Józef Szymański (historyk)
Józef Szymański (ur. 13 lutego w 1931 w Wojniczu, zm. 23 października 2011 w Lublinie) – polski historyk, specjalista w zakresie nauk pomocniczych historii.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1931 |
| Data i miejsce śmierci |
23 października 2011 |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
członek |
| rektor | |
| Instytucja | |
| Okres zatrudn. | |
Życiorys
edytujUkończył I Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie. Absolwent historii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1957). Doktorat w Uniwersytecie Warszawskim w 1957 r., tam też habilitował się w 1969 r. Profesor nadzwyczajny od 1980, a od 1986 r. profesor zwyczajny. W latach 1957–1962 zatrudniony w wydawnictwie Towarzystwa Naukowego KUL, 1962–1963 pełnił funkcję starszego asystenta KUL, 1963–1969 adiunkt w Instytucie Historii Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej, 1970–1972 w Instytucie Historii PAN, 1972–1976 docent w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, od 1976 r. ponownie w UMCS, gdzie zajmował następujące stanowiska: w latach 1981–1982 prodziekan Wydziału Humanistycznego, 1982–1984 rektor, 1984–1990 członek Senatu, 1990–1993 dyrektor Instytutu Historii[1]. W latach 1995–1999 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Humanistyczno-Przyrodniczej w Sandomierzu.
Od 1964 r. aktywny członek Polskiego Towarzystwa Historycznego – Oddział w Lublinie, a także członek Polskiej Akademii Nauk (m.in. przewodniczący Komisji Nauk Pomocniczych Historii Komitetu Nauk Historycznych oraz Komisji Nauk Pomocniczych Historii, Źródłoznawstwa i Edytorstwa Komitetu Nauk Historycznych). Był także członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Heraldycznego.
Główne zainteresowania badawcze
edytujNauki pomocnicze historii (podstawy metodologiczne, dzieje pisma), chronologia, heraldyka, epigrafika, kodykologia), dzieje społeczne średniowiecznej Polski (szczególnie rola Kościoła) i edytorstwo historyczne.
Wyróżnienie
edytujHonorowy Obywatel Miasta Sandomierza (2002)[2].
Miejsce spoczynku
edytujPochowany na Cmentarzu Komunalnym w Lublinie (sektor P4KH-2-6)[3].
Ważniejsze publikacje
edytuj- Kapituła kolegiacka w Wojniczu 1465 – 1786 (Lublin 1962),
- Nauki pomocnicze historii (Lublin 1968),
- Nauki pomocnicze historii. Od schyłku IV do końca XVIII wieku (Warszawa 1969),
- Pismo łacińskie i jego rola w kulturze (Wrocław 1975),
- Nauki pomocnicze historii (Warszawa 1983),
- Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993. ISBN 83-01-09797-3.,
- Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2001. ISBN 978-83-7181-713-7.,
- Nauki pomocnicze historii (Warszawa 2001).
Przypisy
edytuj- ↑ D.Gałaszewska-Chilczuk, "Wrogie" Uniwersytety. Polityka państwa komunistycznego wobec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (1944–1969), Warszawa 2013.
- ↑ prof. Józef Szymański. [dostęp 2017-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-24)].
- ↑ GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze komunalne w Lublinie [online], cmentarze.lublin.eu [dostęp 2020-04-24].
Linki zewnętrzne
edytuj- Informacja o profesorze na stronie SKNH UŚ. sknhus.ovh.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-04)].