Henri Kontinen
Henri Kontinen (ur. 19 czerwca 1990 w Helsinkach) – fiński tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2016 w grze mieszanej oraz Australian Open 2017 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, reprezentant w Pucharze Davisa.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 czerwca 1990 |
| Wzrost |
191 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2008 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Najwyżej w rankingu |
220 (18 października 2010) |
| Australian Open |
1Q (2010) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
24 |
| Najwyżej w rankingu |
1 (3 kwietnia 2017) |
| Australian Open |
W (2017) |
| Roland Garros |
QF (2018) |
| Wimbledon |
SF (2017) |
| US Open |
SF (2017) |
| Strona internetowa | |
Kariera tenisowa
edytujW grze juniorskiej Kontinen wygrał wielkoszlemowy French Open w 2008 roku. W parze z Christopherem Rungkatem zwyciężył w grze podwójnej chłopców. W finale pokonali debel Jaan-Frederik Brunken–Matt Reid 6:3, 6:0. Kontinen razem z Rungkatem awansował również do finału juniorskiego US Open w 2008 roku. W singlu Fin doszedł w tym samym sezonie do finału Wimbledonu.
Status profesjonalisty Kontinen otrzymał w 2007 roku.
Fin sukcesy odnosi w grze podwójnej, w której zwyciężył w 24 turniejach rangi ATP Tour spośród 30 rozegranych finałów. W styczniu 2017 został zwycięzcą Australian Open, partnerując Johnowi Peersowi. W finale debel ten pokonał Boba i Mike’a Bryanów 7:5, 7:5.
W 2016 roku zwyciężył w rozgrywkach gry mieszanej podczas Wimbledonu, w których partnerowała mu Heather Watson. Rok później para Watson–Kontinen przegrała finał tegoż turnieju.
W 2008 roku zadebiutował w reprezentacji Finlandii w zawodach o Puchar Davisa.
W rankingu gry pojedynczej Kontinen najwyżej był na 220. miejscu (18 października 2010), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (3 kwietnia 2017).
Finały w turniejach ATP Tour
edytuj| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (24–6)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 2 sierpnia 2014 | Kitzbühel | Ceglana |  Jarkko Nieminen
|
 Daniele Bracciali Andriej Gołubiew
|
6:1, 6:4 |
| Finalista | 1. | 21 września 2014 | Metz | Twarda (hala) |  Marin Draganja
|
 Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski
|
7:6(3), 3:6, 8–10 |
| Finalista | 2. | 26 października 2014 | Bazylea | Twarda (hala) | Marin Draganja
|
 Vasek Pospisil Nenad Zimonjić
|
6:7(13), 6:1, 5–10 |
| Zwycięzca | 2. | 8 lutego 2015 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Marin Draganja
|
 Fabrice Martin Purav Raja
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 22 lutego 2015 | Marsylia | Twarda (hala) | Marin Draganja
|
 Colin Fleming Jonathan Marray
|
6:4, 3:6, 10–8 |
| Zwycięzca | 4. | 26 kwietnia 2015 | Barcelona | Ceglana | Marin Draganja
|
Jamie Murray John Peers
|
6:3, 6:7(6), 11–9 |
| Finalista | 3. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana |  Robin Haase
|
 Nicolás Almagro Carlos Berlocq
|
7:5, 3:6, 9–11 |
| Zwycięzca | 5. | 27 września 2015 | Petersburg | Twarda (hala) |  Treat Huey
|
 Julian Knowle Alexander Peya
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 4 października 2015 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Treat Huey
|
 Raven Klaasen Rajeev Ram
|
7:6(4), 6:2 |
| Zwycięzca | 7. | 10 stycznia 2016 | Brisbane | Twarda | John Peers
|
James Duckworth Chris Guccione
|
7:6(4), 6:1 |
| Zwycięzca | 8. | 1 maja 2016 | Monachium | Ceglana | John Peers
|
 Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
6:3, 3:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 9. | 17 lipca 2016 | Hamburg | Ceglana | John Peers
|
Daniel Nestor Aisam-ul-Haq Qureshi
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 10. | 27 sierpnia 2016 | Winston-Salem | Twarda | Guillermo García-López
|
 Andre Begemann Leander Paes
|
4:6, 7:6(6), 10–8 |
| Zwycięzca | 11. | 25 września 2016 | Petersburg | Twarda (hala) | Dominic Inglot
|
Andre Begemann Leander Paes
|
4:6, 6:3, 12–10 |
| Finalista | 4. | 16 października 2016 | Szanghaj | Twarda | John Peers
|
John Isner Jack Sock
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 12. | 6 listopada 2016 | Paryż | Twarda (hala) | John Peers
|
Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
6:4, 3:6, 10–6 |
| Zwycięzca | 13. | 20 listopada 2016 | Londyn | Twarda (hala) | John Peers
|
Raven Klaasen Rajeev Ram
|
2:6, 6:1, 10–8 |
| Zwycięzca | 14. | 28 stycznia 2017 | Australian Open, Melbourne | Twarda | John Peers
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
7:5, 7:5 |
| Zwycięzca | 15. | 6 sierpnia 2017 | Waszyngton | Twarda | John Peers
|
Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
7:6(5), 6:4 |
| Zwycięzca | 16. | 8 października 2017 | Pekin | Twarda | John Peers
|
John Isner Jack Sock
|
6:3, 3:6, 10–7 |
| Zwycięzca | 17. | 15 października 2017 | Szanghaj | Twarda | John Peers
|
Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 18. | 19 listopada 2017 | Londyn | Twarda (hala) | John Peers
|
Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 19. | 7 stycznia 2018 | Brisbane | Twarda | John Peers
|
Leonardo Mayer Horacio Zeballos
|
3:6, 6:3, 10–2 |
| Zwycięzca | 20. | 24 czerwca 2018 | Londyn | Trawiasta | John Peers
|
Jamie Murray Bruno Soares
|
6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 21. | 12 sierpnia 2018 | Toronto | Twarda | John Peers
|
Raven Klaasen Michael Venus
|
6:2, 6:7(7), 10–6 |
| Finalista | 5. | 27 stycznia 2019 | Australian Open, Melbourne | Twarda | John Peers
|
Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
4:6, 6:7(1) |
| Zwycięzca | 22. | 17 lutego 2019 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jérémy Chardy
|
Jean-Julien Rojer Horia Tecău
|
7:6(5), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 23. | 20 października 2019 | Sztokholm | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin
|
Mate Pavić Bruno Soares
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 6. | 16 lutego 2020 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jan-Lennard Struff
|
Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
6:7(5), 6:4, 7–10 |
| Zwycięzca | 24. | 28 lutego 2021 | Montpellier | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin
|
 Jonatan Erlich Andrej Wasileuski
|
6:2, 7:5 |
Gra mieszana (1–1)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 10 lipca 2016 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Heather Watson
|
Anna-Lena Grönefeld Robert Farah
|
7:6(5), 6:4 |
| Finalista | 1. | 16 lipca 2017 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Heather Watson
|
 Martina Hingis Jamie Murray
|
4:6, 4:6 |
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-08-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-08-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-08-02] (ang.).