Burza ogniowa
Burza ogniowa – na tyle duży pożar, że wytworzona przezeń kolumna gorącego powietrza zasysa w sposób ciągły powietrze z otoczenia (patrz efekt kominowy). Wywołuje to dalsze zwiększanie temperatury płomieni i samonapędzający się wzrost natężenia ognia i wiatru, mogący nawet wytworzyć huragan.
Burze ogniowe mogą powstawać w wyniku dużych pożarów buszu i lasów bądź na skutek intensywnych bombardowań ładunkami zapalającymi.
Temperatura burzy ogniowej może sięgać 1600 °C, co oznacza, że praktycznie wszystkie palne materiały ulegają zapaleniu i podtrzymują ogień. Na obszarach dotkniętych burzą ognia mogą zostać stopione cegły, cement, szkło, nawierzchnia ulic, samochody itd. W szczególnych wypadkach burza może zużyć cały tlen na objętym nią terenie. Przykładowo po zbombardowaniu Drezna 70% ofiar zginęło w wyniku uduszenia[potrzebny przypis].
Burze ogniowe na terenie miast
edytujBurze ogniowe powstawały w trakcie pożarów wielkich miast, takich jak: wielki pożar Rzymu, pożar Londynu w roku 1666, wielki pożar Chicago, oraz pożary będące wynikiem trzęsienia ziemi takich jak: trzęsienie ziemi w San Francisco (1906) i trzęsienie ziemi w Kantō (1923). Burze ogniowe były również powodowane przez naloty dywanowe podczas II wojny światowej w Tokio i niemieckich miastach: Hamburgu (operacja Gomora), Dreźnie, Kassel, Darmstadt, Pforzheim, Brunszwiku, Hildesheim i Stuttgarcie. Aby spotęgować straty bombowce w pierwszej fali zrzucały bomby burzące (mające na celu poprzez falę uderzeniową wybić szyby w oknach). W drugiej i trzeciej fali były zrzucane bomby zapalające. Wybite otwory okienne i drzwiowe stwarzając swobodę penetracji dla płomieni potęgowały efekt kominowy nasilając pożar. Efekty były szczególnie widoczne w miastach o gęstej zabudowie i wąskich ulicach - płomienie przedostawały się z budynku na budynek (z tego też powodu Berlin - mający szerokie ulice i wyłącznie murowaną zabudowę odniósł od płomieni stosunkowo małe straty).
Miasta / Zdarzenia | Daty burz ogniowych | Uwagi |
---|---|---|
Pożar Londynu w 1666 roku | 2 września 1666 5 września 1666 |
większa część Londynu spalona; tylko 5 osób uznano za zmarłe w wyniku pożaru. |
Wielki pożar Chicago Pożar Peshtigo |
8 października 1871 | setki osób zginęły w Chicago od 8 do 10 października; ponad 2500 osób zginęło w Peshtigo (Wisconsin); pozostałe osoby zginęły w podobnych pożarach w Holland i Manistee (Michigan). |
Trzęsienie ziemi w Tokio w 1923 | 1 września 1923 | 140 000 osób zmarło, większość w burzy ogniowej w Tokio i mieście portowym Jokohama. Straty w roku katastrofy pochłonęły do 40% PNB. |
Stalingrad (ZSRR) | 23 sierpnia 1942 | Od kilku do kilkudziesięciu tysięcy zabitych, zniszczenie większości miasta[1]. |
Wuppertal (Niemcy) | 10 maja 1943 | |
Hamburg (Niemcy) | 27 lipca 1943 | 45 000 ofiar – Operacja Gomora |
Remscheid (Niemcy) | 31 lipca 1943 | |
Kassel (Niemcy) | 23 października 1943 | 5 300 ofiar spośród mieszkańców |
Kaiserslautern (Niemcy) | 14 lipca 1944 | |
Brunszwik (Niemcy) | 15 października 1944 | 2600 ofiar |
Saarbrücken (Niemcy) | 5 sierpnia 1944 | |
Darmstadt (Niemcy) | 11 września 1944 | 12 300 ofiar |
Stuttgart (Niemcy) | 12 września 1944 | |
Heilbronn (Niemcy) | 6 grudnia 1944 | 6 500 ofiar |
Ulm (Niemcy) | 17 grudnia 1944 | |
Drezno (Niemcy) | 13–14 lutego 1945 | 22 700-25 000 ofiar[2] |
Pforzheim (Niemcy) | 23 lutego 1945 | |
Moguncja (Niemcy) | 27 lutego 1945 | |
Tokio (Japonia) | 9 marca 1945 | 120 000 ofiar |
Würzburg (Niemcy) | 16 marca 1945 | 5 000 ofiar |
Kobe (Japonia) | 17 marca 1945 | |
Hildesheim (Niemcy) | 23 marca 1945 | |
Burza ogniowa na wzgórzach Oakland | 20 października 1991 | 25 ofiar, straty oszacowano na 1,5 mld dolarów |
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ The Battle of Stalingrad Jewish Virtual Library
- ↑ „Pożoga” - książka o niemieckich ofiarach II wojny światowej. dzieje.pl, 2011-09-27. [dostęp 2018-01-30].