[go: up one dir, main page]

Kabriolet

rodzaj nadwozia samochodu z odkrytą kabiną pasażerską

Kabriolet – rodzaj nadwozia samochodu z odkrytą kabiną pasażerską, wyposażonego najczęściej w miękki składany dach z impregnowanego materiału[1].

Kabriolet
Austin Somerset A40
Cadillac Eldorado
Citroën DS
Syrena 105 przerobiona przez hobbystę na kabriolet
Sportowy kabriolet – Porsche 911 Turbo Cabrio

Odmianą kabrioletu jest roadster[potrzebny przypis]. Inne cechy charakterystyczne to: więcej niż dwa siedzenia, boczne, otwierane okna, brak pionowych słupków, czy też jakichkolwiek ram nad górną krawędzią nadwozia (poza szybą przednią). Najczęściej występuje w wersji dwudrzwiowej – stąd nazwa Convertible Coupé. Natomiast wersja czterodrzwiowa to Convertible Sedan.

Od około 1927 r.[potrzebny przypis] w USA używano na określenie tego modelu nadwozia nazwy convertible, oznaczającej dosłownie nadwozie przekształcalne w otwarte lub zamknięte. Jako cechę odróżniającą je od nadwozi w rodzaju faetonu wskazywano rozkładany wodoodporny dach i okna boczne, pozwalające na ochronę pasażerów przed wpływami atmosferycznymi[2]. Szczególne rozpowszechnienie zyskały w USA po II wojnie światowej, do połowy lat 60., kiedy to większość modeli samochodów była dostępna także jako kabriolet[2]. W latach 70. ich popularność w USA spadła i producenci z nich rezygnowali[2]. Od lat 80. XX w. kabriolety powróciły, jednak jako modele niszowe[2].

W latach 20. XX wieku pewną popularność zdobyły luksusowe nadwozia typu fałszywy kabriolet (fr. faux cabriolet), będące nadwoziami zamkniętymi imitującymi kabriolet z podniesionym dachem, z imitacją zewnętrznych mechanizmów rozkładanego dachu po bokach[3].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Samochód od A do Z: Leksykon Technika motoryzacyjna. Warszawa: Axel Springer Polska, s. 41.
  2. a b c d J. "Kelly" Flory: American Cars, 1960–1972: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2004, s. 6. ISBN 978-0-7864-1273-0. (ang.).
  3. Aleksander Marian Rostocki: Historia starych samochodów. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1981, s. 275.