Droga krajowa

Droga krajowa – najwyższa kategoria dróg publicznych, umożliwiających płynny krajowy i międzynarodowy transport kołowy między dużymi miastami oraz ogólnodostępnymi przejściami granicznymi, rekomendowanych zwłaszcza dla ruchu długodystansowego i tranzytowego.

W Polsce kategorię dróg krajowych wprowadzono w 1985 r.^[1], zastępując istniejące od 1920 r. drogi państwowe^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑

1. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe,

2. drogi wojewódzkie,

3. drogi gminne oraz lokalne miejskie,

4. drogi zakładowe.

Art. 2 Ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)
↑ Ustawa z dnia 10 grudnia 1920 r. o budowie i utrzymaniu dróg publicznych w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1921 r. nr 6, poz. 32)

[1] 

1. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe,

2. drogi wojewódzkie,

3. drogi gminne oraz lokalne miejskie,

4. drogi zakładowe.

Art. 2 Ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)

[2] Ustawa z dnia 10 grudnia 1920 r. o budowie i utrzymaniu dróg publicznych w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1921 r. nr 6, poz. 32)

[1]

[2]