Asymilacja narodowa

Asymilacja narodowa – rodzaj asymilacji kulturowej, proces psychiczny, w rezultacie którego dana jednostka lub grupa jednostek staje się członkiem obcej sobie przedtem wspólnoty narodowej.

Według Romana Rybarskiego proces ten zasadza się na dwóch rodzajach zmian:

• jednostka lub grupa asymilująca się przyswaja sobie cechy grupy, która ją wchłania: jej język, obyczaje, sposób życia, często również wygląd zewnętrzny. Upodabnia się, świadomie czy nieświadomie, do otoczenia
• jednostka lub grupa przenika ideałami i uczuciami asymilującego ją narodu. Wchłania w siebie jego tradycje, jego wierzenia, jego przywiązania i nienawiści, czuje się związana z narodem asymilującym

W okresie międzywojennym w Polsce prawica (głównie Narodowa Demokracja) opowiadała się za właśnie tym typem asymilacji części mniejszości narodowych (Białorusinów, Ukraińców).

Zobacz też

• Białorutenizacja
• czechizacja
• germanizacja
• polonizacja
• romanizacja
• rutenizacja
• rusyfikacja
• madziaryzacja
• litwinizacja
• fennicyzacja
• slawizacja
• ukrainizacja

Literatura

• Ryszard Torzecki - "Kwestia ukraińska w Polsce w latach 1923-1929", Kraków 1989, Wyd. Wydawnictwo Literackie, ISBN 83-08-01977-3

Linki zewnętrzne

• Zbigniew Siemienowicz - "Asymilacja czy integracja. Język, narodowość, państwo". najmici.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-24)].