[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Kamaru Usman

Kamarudeen „Kamaru” Usman (ur. 11 maja 1987 w Auchi) – nigeryjski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi półśredniej, zwycięzca 21. edycji programu The Ultimate Fighter w wadze półśredniej z 2015, były mistrz Ultimate Fighting Championship w tej samej wadze od 2019 do 2022.

Kamaru Usman
Kamarudeen Usman
Ilustracja
Usman na UFC 228 we wrześniu 2018 r., gdzie był rezerwowym podczas walki Woodley vs. Till
Pełne imię i nazwisko

Kamarudeen Usman

Pseudonim

The Nigerian Nightmare

Data i miejsce urodzenia

11 maja 1987
Auchi

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone, Nigeria

Wzrost

183 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

zapasy

Trenowany przez

Jorge Santiago (grappling)
Trevor Wittman (stójka)

Debiut

2012

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

półśrednia

Klub

Blackzilians (2011–2017)
Sanford MMA (2017–2020)
Onx Sports (2020–obecnie)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

24

Zwycięstwa

20

Przez nokauty

9

Przez poddania

1

Przez decyzje

10

Porażki

4

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 21 października 2023.

Życiorys

edytuj

Urodził się w Auchi, w Nigerii[1]. Jego ojciec był majorem w armii nigeryjskiej, a matka nauczycielką[2][3]. Ma dwóch braci: Kashetu i Mohammeda, z których pierwszy jest farmaceutą, a drugi podobnie jak on zawodnikiem mieszanym sztuk walki[4]. Dorastając z matką i dwoma braćmi w Benin City, zmagał się w dzieciństwie z różnymi warunkami panującymi w swoim otoczeniu[5]. Jego ojciec, Muhammed Nasiru Usman, który został farmaceutą w Stanach Zjednoczonych, sprowadził swoją rodzinę do kraju, gdy Kamaru miał osiem lat, imigrując do Dallas w Teksasie[6].

Kariera zapaśnicza

edytuj

Zaczął uprawiać zapasy w drugiej klasie szkoły średniej, w Bowie High School w Arlington, w Teksasie. Ponieważ jego ówczesny trener miał problem z wymówieniem jego imienia Kamarudeen, po dołączeniu do drużyny otrzymał przydomek „Marty”, który przylgnął do niego podczas jego amatorskiej kariery zapaśniczej[7]. Po uzyskaniu rekordu 53-3 w zapasach w szkole średniej i zajęciu trzeciego miejsca na mistrzostwach stanu Teksas, walczył u boku Jona Jonesa na krajowym turnieju seniorów przed wyjazdem do college'u[8].

W college'u, trenował zapasy w Iowa William Penn University przez rok, gdzie był na krajowym turnieju kwalifikacyjnym w 2007 roku, ale nie był w stanie uczestniczyć w nim z powodu burzy śnieżnej. Połowa jego zespołu i jego trener wyjechali wcześniej na turniej bez niego, przez co sfrustrowany Usman opuścił William Penn. Później przeniósł się na University of Nebraska at Kearney (UNK), który wcześniej próbował go zwerbować pod okiem ówczesnego zapaśnika UNK, Tervela Dlagneva, a następnie pomógł Lopersom zdobyć ich pierwszy w historii tytuł drużynowy w 2008 roku. Później został umieszczony w top 3 w kraju, wszystkie trzy lata uczęszczał UNK i był dwukrotnym finalistą krajowym. Został mistrzem NCAA Division II w wadze 174 funtów w 2010 roku, kończąc sezon z rekordem 44-1 i 30 zwycięstwami z rzędu.

Wkrótce po zakończeniu kariery w stylu folkstyle, rozpoczął trenowanie zapasów w stylu wolnym i został rezydentem United States Olympic Training Center, z nadzieją na wejście do drużyny olimpijskiej w 2012 roku[9]. Mimo że był członkiem Uniwersyteckiej Drużyny Świata USA w 2010 roku, został zepchnięty na boczny tor przez kontuzje i ostatecznie porzucił swój olimpijski cel po tym, jak nie udało mu się zakwalifikować do Prób Drużyny Olimpijskiej USA '12, przechodząc na mieszane sztuki walki[10][11]. Była gwiazda National Football League (NFL) Christian Okoye, który ma pseudonim „The Nigerian Nightmare” dał Usmanowi swoje błogosławieństwo oraz zgodę na jego wykorzystanie[12].

Kariera MMA

edytuj

Wczesna kariera

edytuj

30 listopada 2012 zadebiutował zawodowo w MMA pokonując Davida Glovera przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. 24 maja 2013 w drugim zawodowym pojedynku przegrał z Jose Caceresem przez poddanie wskutek duszenia w pierwszej rundzie[13].

Po serii czterech zwycięstw w 2013 i 2014 na galach Legacy FC[13] w 2015, wziął udział w 21. edycji reality show The Ultimate Fighter.

Ostatecznie Usman wygrał program w wadze półśredniej, pokonując na finałowej gali 12 lipca 2015 Haydera Hassana przez poddanie w drugiej rundzie i otrzymując m.in. w nagrodę kontrakt z Ultimate Fighting Championship[14].

UFC

edytuj

W pierwszej walce od wygrania TUF'a 19 grudnia 2015 zmierzył się z Brytyjczykiem Leonem Edwardsem, którego pokonał jednogłośnie na punkty[13].

W latach 2016–2017 pokonywał czterech rywali, głównie na punkty. Po pokonaniu Norwega Emila Weber Meeka w styczniu 2018[13], otrzymał szansę walki z zawodnikiem ze ścisłej czołówki kategorii półśredniej, Brazylijczykiem Demianem Maią. Zmierzył się z nim 19 maja 2018 i ostatecznie pokonał jednogłośnie na punkty[13].

Pod koniec roku 30 listopada, pokonał kolejnego czołowego zawodnika Rafaela dos Anjosa również na punkty[13], po czym 2 marca 2019 otrzymał szansę walki o mistrzostwo UFC wagi półśredniej z posiadaczem pasa Tyronem Woodleyem. Ostatecznie Usman wygrał pojedynek jednogłośnie na punkty i został nowym mistrzem[15], w tym pierwszym reprezentującym afrykański kraj (Nigerię)[16].

W walce wieczoru gali UFC 258 przystąpił do trzeciej obrony mistrzowskiego pasa, mierząc się z pretendentem, Gilbertem Burnsem[17]. W trzeciej rundzie ostro ruszył na rywala, zadając kilka mocnych uderzeń w parterze, po czym sędzia podjął decyzję o zakończeniu walki[18].

24 kwietnia 2021 w mieście Jacksonville na Florydzie pokonał ponownie w rewanżowym pojedynku Jorge Masvidala, którego tym razem znokautował prawym prostym na szczękę oraz dobił ciosami w parterze[19][20].

6 listopada 2021 roku na gali UFC 268 doszło do jego rewanżu z Colbym Covingtonem o mistrzostwo UFC w wadze półśredniej[21]. Usman zachował mistrzowski pas i został ogłoszony jednogłośnie zwycięzcą pojedynku[22].

Podczas gali UFC 268, która odbyła się 20 sierpnia 2022 w Salt Lake City, przystąpił do szóstej obrony mistrzowskiego pasa, mierząc się ponownie z dawnym rywalem, Leonem Edwardsem[23]. Usman nieoczekiwanie przegrał walkę przez nokaut pod koniec piątej rundy, tracąc mistrzowski tytuł. Była to jego pierwsza porażka w UFC[24].

Trylogia pomiędzy Usmanem i Edwardsem odbyła się 18 marca 2023 roku na gali UFC 286. Jej stawką ponownie było mistrzostwo UFC w wadze półśredniej[25]. Ponownie musiał uznać wyższość rywala, przegrywając większościową decyzją sędziów[26].

W październiku ogłoszono, że wszedł na zastępstwo za kontuzjowanego Paulo Costę i zmierzył się z Chamzatem Czimajewem w walce w wadze średniej 21 października 2023 r. na UFC 294[27]. Przegrał większościową decyzją sędziów[28]. Był to jego debiut w tej kategorii wagowej[27].

Osiągnięcia

edytuj

Mieszane sztuki walki

edytuj

Zapasy

edytuj
  • 2010: NCAA Division II – 1. miejsce w kat. 78,9 kg

Lista walk w MMA

edytuj

Zawodowe

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 20-4   Chamzat Czimajew (12-0) Decyzja (większościowa) 3 5:00 UFC 294 21.10.2023   Abu Zabi Debiut w wadze średniej. Co-Main Event
Przegrana 20-3   Leon Edwards (20-3. 1 NC) Decyzja (większościowa) 5 5:00 UFC 286 18.03.2023   Londyn Pojedynek o pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej. Main Event
Przegrana 20-2   Leon Edwards (19-3. 1 NC) KO (kopnięcie w głowę) 5 4:04 UFC 278 20.08.2022   Salt Lake City Stracił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Main Event
Wygrana 20-1   Colby Covington (16-2) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 268 06.11.2021   Nowy Jork Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Main Event
Wygrana 19-1   Jorge Masvidal (35-14) KO (prawy prosty i ciosy w parterze) 2 1:02 UFC 261 24.04.2021   Jacksonville Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Bonus za występ wieczoru, Main Event
Wygrana 18-1   Gilbert Burns (19-3) TKO (ciosy pięściami) 3 4:26 UFC 258 14.02.2021   Las Vegas Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Bonus za występ wieczoru, Main Event
Wygrana 17-1   Jorge Masvidal (35-13) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 251 12.07.2020   Abu Dhabi Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Main Event
Wygrana 16-1   Colby Covington (15-1) TKO (ciosy pięściami) 5 4:10 UFC 245 14.12.2019   Las Vegas Obronił pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej, Bonus za walkę wieczoru, Main Event
Wygrana 15-1   Tyron Woodley (19-3-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 235 02.03.2019   Las Vegas Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze półśredniej
Wygrana 14-1   Rafael dos Anjos (28-10) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 TUF 28: Heavy Hitters Finale 30.11.2018   Las Vegas Bonus za występ wieczoru
Wygrana 13-1   Demian Maia (25-8) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC Fight Night: Maia vs. Usman 19.05.2018   Santiago Main Event
Wygrana 12-1   Emil Weber Meek (9-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Stephens vs. Choi 14.01.2018   Saint Louis
Wygrana 11-1   Sérgio Moraes (12-2-1) KO (prawy sierpowy) 1 2:48 UFC Fight Night: Rockhold vs. Branch 16.09.2017   Pittsburgh
Wygrana 10-1   Sean Strickland (18-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 210 08.04.2017   Buffalo
Wygrana 9-1   Warlley Alves (10-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Bader vs. Nogueira 2 19.11.2016   São Paulo
Wygrana 8-1   Aleksandr Jakowlew (24-7-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: Holm vs. Shevchenko 23.07.2016   Chicago Jakowlewowi został odjęty jeden punkt w rundzie 1. za złapanie klatki
Wygrana 7-1   Leon Edwards (10-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC on Fox: dos Anjos vs. Cerrone 2 19.12.2015   Orlando
Wygrana 6-1   Hayder Hassan (6-1) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 2 1:19 The Ultimate Fighter: American Top Team vs. Blackzilians Finale 12.07.2015   Las Vegas Wygrał The Ultimate Fighter 21, Bonus za występ wieczoru
Wygrana 5-1   Marcus Hicks (10-3) TKO (ciosy pięściami) 2 5:00 Legacy FC 33: Garcia vs. Jackson 18.07.2014   Allen
Wygrana 4-1   Lenny Lovoto (8-2) TKO (ciosy pięściami) 3 1:04 Legacy FC 30: Holm vs. Werner 04.04.2014   Albuquerque
Wygrana 3-1   Steven Rodriguez (2-1) TKO (ciosy pięściami) 1 1:31 Legacy FC 27: Means vs. Young 31.01.2014   Houston
Wygrana 2-1   Rashid Abdullah (3-6) TKO (ciosy pięściami) 1 3:49 Victory Fighting Championship 41 14.12.2013   Ralston Walka w umownym limicie do -81 kg
Przegrana 1-1   Jose Caceres (3-3) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:47 CFA 11: Kyle vs. Wiuff 2 24.05.2013   Coral Gables
Wygrana 1-0   David Glover (0-0) TKO (ciosy pięściami) 2 4:50 RFA 5: Downing vs. Rinaldi 30.11.2012   Kearney Debiut w wadze półśredniej.

Wystawowe

edytuj
Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 2-0   Steve Carl Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 The Ultimate Fighter: American Top Team vs. Blackzilians 17.06.2015   Coconut Creek Półfinał
Wygrana 1-0   Michael Graves Decyzja (większościowa) 2 5:00 22.04.2015 Ćwierćfinał

Życie prywatne

edytuj

Kamaru i jego żona mają córkę Samirah (ur. 2014)[29]. Jego ojciec Muhammed Nasiru Usman, który był wcześniej karany w hrabstwie Tarrant za kradzieże i jazdę pod wpływem alkoholu, został skazany w maju 2010 r. za różne przestępstwa, w tym oszustwa w służbie zdrowia i pranie brudnych pieniędzy, związane z systemem oszustw w służbie zdrowia. Został skazany na piętnaście lat pozbawienia wolności i nakazano mu zapłatę 1 300 000 dolarów restytucji. Zwolniono go z FCI Seagoville 16 marca 2021 roku[30].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Fight Night Santiago: Kamaru Usman – Made in Nigeria. [dostęp 2021-05-19].
  2. ↑ Scott Harris, A Morality Play for Our Time: Usman vs. Covington Is More Than Mere Grudge Match [online], Bleacher Report [dostęp 2021-05-19] (ang.).
  3. ↑ Usman Knew Greatness Awaited Him | UFC [online], www.ufc.com [dostęp 2021-05-19] (ang.).
  4. ↑ Rising from humble beginnings, Kamaru Usman has inspired brother Mohammed [online], MMA Junkie, 12 grudnia 2019 [dostęp 2021-05-19] (ang.).
  5. ↑ How UFC 235's Kamaru Usman overcame adversity as a Nigerian immigrant who is closing in on The American Dream [online], www.sportingnews.com, 12 sierpnia 2021 [dostęp 2023-10-19] (ang.).
  6. ↑ Being the backup fighter: Inside Kamaru Usman's UFC 228 weight cut [online], ESPN.com, 12 września 2018 [dostęp 2023-10-19] (ang.).
  7. ↑ Kamarudeen (Marty) Usman – Wrestling [online], University of Nebraska – Kearney Athletics [dostęp 2021-09-04] (ang.).
  8. ↑ Kamaru Usman: Building The Beast (Feat. Jon Jones, Rashad Evans, Mom & Dad) – FloCombat [online], www.flocombat.com [dostęp 2021-09-04] (ang.).
  9. ↑ The Nigerian Nightmare's Golden Dream | UFC [online], www.ufc.com [dostęp 2021-09-04] (ang.).
  10. ↑ Interview with RFA fighter, NCAA wrestling champ, and TUF 14 coach Kamaru “Marty” Usman, On The Mat | Brazilian Jiu Jitsu, MMA, News, Gear and Kimonos, 30 listopada 1 [dostęp 2021-09-04].
  11. ↑ Kamaru Usman’s Code [online], Muscle & Fitness, 20 stycznia 2020 [dostęp 2021-09-04] (ang.).
  12. ↑ Jerry Bembry, Kamaru Usman on Tyron Woodley: ‘I will push all the right buttons until I break him’ [online], The Undefeated, 1 marca 2019 [dostęp 2021-09-04] (ang.).
  13. ↑ a b c d e f Statystyki i rekord w MMA na tapology.com [online], tapology.com [dostęp 2019-04-07] (ang.).
  14. ↑ Matt Erickson: TUF 21 Finale results: Kamaru Usman taps Hayder Hassan to win 'TUF 21' crown. mmajunkie.com, 2015-07-12. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
  15. ↑ Krzysztof Kordys: Kamaru Usman nowym mistrzem UFC w wadze półśredniej! Woodley zdominowany!. mmarocks.pl, 2019-03-03. [dostęp 2019-04-07]. (pol.).
  16. ↑ KAMARU USMAN, THE FIRST AFRICAN UFC CHAMPION OF THE WORLD!. scorum.com. [dostęp 2019-04-07]. (ang.).
  17. ↑ Kamaru Usman vs. Gilbert Burns na UFC 258! [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 5 stycznia 2021 [dostęp 2023-11-21] (pol.).
  18. ↑ UFC 258: Kamaru Usman znokautował Gilberta Burnsa i obronił mistrzowski pas UFC wagi półśredniej [online], www.polsatsport.pl, 14 lutego 2021 [dostęp 2023-11-21] (pol.).
  19. ↑ Rafał Grabosz, UFC 261 przy udziale około 15 000 kibiców. Usman kontra Masvidal 2 walką wieczoru | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 marca 2021 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  20. ↑ (VIDEO) Kamaru Usman brutalnie znokautował Jorge Masvidala! – Lowking.pl [online] [dostęp 2021-04-25] (pol.).
  21. ↑ Borys Rudz, Mistrzowski rewanż Kamaru Usmana z Colbym Covingtonem walką wieczoru UFC 268 [online], NaszeMMA, 26 lipca 2021 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  22. ↑ UFC 268: Nieudane rewanże. Kamaru Usman i Rose Namajunas pozostali mistrzami [online], www.polsatsport.pl, 7 listopada 2021 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  23. ↑ Nieoficjalnie walka Kamaru Usman vs Leon Edwards 2 o tytuł jest planowana na lipiec – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-11-21] (pol.).
  24. ↑ (VIDEO) Sensacja! Leon Edwards brutalnie znokautował Kamaru Usmana! [online], Lowking.pl, 21 sierpnia 2022 [dostęp 2023-10-22] (pol.).
  25. ↑ Trylogia potwierdzona na marcową galę UFC 286 w Londynie – Leon Edwards vs. Kamaru Usman III [online], Lowking.pl [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  26. ↑ Leon Edwards ponownie pokonał Kamaru Usmana! Jamajczyk obronił pas na UFC 286! [online], Lowking.pl, 19 marca 2023 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  27. ↑ a b Paulo Costa poza UFC 294! W co-main evencie gali Khamzat Chimaev zmierzy się z Kamaru Usmanem! [online], Lowking.pl, 11 października 2023 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  28. ↑ Khamzat Chimaev pokonał Kamaru Usmana na UFC 294 w Abu Zabi! [online], Lowking.pl, 21 października 2023 [dostęp 2023-10-22] (pol.).
  29. ↑ [My little princess...] [online], Twitter [dostęp 2021-05-19] (pol.).
  30. ↑ Fight Island -- The inside story of Kamaru Usman, his father and a Texas prison [online], ESPN.com, 11 lipca 2020 [dostęp 2021-05-19] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamaru_Usman&oldid=74083042”