Edward Babiuch
Edward Mikołaj Babiuch ⓘ. (ur. 28 grudnia 1927 w Grabocinie – ob. część Dąbrowy Górniczej, zm. 1 lutego 2021 w Warszawie) – polski polityk i ekonomista, poseł na Sejm PRL V, VI, VII i VIII kadencji, członek Biura Politycznego KC PZPR (1970–1980). W 1980 prezes Rady Ministrów, w latach 1972–1980 członek Rady Państwa (od 1976 zastępca jej przewodniczącego).
| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1927 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 lutego 2021 |
| Zastępca przewodniczącego Rady Państwa | |
| Okres |
od 25 marca 1976 |
| Przynależność polityczna | |
| Członek Rady Państwa | |
| Okres |
od 28 marca 1972 |
| Przynależność polityczna | |
| Prezes Rady Ministrów | |
| Okres |
od 18 lutego 1980 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
        Odebrane: 
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie górniczej jako syn Mikołaja i Bronisławy. W latach 1953–1955 słuchacz w Szkole Partyjnej przy KC PZPR, studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.
Od 1948 członek Polskiej Partii Robotniczej i następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1949–1955 pracował w aparacie organizacyjnym Związku Młodzieży Polskiej, następnie w aparacie Komitetu Centralnego PZPR (od 1955 do 1959 był w nim instruktorem Wydziału Organizacyjnego, w tym od 1958 starszym instruktorem). W latach 1959–1963 sekretarz Warszawskiego Komitetu Wojewódzkiego PZPR i kierownik Wydziału Organizacyjnego WKW, od 1964 członek KC. W latach 1963–1965 zastępca kierownika Wydziału Organizacyjnego KC, redaktor naczelny „Życia Partii”, w latach 1965–1970 kierownik Wydziału Organizacyjnego KC. Od grudnia 1970 członek Biura Politycznego KC (do sierpnia 1980) i sekretarz KC (do lutego 1980).
W latach 1972–1976 członek, w latach 1976–1980 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. Od lutego do sierpnia 1980 prezes Rady Ministrów. Od 1969 pełnił mandat na Sejm PRL V, VI, VII i VIII kadencji. W Sejmie był przewodniczącym Komisji Obrony Narodowej (1971–1972) oraz przewodniczącym Klubu Poselskiego PZPR (1972–1980). W latach 1971–1981 był także członkiem prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.
Jako bliski współpracownik Edwarda Gierka zmuszony w sierpniu 1980 do odejścia ze stanowisk państwowych i partyjnych, w październiku 1980 odwołany ze składu KC, a w lipcu 1981 wykluczony z partii przez IX Zjazd PZPR. Na wezwanie plenum KC w grudniu 1980 zrezygnował także z mandatu poselskiego. W lipcu 1981 został pozbawiony przez Radę Państwa PRL dwóch najwyższych odznaczeń państwowych. W stanie wojennym wraz z innymi przywódcami z poprzedniej ekipy internowany (od grudnia 1981 do grudnia 1982)[1].
Zmarł 1 lutego 2021[2][3] w wieku 93 lat. Był ostatnim żyjącym premierem PRL i najdłużej żyjącym premierem Polski w historii[4]. Pochowano go 16 lutego na cmentarzu na Marysinie Wawerskim[5].
Życie prywatne
edytujJego żoną była lekarz chorób zakaźnych, prof. n. med. Lidia Babiuch[6].
Odznaczenia
edytuj- Order Budowniczych Polski Ludowej (1977[7], pozbawiony w 1981)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Order Sztandaru Pracy I klasy (pozbawiony w 1981)[8]
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1969)[9]
- Złoty Krzyż Zasługi (1955)[10]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)[11]
- Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (10 lipca 1976, Portugalia)
- Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1975)[12]
- Medal 90-lecia urodzin Georgi Dymitrowa (Bułgaria, 1972)[13]
- Medal 50-lecia Komunistycznej Partii Czechosłowacji (Czechosłowacja, 1971)[14]
Przypisy
edytuj- ↑ Michał Siedziako, Jak Edward Gierek przestał być towarzyszem [online], dzieje.pl, 12 grudnia 2018 [dostęp 2024-06-08].
- ↑ Edward Babiuch [online], nekrologi.wyborcza.pl, 6 lutego 2021 [dostęp 2021-02-17].
- ↑ Mateusz Grochocki, Pogrzeb Edwarda Babiucha [online], eastnews.pl, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-02-17].
- ↑ Igor Rakowski-Kłos, Zmarł Edward Babiuch. Był ostatnim żyjącym premierem PRL [online], wyborcza.pl, 3 lutego 2021 [dostęp 2021-02-05].
- ↑ Pogrzeb Premiera Edwarda Babiucha [online], uniapracy.org.pl, 16 lutego 2021 [dostęp 2021-04-26].
- ↑ Marek Zieleniewski, Przez lekko uchyloną bramę: Gierek, Jaroszewicz, Babiuch, Cyrankiewicz, Szlachcic i inni, „Omnibus”, Kościan, 1989, ISBN 83-85072-32-2, s. 91, 92.
- ↑ Kraj wita Święto Odrodzenia Polski, „Dziennik Polski”, 1977, nr 165, s. 2.
- ↑ Będą pozbawieni odznaczeń, „Trybuna Robotnicza”, nr 139, 14 lipca 1981, s. 1.
- ↑ „Głos Słupski”, nr 185, 18 lipca 1969, s. 2.
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 11 lutego 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 50, poz. 515).
- ↑ Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
- ↑ Medale radzieckie dla polskich przywódców, „Dziennik Bałtycki”, nr 106, 9–11 maja 1975, s. 1.
- ↑ Medale Georgi Dymitrowa dla członków kierownictwa PZPR, „Trybuna Robotnicza”, nr 266, 8 listopada 1972, s. 1.
- ↑ Medale 50-lecia KPCz dla kierowniczych działaczy PZPR, „Trybuna Robotnicza”, nr 174, 24–25 lipca 1971, s. 2.
Bibliografia
edytuj- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991
- Kto jest kim w Polsce 1984, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1984
- Informacje w BIP IPN