Armator
Armator – osoba (prawna lub fizyczna) eksploatująca własny lub wynajęty statek wodny. Zatrudnia kapitana i załogę oraz odpowiada cywilnie za zobowiązania wynikające z eksploatacji statku.
Według art. 7 Kodeksu morskiego[1] armatorem jest ten, kto we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem morskim własnym lub cudzym. W systemach prawnych innych państw pojęcia będące odpowiednikiem polskiego terminu „armator” są zazwyczaj kojarzone z własnością statku[2]
Ujęcie historyczne
edytujDawniej armatorem była nazywana osoba, która na własny koszt uzbrajała statek i wynajmowała, lub właściciel i dowódca statku korsarskiego[3].
Zobacz też
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski (Dz.U. z 2023 r. poz. 1309).
- ↑ Analiza pojęcia „Armator” w różnych systemach prawnych.
- ↑ Z. Grabowski, J. Wójcicki: 1000 słów i morzu i okręcie. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1967, s. 11, seria: Wydanie II – zmienione i poprawione.