Berliet VUDB
Samochód pancerny Berliet VUDB – francuski rozpoznawczy samochód pancerny z okresu międzywojennego i II wojny światowej.
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
5-6 |
| Historia | |
| Prototypy |
1929 |
| Produkcja |
1929-1933 |
| Wycofanie |
1942 |
| Egzemplarze |
62 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy, chłodzony cieczą Berliet MLSB o mocy 50 KM (36,7 kW) |
| Poj. zb. paliwa |
190 l |
| Pancerz |
grubość: |
| Długość |
4,16 m |
| Szerokość |
1,96 m |
| Wysokość |
2,16 m |
| Rozstaw osi |
3,07 m |
| Prześwit |
0,31 m |
| Masa |
4 300 kg (bojowa) |
| Osiągi | |
| Prędkość |
53 km/h (po drodze) |
| Zasięg pojazdu |
350 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 karabiny maszynowe FM 24/29 kal. 7,5 Zapas amunicji – 4000 pocisków | |
| Użytkownicy | |
| Francja, Belgia | |
| Rzuty | |
| |
Historia
edytujW 1929 roku w wytwórni Berliet na podstawie eksperymentalnego samochodu pancernego Berliet VUD opracowano nowy rozpoznawczy samochód pancerny, który otrzymał oznaczenie VUDB. Po próbach armia francuska zamówiła 50 pojazdów tego typu z przeznaczenie dla oddziałów kolonialnej armii francuskiej w Afryce i na Bliskim Wschodzie. Ponadto armia belgijska zamówiła 12 tego typu pojazdów dla żandarmerii wojskowej.
W latach 1929–1933 roku wyprodukowano łącznie 62 pojazdy tego typu.
Opis konstrukcji
edytujBudowa Berliet VUDB jest tradycyjny z silnikiem z przodu. Nadwozie jest z blach pancerne o grubości 3 – 7 mm, nitowane. Na bokach blachy są zamontowane pionowo, natomiast na dachu oraz przodzie i tyle pojazdu pod niewielkim kątem.
Przed przedziałem bojowym, pod pancerną maską, umieszczono silnik Berlieta o mocy 50 KM. Boczne ściany maski zamocowano z obu stron na zawiasach, co zapewniało dostęp do silnika w celach konserwacji i naprawy.
Na górze przedziału bojowego znajdowały się dwie składane osłony pancerne, montowane na zawiasach po obu stronach. Zwykle były otwarte i zamykane tylko w razie potrzeby. Fotel dowódcy pojazdu znajdował się z przodu po lewej stronie, a fotel kierowcy po prawej stronie. Widoczność zapewniały im okna obserwacyjne w pochyłej płycie czołowej, w górnej części burt oraz w płycie tylnej, wyposażone w okiennice pancerne.
W nadwoziu znajdowało się 9 stanowisk do umieszczenia karabinu maszynowego: jeden z przodu, trzy z każdej strony i dwa z tyłu. Wszystkie służyły nie tylko do strzelania z wnętrza samochodu, ale także do monitorowania terenu. Załoga wsiadała i wysiadała przez prostokątne drzwi znajdujące się po lewej stronie.
Do jazdy nocnej samochód pancerny został wyposażony w dwa reflektory w pancernych obudowach w kształcie skrzynki z podnoszonymi osłonami. Trzeci reflektor można było dodatkowo zamontować po prawej stronie komory silnika.
Uzbrojenie składało się z dwóch karabinów maszynowych FM 24/29 kal. 7,5 mm: jeden był zwykle instalowany w przednim stanowisku karabinu, a drugi, w razie potrzeby, można było umieścić na innym stanowisku.
Samochód miał napęd na wszystkie koła 4 x 4, tylne koła skrętne i niezależne zawieszenie na resorach piórowych, oponami pneumatycznymi Veil–Picard. Na środku kadłuba, na specjalnych wspornikach, zamontowano swobodnie obracające się koła zapasowe, które pomagały pokonywać pionowe przeszkody.
Użycie
edytujSamochody te wprowadzono do użytku w francuskiej armii i wszystkie skierowano do Afryki Północnej, gdzie służyły w czasie walk z plemionami berberyjskimi na terenie Algierii. Pod koniec 1939 roku uznano, ze pojazdy te są przestarzałe, lecz w służbie było jeszcze 32 pojazdy tego typu i były używane jeszcze do 1942 roku.
Natomiast 12 samochodów Berliet VUDB znajdujące się na wyposażeniu armii belgijskiej wzięło udział w działaniach bojowych w czasie walk na terenie Belgii w maju 1940 roku.
Bibliografia
edytuj- Геннадий Холявский: Энциклопедия Бронетанкового Вооружения и Техники. Колесные и полугусеничные бронеавтомобили. Mińsk: Харвест, 2004, s. 373-374. ISBN 985-13-1765-9. (ros.).
- М. Коломиец, И. Мощанский. Бронетанковая техника Франции и Италии 1939-1945. „Бронеколлекция”. 4(19), s. 12-13, 1998. Moskwa: «Моделист-конструктор». (ros.).
- Л. Кащеев. Колёсные бронеавтомобили Франции 1920-1945. „Бронеколлекция”. 5(86), s. 6-8, 2009. Moskwa: «Моделист-конструктор». (ros.).