Bufo
Bufo – rodzaj płazów bezogonowych z rodziny ropuchowatych (Bufonidae).
| Bufo[1] | |||
| Garsault, 1764[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – ropucha szara (B. bufo) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Bufo | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
nie określony | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Zasięg występowania
edytujRodzaj obejmuje gatunki występujące w umiarkowanej Eurazji i Japonii na południe do Afryki Północnej, Bliskiego Wschodu, północno-wschodniej Mjanmy i północnego Wietnamu[10].
Systematyka
edytujEtymologia
edytuj- Bufo: łac. bufo, bufonis „ropucha”[11].
- Phryne: gr. φρυνη phrunē, φρυνης phrunēs „ropucha”[12]. Gatunek typowy: Bufo vulgaris Laurenti, 1768 (= Rana bufo Linnaeus, 1758).
- Platosphus: gr. πλατυς platus „szeroki”[13]; oσφυς osphus „biodra, lędźwie”[14]. Gatunek typowy: Platosophus gervais d’Ilse, 1877 (= Bufo spinosus Daudin, 1803).
- Bufavus: łac. bufo, bufonis „ropucha”[11]; avus „dziadek”[15]. Gatunek typowy: Bufavus meneghinii Portis, 1885 (= Rana bufo Linnaeus, 1758).
- Torrentophryne: łac. torrens, torrentis „potok, strumień”[16]; gr. φρυνη phrunē, φρυνης phrunēs „ropucha”[12]. Gatunek typowy: Torrentophryne aspinia Yang, Liu & Rao, 1996 (= Torrentophryne aspinia Rao & Yang, 1994).
- Schmibufo: Karl Patterson Schmidt (1890–1957), amerykański herpetolog; bufo, bufonis „ropucha”[9]. Gatunek typowy: Bufo stejnegeri Schmidt, 1931.
Podział systematyczny
edytujTradycyjnie Bufo był niezwykle obszernym rodzajem, dzielonym na kilka podrodzajów; niektórzy autorzy zaliczali do niego aż 254 gatunki[17]. Badania Frosta i współpracowników (2006) wykazały jednak, że rodzaj Bufo obejmujący te wszystkie gatunki nie byłby monofiletyczny; większość tych gatunków autorzy przenieśli do odrębnych rodzajów, pozostawiając w rodzaju Bufo tylko kilkanaście gatunków[18]. Jednak część autorów w dalszym ciągu definiuje Bufo szerzej, zaliczając do tego rodzaju gatunki wykluczone z niego przez Frosta i współpracowników (tak np. Pyron i Wiens, 2011[19]). Do dobrze znanych przedstawicieli tego rodzaju należy ropucha szara występująca na terenie Polski. Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Bufo ailaoanus Kou, 1984
- Bufo aspinius (Rao & Yang, 1994)
- Bufo bankorensis Barbour, 1908
- Bufo bufo (Linnaeus, 1758) – ropucha szara
- Bufo cryptotympanicus Liu & Hu, 1962
- Bufo eichwaldi Litvinchuk, Borkin, Skorinov & Rosanov, 2008
- Bufo gargarizans Cantor, 1842
- Bufo japonicus Temminck & Schlegel, 1838 – ropucha japońska
- Bufo luchunnicus Yang & Rao, 2008)
- Bufo menglianus (Yang, 2008)
- Bufo pageoti Bourret, 1937
- Bufo spinosus Daudin, 1803
- Bufo stejnegeri Schmidt, 1931
- Bufo torrenticola Matsui, 1976
- Bufo tuberculatus Zarevskij, 1926
- Bufo tuberospinius (Yang, Liu & Rao, 1996)
- Bufo verrucosissimus (Pallas, 1814)
Kladogram
edytujPokrewieństwa gatunków z rodzaju Bufo (w wąskim rozumieniu) według Pyrona i Wiensa (2011)[19]:
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przypisy
edytuj- ↑ Bufo, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ F.A.P. de Garsault: Les Figures des Plantes et Animaux d’Usage en Médecine, Décrits dans la Matière Médicale de Mr. Geoffroy Médecin, Dessinés d’après Nature. T. 5. Paris: Mrs. Defehrt, Prevost, Duflos, Martinet &c, 1764, s. ryc. 672. (fr.).
- ↑ L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3: Zoologie. Cz. 2. Jena: August Schmid, 1816, s. 210. (niem.).
- ↑ L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 32. (łac.).
- ↑ J. von N.F.X. Gistel: Die Lurche Europas. Ein Beitrag zur Lehre von der geographischen Verbreitung derselben. W: J. von N.F.X. Gistel (red.): Blick in das Leben der Natur und des Menschen. Ein Taschenbuch zur Verbreitung gemeinnütziger Kenntniss insebesondere des Natur-, Länder- und Völkerkunde, Künste und Gewerbe. Leipzig: Gb. Wartig, 1868, s. 161. (niem.).
- ↑ A. d. D. de l’Isle. Note sur un genre nouveau de batraciens bufoniformes du terrain a Elephas meridionalis de Durfort (Gard) (Platosphus Gervaisii). „Journal de Zoologie”. 6, s. 473, 1877. (fr.).
- ↑ A. Portis. Resti di batraci fossili Italiani. „Atti della Reale Accademia delle Scienze di Torino”. 20, s. 953, 1885. (wł.).
- ↑ D.-t. Yang, W.-z. Liu & D.-q. Rao. A new toad genus of Bufonidae—Torrentophryne from the transhimalaya mountain of Yunnan of China with its biology. „Zoological Research/Dōngwùxué yánjiū”. 17 (4), s. 353, 1996. (ang.).
- ↑ a b L. Fei & C.-y. Ye: Amphibians of China. Cz. 1. Beijing: Chengdu Institute of Biology, Chinese Academy of Sciences. Science Press, 2016, s. 762. ISBN 978-9401795630. (ang.).
- ↑ a b D. Frost: Bufo Garsault, 1764. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2019-12-18]. (ang.).
- ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 35.
- ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 173.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 178.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 157.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 28.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 240.
- ↑ DBIF
- ↑ Darrel R. Frost, Taran Grant, Julián Faivovich, Raoul H. Bain, Alexander Haas, Célio F. B. Haddad, Rafael O. De Sá, Alan Channing, Mark Wilkinson, Stephen C. Donnellan, Christopher J. Raxworthy, Jonathan A. Campbell, Boris L. Blotto, Paul Moler, Robert C. Drewes, Ronald A. Nussbaum, John D. Lynch, David M. Green i Ward C. Wheeler. The amphibian tree of life. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 297, s. 1-370, 2006. (ang.).
- ↑ a b R. Alexander Pyron i John J. Wiens. A large-scale phylogeny of Amphibia including over 2800 species, and a revised classification of extant frogs, salamanders, and caecilians. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 61 (2), s. 543-583, 2011. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.06.012. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).
- Blair (ed.), 1972, Evol. Genus Bufo.