Club Universidad de Chile
Club Universidad de Chile – chilijski klub piłkarski z siedzibą w stołecznym mieście Santiago. Występuje w rozgrywkach Primera División. Domowe mecze rozgrywa na obiekcie Estadio Nacional Julio Martínez Prádanos.
Pełna nazwa |
Club Universidad de Chile |
---|---|
Przydomek |
La U, Azul Azul, Los Azules (Niebiescy), Romántico Viajero |
Barwy |
|
Data założenia |
24 maja 1927 |
Liga | |
Państwo | |
Region | |
Adres |
Avenida Campo de Deportes 565, Ñuñoa 775-0332, Santiago, Region Metropolitalny Santiago |
Stadion | |
Sponsor techniczny | |
Właściciel |
Azul Azul S.A. |
Prezes |
Michael Clark |
Trener | |
Strona internetowa |
Często używaną nazwą dla klubu jest jego przydomek – La U.
Klub posiada również sekcje futsalu.
Osiągnięcia
edytujKrajowe
edytujMiędzynarodowe
edytujHistoria
edytujKlub założony został 24 maja 1927 roku jako lub Deportivo Universitario przez połączenie klubów Club Náutico i Federación Universitaria. Początkowo klub tworzyli studenci Universidad de Chile i był on sportową wizytówką uczelni aż do roku 1980, kiedy to ówczesny prezydent klubu (wyznaczony przez reżim Pinocheta) podjął decyzję o oddzieleniu klubu od uniwersytetu.
Związki z uczelnią nadal pozostały silne, a logo klubu jest takie samo jak sportowe logo uniwersytetu, czyli sowa, używana w uniwersytecie jako symbol mądrości. Kolory strojów są identyczne jak barwy uniwersytetu. Zamiast logo na koszulkach widnieje wielka czerwona litera U. Jednak pod względem administracyjnym związki te są już bardzo niewielkie, a rektor uniwersytetu stwierdził, że klub powinien zmienić nazwę, jeśli chce uczynić z niej prywatną własność[potrzebny przypis].
Pomimo tego najlepsi studenci uniwersytetu nadal otrzymują kartę członkowską klubu[potrzebny przypis].
Występy krajowe
edytujOsiągnięcia klubu odpowiadają towarzyszącej mu ogromnej popularności. Pierwszy tytuł mistrza Chile klub zdobył w 1940, trzy lata po wprowadzeniu ligi zawodowej. W złotym dziesięcioleciu 1959–1969 klub zdobył sześć tytułów mistrza kraju (1959, 1962, 1964, 1965, 1967 i 1969) i określony został przydomkiem „La Ballet Azul” (Niebieski Balet) ze względu na swój styl gry, jaki wówczas prezentowali. Aż dziewięciu członków tego zespołu grało w narodowej drużynie Chile, która sięgnęła po 3. miejsce na mistrzostwach świata 1962.
Po złotym wieku Niebieskiego Baletu klub nie zdobył żadnego trofeum aż przez 25 lat, a w 1988 spadł nawet do drugiej ligi (którą wygrali i po roku absencji wrócili do pierwszej ligi). W 1994 klub sięgnął po kolejny tytuł mistrza Chile po końcowym meczu, na który do małego miasteczka górniczego El Salvador liczącego wówczas 5000 mieszkańców przybyło aż 25000 kibiców „La U”.
W następnym roku „La U” także został mistrzem, a sprawa tytułu ponownie rozstrzygnięta została w ostatnim meczu. Jednak tym razem decydujące spotkanie rozegrane zostało na potężnym stadionie Estadio Nacional w Santiago w obecności 90000 widzów. Później zespół zdobył tytuł mistrz Chile w 1999, 2000 oraz wygrał turniej Apertura w 2004.
Występy zagraniczne
edytujPodczas Copa Libertadores 1996 klub dotarł aż do półfinału (sędzia meczu był szeroko krytykowany za swój występ, w którym faworyzował rywali, czyli CA River Plate[potrzebny przypis]). Zespół triumfował również w Copa Sudamericana 2011.
Kibice klubu
edytujOficjalną grupą kibiców klubu jest „Los de Abajo”, określana mianem „barra brava” („ultras”, ale w stylu południowoamerykańskim). Grupa „Los de Abajo” jest największą grupą kibiców w Chile[potrzebny przypis].
Znani piłkarze w historii klubu
edytuj- Alberto Quintano
- Faustino Asprilla
- Clarence Acuña
- Carlos Campos
- Ubaldo Cruche
- Luis Eyzaguirre
- Rubén Marcos
- Manuel Pellegrini
- Diego Rivarola
- Mauricio Pinilla
- Edison Mafla
- Carlos Bueno
- Juan Manuel Olivera
- Leonardo Rodríguez
- Raúl Aredes
- Richart Báez
- Pedro González
- Arturo Salah
- Marcelo Salas
- Ángelo Henríquez
- Leonel Sánchez
- Eugenio Mena
- Felipe Seymour
- Eduardo Simián
- Héctor Veira
- Jorge Socías
- Juan Carlos Sarnari
- Gonzalo Jara
- Johnny Herrera
- Charles Aránguiz
- Jean Beausejour
- Eduardo Vargas
- Mauricio Victorino
- Walter Montillo
- Manuel Iturra
- Junior Fernándes
- Jorge Spedaletti
- Rodrigo Tello
- David Pizarro
- Marcelo Díaz
- Esteban Valencia
- Luis Musrri
- Sergio Vargas
- Rogelio Delgado
- Rafael Olarra
- Matías Rodríguez
- Christian Vilches
- Gustavo Canales
Aktualny skład
edytujStan na 1 września 2022.
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Pedro Garrido |
2 | OB | Daniel Navarrete |
3 | OB | Ignacio Tapia |
4 | OB | José Ignacio Castro |
5 | PO | Emmanuel Ojeda |
6 | OB | Yonathan Andía |
7 | PO | Mauricio Morales |
8 | PO | Pablo Aránguiz |
9 | NA | Junior Fernandes |
10 | NA | Jeisson Vargas |
11 | NA | Cristian Palacios |
12 | BR | Martín Parra |
14 | PO | Felipe Seymour (kapitan) |
15 | PO | Felipe Gallegos |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
17 | OB | Luis Casanova |
18 | NA | Franco Lobos |
19 | NA | Ronnie Fernández |
20 | PO | Lucas Assadi |
21 | OB | Bastián Tapia |
22 | NA | Cristóbal Muñoz |
23 | OB | Marcelo Morales |
24 | NA | Darío Osorio |
25 | BR | Cristóbal Campos |
26 | PO | Álvaro Brun |
28 | PO | Israel Poblete |
30 | PO | Agustín Arce |
32 | OB | Nery Domínguez |
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona internetowa klubu (hiszp.)