[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Jan Tarasin

polski malarz

Jan Tarasin (ur. 11 września 1926 w Kaliszu[1], zm. 8 sierpnia 2009 w Warszawie) – polski malarz, grafik, rysownik, fotograf, eseista, pedagog, profesor i rektor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Jan Tarasin
Data i miejsce urodzenia

11 września 1926
Kalisz

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 2009
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika, rysunek, fotografia

Epoka

sztuka współczesna

Ważne dzieła
  • Deszcz
  • Przedmioty
  • Przedmioty policzone
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Grób Jana Tarasina na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys

edytuj

W 1946 ukończył Liceum im. Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. Studiował na ASP w Krakowie (1946–1951[1]) w pracowniach malarstwa prof. Zygmunta Rudnickiego, Zbigniewa Pronaszki i Wacława Taranczewskiego oraz w pracowniach grafiki prof. Andrzeja Jurkiewicza i Konrada Srzednickiego. Od 1955 należał do PZPR[2]. W latach 1963–1967 był pedagogiem na Wydziale Architektury Wnętrz tej uczelni.

W 1967 przeniósł się do Warszawy. Mieszkał na Mokotowie przy ulicy Dolnej 4/59[3]. Pracę pedagogiczną podjął ponownie w 1974, obejmując Pracownię Malarstwa warszawskiej ASP. W 1985 mianowany został profesorem nadzwyczajnym. W 1987 objął stanowisko rektora warszawskiej ASP, które sprawował do 1990[4][5]. Członek „Grupy Krakowskiej”[1] (od 1962). W latach 1974–1982 wydawał autorskie Zeszyty z serigrafiami i tekstami. Uprawiał malarstwo, grafikę warsztatową (litografia, serigrafia) i użytkową (plakat) oraz refleksję teoretyczną o sztuce.

Otrzymał liczne nagrody, w tym m.in. za cykl litografii „Dom” na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w Arsenale (Warszawa, 1955), I nagrodę na I Biennale Grafiki (Kraków, 1960), nagrodę gazety „Yomiuri” na Międzynarodowej Wystawie Młodych Plastyków (Tokio, 1964), Nagrodę Krytyki im. Cypriana Norwida za najlepszą wystawę indywidualną w Warszawie (1976) i Nagrodę im. Jana Cybisa za 1984 (Warszawa, 1985). Jego prace znajdują się w licznych zbiorach muzealnych w kraju i zagranicą.

Sławę zyskał dzięki plakatowi Bumelant (1952), jednak później miejsce tematyki społecznej zajęły w twórczości artysty bardziej awangardowe projekty. Obecnie najbardziej znane jego prace to seria płócien, na których prezentował przedmioty jako znaki i symbole ponadmaterialnych znaczeń[4][6].

Był uczestnikiem międzynarodowej akcji „Polscy Artyści Plastycy – Dzieciom” organizowanej przez Fundację Serce – Europejskie Centrum Przyjaźni Dziecięcej w Świdnicy. W 1997 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1997)[7][8]. W 2005 został odznaczony przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[9].

Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C29-tuje-9)[10].

W 2010 imię Jana Tarasina nadano Biuru Wystaw Artystycznych w Kaliszu[11].

Wybrane wystawy indywidualne

edytuj
  • 1962 – Galerie Lambert, Paryż
  • 1965 – Konstsalongen Kavaletten, Uppsala
  • 1968 – Galeria Krzysztofory, Kraków
  • 1975 – Galeria Sztuki Współczesnej Zapiecek, Warszawa
  • 1977 – Galeria Sztuki Współczesnej Zapiecek, Warszawa
  • 1980 – Biuro Wystaw Artystycznych, Lublin – Muzeum Okręgowe, Radom – Galeria Krzysztofory, Kraków
  • 1981 – Galeria Sztuki Współczesnej Zapiecek, Warszawa
  • 1983 – Galeria 72, Chełm
  • 1984 – Galeria Centrum Sztuki Studio, Warszawa
  • 1985 – Galeria Zero, Tokio 1988 – Galeria Centrum Sztuki Studio, Warszawa
  • 1991 – „Zeszyty”, Galeria Starmach, Kraków
  • 1994 – „Grupa Krakowska 1932-1994”, Galeria Zachęta, Warszawa – „Klasycy współczesności”, Muzeum Narodowe, Warszawa
  • 1995 – Wystawa retrospektywna, Galeria Zachęta, Warszawa – Wystawa retrospektywna, Muzeum Narodowe, Wrocław
  • 1997 – Galeria Zapiecek, Warszawa
  • 1998 – „Jan Tarasin”, Galeria ABC, Poznań
  • 1998 – „Jan Tarasin”, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
  • 1999 – Galeria Sztuki Alicji i Bożeny Wahl, Warszawa
  • 1999 – „Jan Tarasin”, Starmach Gallery, Kraków
  • 2002 – „Jan Tarasin, Fotografie”, Starmach Gallery, Kraków
  • 2004 – „Jan Tarasin”, Galeria Sztuki Plastycznej KUL, Lublin
  • 2005 – „Jan Tarasin, Obrazy”, Galeria Piekary, Poznań
  • 2006 – „Jan Tarasin – malarstwo i prace na papierze 2005-1959,” Państwowa Galeria Sztuki, Sopot
  • 2007 – „Jan Tarasin. Obrazy najnowsze”, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa – „Jan Tarasin”, Galeria Art-New-Media, Warszawa
  • 2008 – „Jan Tarasin”, Galeria Stefan Szydłowski, Warszawa – „Jan Tarasin, Obrazy istotne”, Muzeum Mazowieckie, Płock
  • 2009 – „Tarasin. Mała retrospektywa”, Muzeum Mazowieckie, Płock.
  • 2013 – „W czym rzecz”, Galeria Bardzo Biała, kurator: Magdalena Sołtys, Warszawa.
  • 2023 - "Jan Tarasin. Ciągi znaczeń", MOLSKI gallery&collection, Poznań.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c Tarasin Jan. W: Słownik artystów plastyków. Artyści plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP 1945–1970. Słownik biograficzny. Maria Serafińska (kierownik redakcji). Warszawa: Okręg Warszawski ZPAP, 1972, s. 576.
  2. ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 988. ISBN 83-223-2073-6.
  3. ↑ Tarasin Jan. W: Słownik artystów plastyków. Artyści plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP 1945–1970. Słownik biograficzny. Maria Serafińska (kierownik redakcji). Warszawa: Okręg Warszawski ZPAP, 1972, s. 577.
  4. ↑ a b Joanna Chrzanowska-Pieńkos, Andrzej Pieńkos, Leksykon sztuki polskiej XX wieku. Sztuki plastyczne, Poznań: Wyd. Kurpisz, 1996, s. 222–223, ISBN 83-86600-48-9 (pol.).
  5. ↑ Poczet Rektorów [online], Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie [dostęp 2021-12-06] (pol.).
  6. ↑ Jan Tarasin nie żyje. [dostęp 2009-12-09].
  7. ↑ M.P. z 1997 r. nr 16, poz. 151.
  8. ↑ M.P. z 1997 r. nr 33, poz. 315.
  9. ↑ Warszawa. Wręczono złote medale „Gloria Artis”. e-teatr.pl, 10 września 2005. [dostęp 2011-06-21].
  10. ↑ Jerzy S. Majewski, Tomasz Urzykowski. Narodowy Panteon na Powązkach. Sławne osoby pochowane w latach 2007–2017. „Gazeta Stołeczna”, s. 11, 27 października 2017. 
  11. ↑ A. Burchacka, BWA im. Tarasina, „Życie Kalisza”, nr 37/2010, s. 14. ISSN 1231-6350.

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Tarasin&oldid=71464709”