wars iPPV Results- 5/12/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-05-12. [dostęp 2012-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-05)].
  38. ↑ Patric Laprade: Kevin Steen: 'Vindication is a fantastic thing'. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2012-05-14. [dostęp 2012-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-01)].
  39. ↑ James Caldwell: ROH Vid – Kevin Steen S.C.U.M. promo. Pro Wrestling Torch, 2012-07-18. [dostęp 2012-09-09].
  40. ↑ Jason Namako: 6/15 ROH Results: Charleston, West Virginia. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-06-16. [dostęp 2012-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-19)].
  41. ↑ Dave Meltzer: ROH Best in the World iPPV coverage from New York. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2012-06-24. [dostęp 2012-06-24].
  42. ↑ Sean Radican: Radican's ROH Boiling Point iPPV report 8/11: Live report from Providence – Steen vs. Kingston title main event, Steen punches fans after main event. Pro Wrestling Torch, 2012-08-11. [dostęp 2012-08-11].
  43. ↑ Chris Gee Schoon Tong: 9/15 ROH iPPV results Chicago: Steen defends ROH Title in main event, new ROH tag champs determined, Matt Hardy confronts TV champ. Pro Wrestling Torch, 2012-09-16. [dostęp 2012-09-16].
  44. ↑ Chris Gee Schoon Tong: 10/6 ROH results Rahway, N.J.: Steen defends ROH Title vs. Lethal, S.C.U.M. defends Tag Titles, Richards in singles action. Pro Wrestling Torch, 2012-10-07. [dostęp 2012-10-28].
  45. ↑ Jason Namako: ROH Glory by Honor XI Results – 10/13/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-10-13. [dostęp 2012-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)].
  46. ↑ a b Jason Namako: ROH Glory by Honor XI Results – 10/13/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-10-13. [dostęp 2012-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)].
  47. ↑ Jason Namako: ROH Final Battle Results – 12/16/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-12-16. [dostęp 2012-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
  48. ↑ Stuart Carapola: Complete ROH 11th Anniversary Show iPPV coverage: two title changes hands, SCUM doubles in size, and a ton of great wrestling as ROH presents their best overall event in years. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-03-02. [dostęp 2013-03-02].
  49. ↑ Sean Radican: Radican's ROH „Supercard of Honor VII” iPPV blog 4/5 – Steen defends vs. Jay Briscoe, ROH vs. S.C.U.M. Ten Man Tag. Pro Wrestling Torch, 2013-04-05. [dostęp 2013-04-06].
  50. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 4/6 ROH TV taping spoilers: Results & News from Saturday's TV taping post-iPPV. Pro Wrestling Torch, 2013-04-07. [dostęp 2013-04-07].
  51. ↑ Jason Namako: 5/4 ROH Border Wars iPPV Results: Toronto, Canada (Briscoe vs. Cole). [w:] WrestleView [on-line]. 2013-05-05. [dostęp 2013-05-05].
  52. ↑ James Caldwell: Show results – 6/22 ROH BITW iPPV in Baltimore, Md.: Briscoe vs. Briscoe for ROH Title, Hardy tops Steen in No DQ match, more. Pro Wrestling Torch, 2013-06-23. [dostęp 2013-06-23].
  53. ↑ James Caldwell: ROH Spoilers – 6/23 ROH TV tapings in Baltimore, Md.: Results from ROH Title match & Steel Cage Warfare. Pro Wrestling Torch, 2013-06-23. [dostęp 2013-06-24].
  54. ↑ William Barnes: SCUM VS. ROH climaxes:second ROH on Sinclair TV spoiler report from yesterday. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-06-24. [dostęp 2013-06-25].
  55. ↑ Mike Johnson: New ROH Champion crowned: complete ROH Death Before Dishonor XI coverage from Philadelphia, PA. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-09-20. [dostęp 2013-09-21].
  56. ↑ Chris Gee Schoon Tong: ROH spoilers – 9/21 ROH in Philadelphia, Pa.: Results for TV episodes following Death Before Dishonor. Pro Wrestling Torch, 2013-09-22. [dostęp 2013-09-23].
  57. ↑ James Caldwell: Show results – 10/26 ROH in Chicago, Ill.: „Glory by Honor” features eight-man tag main event, Outlaw, Inc., Tara-Maria, more. Pro Wrestling Torch, 2013-10-27. [dostęp 2013-10-27].
  58. ↑ Stuart Carapola: Complete coverage of ROH Final Battle 2014: Eddie Edwards' mystery partner ends with a shocking twist, a new champion is crowned, a familiar face returns, and more. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-12-14. [dostęp 2013-12-15].
  59. ↑ Chris Gee Schoon Tong: Show results – 2/8 ROH in San Antonio, Tex.: Briscoe retains his version of the ROH Title, new #1 contender, tag champs lose, Bennett uses Punk's finisher, more. Pro Wrestling Torch, 2014-02-09. [dostęp 2014-02-09].
  60. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH vs. New Japan iPPV report 5/10: Complete „virtual-time” coverage of iPPV from Toronto – ROH Title match, IWGP Jr. Tag Titles, Styles, Tanahashi, Okada, top NJPW stars. Pro Wrestling Torch, 2014-05-10. [dostęp 2014-05-10].
  61. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH iPPV results 5/17: Complete „virtual-time” coverage of War of the Worlds – ROH Title & IWGP Title main events, new ROH tag champs, Steen vs. Nakamura, more. Pro Wrestling Torch, 2014-05-17. [dostęp 2014-05-17].
  62. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH „Best in the World” PPV results 6/22: Ongoing „virtual-time” coverage of live cable PPV debut. Pro Wrestling Torch, 2014-06-22. [dostęp 2014-06-23].
  63. ↑ Chris Gee Schoon Tong: TV taping results – 7/19 ROH in Dearborn, Mich.: Steen's farewell match, Elgin defends ROH Title, #1 contenders, more. Pro Wrestling Torch, 2014-07-20. [dostęp 2014-07-20].
  64. ↑ Cyanide: A Loving Tribute to Poison. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2011-03-05].
  65. ↑ Matt Massingham: 1/29 PWG results in Los Angeles: Complete „virtual-time” coverage of PWG Title match, Kaval vs. Davey, Roberts retirement, Legends Battle Royal. Pro Wrestling Torch, 2011-01-30. [dostęp 2011-03-05].
  66. ↑ James Caldwell: PWG News: Eight teams announced for DDT4 tag tournament – ROH tag champions, TNA tag team, Briscoes, American Wolves, more. Pro Wrestling Torch, 2011-02-02. [dostęp 2011-03-05].
  67. ↑ Matt Massingham: 3/4 PWG results in Reseda, Calif.: complete DDT4 tag tournament results – TNA tag team in finals, PWG Title match announced for next show. Pro Wrestling Torch, 2011-03-05. [dostęp 2011-03-05].
  68. ↑ Matt Massingham: 8/20 PWG results in Reseda, Calif.: BOLA tournament winner, Young Bucks not shaking hands turned into angle, Tag Title match, Finlay debuts. Pro Wrestling Torch, 2011-08-21. [dostęp 2011-08-21].
  69. ↑ PWG: title match results from Saturday night, main event for next show. Pro Wrestling Torch, 2011-09-11. [dostęp 2011-09-11].
  70. ↑ Matt Massingham: 10/22 PWG results Reseda, Calif.: PWG Title change, SoCal character returns, Young Bucks vs. Future Shock for Tag Titles. Pro Wrestling Torch, 2011-10-23. [dostęp 2011-10-23].
  71. ↑ a b Matt Massingham: 12/10 PWG „Fear” results Reseda, Calif.: Hero surprise return, new PWG tag champs, Generico vs. Dick Togo, American Wolves. Pro Wrestling Torch, 2011-12-11. [dostęp 2011-12-11].
  72. ↑ a b James Caldwell: PWG Title changes hands Saturday. Pro Wrestling Torch, 2012-03-18. [dostęp 2012-03-18].
  73. ↑ 5/25 PWG results Reseda, Calif.: New PWG tag champs, Steen PWG Title defense, Elgin debut, Joey Ryan post-Gut Check. Pro Wrestling Torch, 2012-05-26. [dostęp 2012-05-26].
  74. ↑ Matty Pirrello, Massingham, Matt: 7/21 PWG results Reseda, Calif.: Steen defends PWG Title, three-team Tag Title ladder match, Elgin vs. Callihan, Edwards, Strong, Joey Ryan. Pro Wrestling Torch, 2012-07-22. [dostęp 2012-07-22].
  75. ↑ Matt Massingham: 9/1 PWG results Reseda, Calif.: BOLA First Round features Steen, Richards vs. Elgin MOTYC re-match, Gut Check'er. Pro Wrestling Torch, 2012-09-02. [dostęp 2012-09-02].
  76. ↑ Matt Massingham: 9/2 PWG results Reseda, Calif.: Complete results from BOLA Night 2 with finals of tourney. Pro Wrestling Torch, 2012-09-02. [dostęp 2012-10-28].
  77. ↑ Patrick Settles: Show Results: 10/27 PWG in Reseda, Calif.: Steen defends PWG Title, Kenny Omega returns, Callihan vs. Richards. Pro Wrestling Torch, 2012-10-28. [dostęp 2012-10-28].
  78. ↑ Jason Namako: 10/27 PWG Results: Reseda, California. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-10-28. [dostęp 2012-10-28].
  79. ↑ Nick: Show Results – 12/1 PWG in Reseda, Calif.: New PWG champ crowned, Joey Ryan's farewell match, Strong & Edwards. Pro Wrestling Torch, 2012-12-02. [dostęp 2012-12-02].
  80. ↑ Jason Namako: 12/1 PWG Results: Reseda, California. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-12-02. [dostęp 2012-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-04)].
  81. ↑ Matt Massingham: Show Results – 1/12 PWG DDT4 tournament in Reseda, Calif.: Complete coverage of new PWG tag champs, Generico's farewell, more. Pro Wrestling Torch, 2013-01-13. [dostęp 2013-01-13].
  82. ↑ John C.: 2013 Pro Wrestling Guerrilla Battle of Los Angeles winner is...... [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2013-09-01. [dostęp 2013-09-01].
  83. ↑ PWG – 2013 BOLA – The Mount Rushmore of Wrestling. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. YouTube, 2013-09-01. [dostęp 2013-09-03].
  84. ↑ James Caldwell: Show results – 7/26/27 PWG „Eleven” in Reseda, Calif.: Anniversary show features new PWG Tag Champs, PWG Title match, Guerrilla Warfare, Kevin Steen's farewell, more. Pro Wrestling Torch, 2014-07-27. [dostęp 2014-07-27].
  85. ↑ James Caldwell: WWE news: Kevin Steen officially signs with WWE, Steen talks how he found his way to NXT. Pro Wrestling Torch, 2014-08-12. [dostęp 2014-08-12].
  86. ↑ Richard Trionfo: WWE NXT report: we have a main event for the next Takeover special; someone is coming on the 11th. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2014-11-20. [dostęp 2014-11-20].
  87. ↑ a b c d James Caldwell: Caldwell's WWE NXT Takeover results 12/11: Complete virtual-time coverage of Neville vs. Zayn for the NXT Title, Itami & Balor, Charlotte, Kevin Steen/Owens's debut, Corey Graves retires. Pro Wrestling Torch, 2014-12-11. [dostęp 2014-12-11].
  88. ↑ Nolan Howell: NXT: Owens continues mean streak. Slam Wrestling. s. Canoe.ca. [dostęp 2015-02-07].
  89. ↑ James Caldwell: WWE NXT report 1/14 – Week 135: New timeslot kicks off with Zayn vs. Neville NXT Title re-match, plus Charlotte & Natalya, Balor vs. Kidd, Corbin vs. Dempsey; Overall Reax. Pro Wrestling Torch, 2015-01-14. [dostęp 2015-01-15].
  90. ↑ Nolan Howell: NXT: NXT Championship contender tourney kicks off. Slam Wrestling. s. Canoe.ca. [dostęp 2015-02-07].
  91. ↑ Justin James: WWE NXT Takeover report 2/11: Zayn vs. Owens NXT Title match, Women’s Title semi-main event, Neville-Balor; Reax. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-02-13].
  92. ↑ Trionfo, Richard: WWE NXT TAKEOVER UNSTOPPABLE REPORT: BANKS VS. LYNCH, OWENS VS. ZAYN, A NEW DEBUT, WHO IS THE NUMBER ONE CONTENDER, AND MORE. 2015-05-20. s. PWInsider. [dostęp 2015-05-21].
  93. ↑ Trionfo, Richard: WWE NXT report: Joe versus Owens. 2015-06-17. s. PWInsider. [dostęp 2015-06-18].
  94. ↑ Caldwell, James: WWE Network Special report 7/4: Complete „virtual-time” coverage of „Beast in the East” – Lesnar's in-ring return, Owens vs. Balor for NXT Title, more. 2015-07-04. s. PWTorch. [dostęp 2015-07-04].
  95. ↑ Witner, Emerson: WWE NXT TakeOver live results & main card: Finn Balor vs. Kevin Owens, Sasha Banks vs. Bayley, Samoa Joe, Jushin „Thunder” Liger. 2015-08-22. s. Wrestling Observer Newsletter. [dostęp 2015-08-22].
  96. ↑ John Laboon: John Cena vs. Kevin Owens. WWE. [dostęp 2015-05-19].
  97. ↑ a b Caldwell, James: CALDWELL'S WWE E. CHAMBER PPV REPORT 5/31: Ongoing „virtual-time” coverage of WWE Title match, Cena vs. Owens, two Elimination Chamber matches, more. Pro Wrestling Torch, 2015-05-31. [dostęp 2015-05-31].
  98. ↑ a b c d e f g Caldwell, James: CALDWELL'S WWE MITB PPV RESULTS 6/14: Complete „virtual-time” coverage of Dusty Rhodes 10-bell salute, WWE Title match, MITB match, Cena vs. Owens II, more. 2015-06-14. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-06-15].
  99. ↑ James Wortman: United States Champion John Cena def. Kevin Owens. WWE. [dostęp 2015-07-19].
  100. ↑ Kevin Owens issues a warning to Cesaro: July 29, 2015. 2015-07-29. s. YouTube. [dostęp 2015-07-29].
  101. ↑ Caldwell, James: CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Ongoing „virtual-time” coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more big matches. 2015-08-23. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-08-23].
  102. ↑ WWE Raw results, Aug. 24, 2015: The Dudley Boyz return to WWE and Sting stakes his claim on the WWE World Heavyweight Championship. s. WWE. [dostęp 2015-08-27].
  103. ↑ Wade Keller: Keller's WWE Night of Champions PPV Report 9/20. Pro Wrestling Torch, 2015-09-20. [dostęp 2015-09-25].
  104. ↑ Intercontinental Champion Kevin Owens def. Chris Jericho. WWE, 2015-10-03. [dostęp 2015-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-05)].
  105. ↑ WWE Hell in a Cell PPV Results – 10/25/15 (Lesnar vs. Taker) – WWE News and Results, RAW and Smackdown Results, TNA News, ROH News [online], www.wrestleview.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  106. ↑ Bobby Melok: Dean Ambrose def. Kevin Owens (WWE World Heavyweight Championship Tournament Semifinals). WWE, 2015-11-22. [dostęp 2015-11-22].
  107. ↑ Caldwell, James: 12/13 WWE TLC PPV RESULTS – Caldwell’s Complete Real-Time Report. 2015-12-13. s. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2015-12-14].
  108. ↑ Intercontinental Champion Dean Ambrose def. Kevin Owens (Last Man Standing Match) | WWE [online], www.wwe.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  109. ↑ Triple H won the 2016 Royal Rumble Match for the WWE World Heavyweight Championship | WWE [online], www.wwe.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  110. ↑ WWE Raw results, Feb. 1, 2016: Brock Lesnar makes Dean Ambrose feel his fury, AJ Styles gets unleashed on 'MizTV' [online], WWE [dostęp 2016-02-16].
  111. ↑ Complete WWE Smackdown TV Taping Results For Tonight *Spoilers* – Wrestlezone [online], Wrestlezone [dostęp 2016-02-16] (ang.).
  112. ↑ WWE RAW Results (2/8): Daniel Bryan's Retirement Speech, Contract Signing for the Main Event of Fastlane, and Much More! – Page 2 of 8 – Wrestlezone [online], Wrestlezone [dostęp 2016-02-16] (ang.).
  113. ↑ WWE Fastlane Live Results, Your Feedback And Viewing Party – WrestlingInc.com [online], WrestlingInc.com [dostęp 2016-02-22].
  114. ↑ WWE Fastlane Results (2/21) – Who is The Number One Contender?, Styles vs Jericho, Owens Retains and More! [online], www.wrestlezone.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  115. ↑ Neville vs. Kevin Owens: Raw, March 7, 2016 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-12].
  116. ↑ Babby Melok: Intercontinental Champion Kevin Owens vs. Sami Zayn vs. Dolph Ziggler vs. Zack Ryder vs. Sin Cara vs. The Miz vs. Stardust. WWE, 2016-03-21. [dostęp 2016-03-22].
  117. ↑ Zack Ryder def. Kevin Owens, Sami Zayn, Dolph Ziggler, Stardust, The Miz and Sin Cara to become the new Intercontinental Champion. [dostęp 2016-04-04].
  118. ↑ WWE RAW Results – 4/4/16 (Live in Dallas, Styles becomes No. 1 contender, NXT stars debut, WrestleMania fallout) [online], Wrestleview.com, 4 kwietnia 2016 [dostęp 2016-05-31] (ang.).
  119. ↑ 5/1 WWE Payback Results – CALDWELL'S Complete Live Report – [online], www.pwtorch.com, 2 maja 2016 [dostęp 2016-05-31] (ang.).
  120. ↑ Awesome finale highlights 4-Way Intercontinental Title Fight [online], www.wwe.com [dostęp 2016-05-31].
  121. ↑ Money in the Bank heads to the Asylum [online] [dostęp 2016-06-28].
  122. ↑ Zayn and Owens ‘Battle’ it out, once and for all [online] [dostęp 2016-06-28].
  123. ↑ Get complete 2016 WWE Draft results here [online] [dostęp 2016-07-20].
  124. ↑ Chris Jericho & Kevin Owens def. Enzo Amore & Big Cass. wwe.com. [dostęp 2016-08-30].
  125. ↑ Raw, Aug. 22, 2016. wwe.com, 2016-08-22. [dostęp 2016-08-30].
  126. ↑ Raw, Aug. 29, 2016. wwe.com, 2016-08-29. [dostęp 2016-08-30].
  127. ↑ Dave Meltzer, WWE Clash of Champions Live Results: Kevin Owens vs. Seth Rollins [online], Wrestling Observer, 25 września 2016 [dostęp 2016-10-10].
  128. ↑ Jason Powell, Powell’s WWE Hell in a Cell 2016 live review: Sasha Banks vs. Charlotte for the WWE Women’s Championship, Kevin Owens vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Roman Reigns vs. Rusev for the U.S. Championship [online], Pro Wrestling Dot Net [dostęp 2016-10-30].
  129. ↑ Anthony Benigno, WWE Universal Champion Kevin Owens def. Seth Rollins [online], WWE [dostęp 2016-09-25].
  130. ↑ Anthony Benigno, WWE Universal Champion Kevin Owens def. Seth Rollins (Hell in a Cell Match) [online], WWE [dostęp 2016-10-30].
  131. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Roadblock: End of the Line 2016 live review: Sasha Banks vs. Charlotte in an Iron Man match for the Raw Women’s Championship, Kevin Owens vs. Roman Reigns for the WWE Universal Title. (ang.).
  132. ↑ Wade Keller: KELLER'S WWE MONDAY NIGHT RAW REPORT 1/9: Reigns vs. Owens & Jericho, Shawn Michaels, Foley's Performance Review, Undertaker „rumored” to appear. TDH Communications Inc.. s. pwtorch.com. [dostęp 2017-01-09].
  133. ↑ Scott Taylor: WWE Universal Champion Kevin Owens def. Roman Reigns (No Disqualification Match, with Chris Jericho suspended above the ring in a shark cage). WWE. s. wwe.com. [dostęp 2017-01-29].
  134. ↑ Wade Keller: KELLER'S WWE RAW REPORT 1/30: Ongoing coverage of Royal Rumble fallout including Owens celebration cut short by ominous Strowman news. s. pwtorch.com. [dostęp 2017-01-30].
  135. ↑ Wade Keller: KELLER'S WWE RAW REPORT 2/13: Las Vegas Festival of Friendship, Emmalina's debut, Fastlane developments, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-02-13].
  136. ↑ Anthony Benigno: Goldberg def. Kevin Owens to win the Universal Championship. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-03-05].
  137. ↑ Jason Powell: 3/5 Powell's WWE Fastlane Live Review: Kevin Owens vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Braun Strowman, Bayley vs. Charlotte for the Raw Women’s Championship, Samoa Joe vs. Sami Zayn. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-03-05].
  138. ↑ John Clapp: United States Champion Chris Jericho vs. Kevin Owens. [w:] WWE [on-line]. March 6, 2017. [dostęp 2017-03-06].
  139. ↑ John Clapp: Kevin Owens def. United States Champion Chris Jericho. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-02].
  140. ↑ Jason Powell: Powell's WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-04-02].
  141. ↑ WWE SmackDown Live results (April 25, 2017): Naomi vs. Charlotte – Cageside Seats [online], www.cagesideseats.com [dostęp 2017-11-18].
  142. ↑ Jason Powell: 4/30 Powell’s WWE Payback Live Review: Roman Reigns vs. Braun Strowman, Kevin Owens vs. Chris Jericho for the U.S. Championship, Samoa Joe vs. Seth Rollins, Randy Orton vs. Bray Wyatt in a House of Horrors match. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  143. ↑ Kevin Ford: 100 Percent Fordified: Ring of Honor Kevin Steen – Hell Rising. [w:] 411Mania [on-line]. 2013-06-25. [dostęp 2013-12-18].
  144. ↑ Kevin Steen: Hell Rising 2 disc set. [w:] Ring of Honor [on-line]. [dostęp 2014-12-04].
  145. ↑ Top 10 Raw Moments: WWE Top 10, June 22, 2015
  146. ↑ a b Leaders of the new school. 2014-09-18. s. WWE.com. [dostęp 2015-08-26].
  147. ↑ Biography. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-16)].
  148. ↑ Kevin Owens' Wife Posts Video Of Their Son Reacting To His Dad's Raw Debut – WrestlingInc.com [online], www.wrestlinginc.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  149. ↑ Instagram [online], instagram.com [dostęp 2024-04-23] (ang.).
  150. ↑ Kevin Steen: Owen Steen. Twitter, 2012-05-07. [dostęp 2015-06-02].
  151. ↑ Kevin Steen: Élodie Leila Steen. Twitter, 2014-04-22. [dostęp 2014-04-23].
  152. ↑ Bayani Domingo: Pro Wrestling Guerrilla: Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament Night 1 – 5.17.08. 411Mania, 2008-05-18. [dostęp 2010-02-21].
  153. ↑ Justin James: James’s WWE NXT REPORT 12/18 – WEEK 131: Takeover fall-out, including Neville vs. Owens, Zayn's title win, more; Overall Reax. PWTorch, December 18, 2015. [dostęp 2015-11-06].
  154. ↑ Mike Metzger: Metzger's ROH TV results 5/25: Maintenance show post-NYC includes Kevin Steen main event, TV Title match, more. Pro Wrestling Torch, 2014-05-26. [dostęp 2014-08-30].
  155. ↑ Jason Namako: Jason Namako recaps PWG Is your Body Ready?. [w:] WrestleView [on-line]. 2013-08-08. [dostęp 2014-05-10].
  156. ↑ Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 2/11/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-02-13. [dostęp 2012-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-16)].
  157. ↑ a b Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 2/18/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-02-20. [dostęp 2012-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-23)].
  158. ↑ Jason Namako: ROH on Sinclair Results – 3/10/12. [w:] WrestleView [on-line]. 2012-03-12. [dostęp 2012-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)].
  159. ↑ Adam Martin: ROH on HDNet Recap – 2/15/10. WrestleView, 2010-02-12. [dostęp 2010-02-19].
  160. ↑ a b c d e f g h i j Kevin Steen. Wrestlingdata.com. [dostęp 2014-02-22].
  161. ↑ „Mr. Wrestling” Kevin Steen Title History. [w:] Pro Wrestling Guerrilla [on-line]. [dostęp 2015-11-29].
  162. ↑ Caldwell, James (July 20, 2015). "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/20: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Battleground fall-out, Taker-Lesnar pullapart, big six-man tag main event, Divas, more ". Pro Wrestling Torch. Retrieved July 20, 2015.
  163. ↑ Zah (June 16, 2015). "Raw thoughts". The World According To Zah. Retrieved June 16, 2015.
  164. ↑ JP Nichols: The Independent Insight: CZW „Best of the Best V” 5.14.05. 411Mania, 2007-01-24. [dostęp 2009-11-30].
  165. ↑ Dave Musgrave: ROH TV report – ROH title tournament matches. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2013-09-22. [dostęp 2014-04-19].
  166. ↑ Mike Metzger: Metzger's ROH TV results 4/19: Steen vs. Elgin for an IWGP Title shot, The Decade six-man tag from Mania Weekend. Pro Wrestling Torch, 2014-04-20. [dostęp 2014-04-19].
  167. ↑ Jason Namako (March 25, 2015). "WWE NXT RESULTS – 3/25/15 (KEVIN OWENS VS. FINN BALOR)". Wrestleview. Retrieved March 25, 2015.
  168. ↑ Sean Ross Sapp (May 31, 2015)."WWE Elimination Chamber: John Cena Vs. Kevin Owens". Wrestling Inc. Retrieved May 31, 2015.
  169. ↑ a b Caldwell, James (August 23, 2015). "CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Complete "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more matches". Pro Wrestling Torch. Retrieved August 23, 2015.
  170. ↑ Neil Docking: WWE Elimination Chamber 2015: Results and review – Kevin Owens in stunning debut victory over John Cena. Daily Mirror, 2015-06-01. [dostęp 2015-11-06].
  171. ↑ Justin James: JAMES'S WWE NXT REPORT 12/18 – WEEK 131: Takeover fall-out, including Neville vs. Owens, Zayn's tiitle win, more; Overall Reax. PWTorch, 2015-12-18. [dostęp 2015-11-06].
  172. ↑ Sean Ross Sapp (May 31, 2015). "WWE Elimination Chamber: John Cena Vs. Kevin Owens". Wrestling Inc. Retrieved May 31, 2015.
  173. ↑ Justin James (December 18, 2014). "JAMES'S WWE NXT REPORT 12/18 – WEEK 131: Takeover fall-out, including Neville vs. Owens, Zayn's tiitle win, more; Overall Reax ". Pro Wrestling Torch. Retrieved December 18, 2014.
  174. ↑ Larry Csonka (November 5, 2015). "411’s WWE Smackdown Report 11.05.15". 411Mania. Retrieved November 5, 2015.
  175. ↑ Caldwell, James (November 22, 2015). "11/22 SURVIVOR SERIES RESULTS – Caldwell’s Complete PPV Report". Pro Wrestling Torch. Retrieved November 22, 2015.
  176. ↑ Brad Garoon: BG Says: PWG Beyond the Thunderdome. 411Mania, 2008-01-24. [dostęp 2009-11-30].
  177. ↑ Tony Acero (August 10, 2015). "411’s WWE RAW Report 8.10.15". 411Mania. Retrieved August 10, 2015.
  178. ↑ COMPLETE ROH 11TH ANNIVERSARY SHOW iPPV COVERAGE: TWO TITLES CHANGE HANDS, SCUM DOUBLES IN SIZE, AND A TON OF GREAT WRESTLING AS ROH PRESENTS THEIR BEST OVERALL EVENT IN YEARS By Stuart Carapola.
  179. ↑ ROH ON HDNET REPORT: COLT CABANA & EL GENERICO TAKE ON KEVIN STEEN & STEVE CORINO IN AN ANYTHING GOES MATCH THAT MAY BE THE BEST MATCH ON THE BEST EPISODE OF ROH ON HDNET THIS YEAR By Stuart Carapola.
  180. ↑ a b c d Themes. [w:] Cagematch [on-line]. [dostęp 2012-03-11].
  181. ↑ VSplanet ROH themes.
  182. ↑ WWE NXT: Fight (Kevin Owens) – Single. [w:] WWE [on-line]. iTunes, 2014-12-12. [dostęp 2014-12-13].
  183. ↑ Show results – 11/30 AAW in Berwyn, Ill.: Steen captures AAW Title, Finals of Allegiance Tag Tournament more. Pro Wrestling Torch, 2013-12-01. [dostęp 2013-12-01].
  184. ↑ a b c Cagematch title listing.
  185. ↑ C*4 „Domination 2K11” Official Results. [dostęp 2015-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-13)].
  186. ↑ Historique du Titre Tag Team de la CRW. [w:] Combat Revolution Wrestling [on-line]. [dostęp 2014-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (fr.).
  187. ↑ C*4 „Domination 2K11” Results.
  188. ↑ CZW New Horror Champions. Combat Zone Wrestling. [dostęp 2010-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)].
  189. ↑ Independent Wrestling Results – June 2004. Online World of Wrestling. [dostęp 2008-07-05].
  190. ↑ Pro Wrestling Guerrilla World Champion: „Mr. Wrestling” Kevin Steen. Pro Wrestling Guerrilla. [dostęp 2010-10-23].
  191. ↑ Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions: El Generico & „Mr. Wrestling” Kevin Steen. Pro Wrestling Guerrilla. [dostęp 2010-10-23].
  192. ↑ Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions: El Generico & „Mr. Wrestling” Kevin Steen (2nd Reign). Pro Wrestling Guerrilla. [dostęp 2010-10-23].
  193. ↑ Greg Oliver: Lots of Canadian content on PWI 500. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2013-08-26. [dostęp 2013-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-13)].
  194. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2015. [w:] The Internet Wrestling Database [on-line]. [dostęp 2015-10-05].
  195. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2016. (ang.).
  196. ↑ a b c d WWE Wrestler(s) of the Year. Rolling Stone. [dostęp 2015-12-14].
  197. ↑ WWE Wrestler of the Year (So Far). Rolling Stone. [dostęp 2015-07-01].
  198. ↑ a b 2011 SoCal Year End Awards. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. 2012-10-02. [dostęp 2015-08-07].
  199. ↑ SoCal UNCENSORED Awards 2005. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. [dostęp 2010-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-22)].
  200. ↑ 2012 SoCal Year End Awards. [w:] SoCal Uncensored [on-line]. 2013-03-04. [dostęp 2015-08-07].
  201. ↑ 2CW Event results. [w:] The 2CW Fancast [on-line]. [dostęp 2012-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-12)].
  202. ↑ a b Dave Meltzer. Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue. „Wrestling Observer Newsletter”, s. 1–40, 2011-01-26. Campbell, CA. ISSN 1083-9593. 
  203. ↑ Dave Meltzer. Jan 30 Wrestling Observer Newsletter: Gigantic year-end awards issue, best and worst in all categories plus UFC on FX 1, death of Savannah Jack, ratings, tons and tons of news. „Wrestling Observer Newsletter”, 2012-01-30. Campbell, CA. ISSN 1083-9593. 
  204. ↑ Dave Meltzer. The 2012 Wrestling Observer Newsletter Annual Awards Issue. „Wrestling Observer Newsletter”, 2013-01-23. Campbell, California. ISSN 1083-9593. 
  205. ↑ Intercontinental Championship. WWE. [dostęp 2017-02-24].
  206. ↑ United States Championship. WWE. [dostęp 2017-04-04].
  207. ↑ Universal Championship. WWE. [dostęp 2017-02-24].
  208. ↑ NXT Championship. WWE. [dostęp 2017-02-24].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kevin_Owens&oldid=75102870”