[go: up one dir, main page]

Anaïs Bescond (ur. 15 maja 1987 w Aunay-sur-Odon) – francuska biathlonistka, trzykrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Anaïs Bescond
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1987
Aunay-sur-Odon

Klub

EMHM-Morbier

Wzrost

170 cm

Debiut w PŚ

8.03.2007, Oslo
(60. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

17.12.2009, Pokljuka (29. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

16.01.2014, Anterselva (1. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 szt. mieszana
brąz Pjongczang 2018 b.pościgowy
brąz Pjongczang 2018 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Oslo 2016 szt. mieszana
srebro Chanty-Mansyjsk 2011 sztafeta
srebro Ruhpolding 2012 sztafeta
srebro Kontiolahti 2015 szt. mieszana
srebro Kontiolahti 2015 sztafeta
srebro Oslo 2016 b.indywidualny
srebro Oslo 2016 sztafeta
brąz Rasen-Antholz 2020 poj.szt. mieszana
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Kontiolahti 2005 sztafeta
srebro Martell 2007 sztafeta
srebro Ruhpolding 2008 sztafeta
brąz Martell 2007 sprint
brąz Martell 2007 b.indywidualny
Uniwersjada
srebro Harbin 2009 mixed
Strona internetowa

Przebieg kariery

edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 15 stycznia 2004 roku w Meribel, zajmując 15. miejsce w sprincie. W 2005 roku zdobyła złoty medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata juniorów w Martello była druga w sztafecie oraz trzecia w sprincie i biegu indywidualnym. Zdobyła ponadto srebrny medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Ruhpolding w 2008 roku.

W Pucharze Świata zadebiutowała 8 marca 2007 roku w Oslo, zajmując 60. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła 17 grudnia 2009 roku w Pokljuce, gdzie zajęła 29. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 16 stycznia 2014 roku w Rasen-Antholz, gdzie wygrała rywalizację w sprincie. Pozostałe miejsca na podium zajęły Niemka Andrea Henkel i Darja Domraczewa z Białorusi. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2017/2018, kiedy zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.

Pierwszy medal wśród seniorek zdobyła podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku, zajmując drugie miejsce w sztafecie. Wynik ten powtórzyła na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 2012 roku i mistrzostwach świata w Kontiolahti trzy lata później. Na tej drugiej imprezie srebrny medal zdobyła też w sztafecie mieszanej.

Swój jedyny indywidualny medal w zawodach tego cyklu zdobyła w 2016 roku, zajmując drugie miejsce w biegu indywidualnym na mistrzostwach świata w Oslo. Rozdzieliła tam na podium swoją rodaczkę - Marie Dorin Habert i Niemkę Laurę Dahlmeier. Była też druga w sztafecie kobiet, a razem z Dorin Habert, Quentinem Fillonem Mailletem i Martinem Fourcade'em zwyciężyła w sztafecie mieszanej. W sztafecie mieszanej zdobyła również brązowy medal podczas mistrzostw świata w Rasen-Antholz w 2020 roku.

W 2014 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Soczi, zajmując między innymi piąte miejsce w biegu indywidualnym i sprincie oraz szóste w sztafecie mieszanej. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pjongczangu zdobyła trzy medale. Najpierw była trzecia w biegu pościgowym, ulegając Laurze Dahlmeier i Anastasiji Kuźminej ze Słowacji. Następnie sztafeta mieszana Francji w składzie: Marie Dorin-Habert, Anaïs Bescond, Simon Desthieux i Martin Fourcade zdobyła złoty medal. Ponadto wywalczyła brązowy medal w sztafecie kobiet.

Po sezonie 2021/2022 zakończyła sportową karierę[1].

Osiągnięcia

edytuj
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2014 Soczi 5. 5. 11. 10. DNF 5. nd.
2018 Pjongczang 31. 19. 3. 17. 3. 1. nd.
2022 Pekin 30. 9. 27. 29. 6. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2011 Chanty-Mansyjsk 16. 39. 21. 22. 2. nd.
2012 Ruhpolding 53. 19. 28. 2. nd.
2013 Nové Město na Moravě 48. 20. 23. 14. 6. nd.
2015 Kontiolahti 7. 56. DNS 9. 2. 2. nd.
2016 Oslo 2. 12. 12. 5. 2. 1. nd.
2017 Hochfilzen 53. nd.
2020 Rasen-Antholz 52. 20. 11. 10. 14. 3.
2021 Pokljuka 18. 34. 36. 23. 8.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2008 Nové Město na Moravě 22. 22. 13. nd. 6. nd. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2007 Martell 3. 3. 7. nd. 2. nd. nd.
2008 Ruhpolding 5. 5. 7. nd. 2. nd. nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2009/2010 55.
2010/2011 25.
2011/2012 30.
2012/2013 17.
2013/2014 21.
2014/2015 12.
2015/2016 9.
2016/2017 14.
2017/2018 7.
2018/2019 22.
2019/2020 15.
2020/2021 18.
2021/2022 14.

Miejsca na podium indywidualnie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 16 stycznia 2014   Anterselva Sprint na 7,5 km 1. 0+1 20:30,2
2. 14 grudnia 2014   Hochfilzen Bieg pościgowy na 10 km 2[2]. 0+0+1+0 31:31,3 + 46,5 Kaisa Mäkäräinen
3. 21 grudnia 2014   Pokljuka Bieg masowy na 12,5 km 2. 0+0+0+0 34:26,4 + 7,6 Kaisa Mäkäräinen
4. 9 marca 2016   Oslo Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+0+1 44:15,0 + 12,2 Marie Dorin Habert
5. 30 listopada 2016   Östersund Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+0+1 46:29,8 + 15,8 Laura Dahlmeier
6. 4 marca 2017   Pjongczang Bieg pościgowy na 10 km 3. 0+0+1+0 29:16,9 + 1:18,9 Laura Dahlmeier
7. 17 marca 2017   Oslo Sprint na 7,5 km 3. 0+0 20:56,6 + 23,1 Mari Laukkanen
8. 24 marca 2018   Tiumeń Bieg pościgowy na 10 km 2. 0+0+0+1 30:52,9 + 0,2 Kaisa Mäkäräinen
9. 24 stycznia 2020   Pokljuka Bieg indywidualny na 15 km 3. 0+0+0+0 42:49,1 + 1:15,7 Denise Herrmann
10. 26 stycznia 2020   Pokljuka Bieg masowy na 12,5 km 3. 0+0+0+0 34:42,0 + 27,6 Hanna Öberg
11. 5 marca 2020   Nové Město na Moravě Sprint na 7,5 km 2. 0+0 19:18,2 + 27,2 Denise Herrmann
12. 4 grudnia 2021   Östersund Bieg pościgowy na 10 km 2. 0+0+0+0 32:25,4 + 4,8 Marte Olsbu Røiseland
13. 16 grudnia 2021   Le Grand-Bornand Sprint na 7,5 km 2. 0+0 20:22,0 +15,4 Marte Olsbu Røiseland

Miejsca na podium drużynowo

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 22 stycznia 2017   Anterselva Sztafeta 4 × 6 km 2. 0+8 1:09:36,6 +24,2   Niemcy
2. 10 grudnia 2017   Hochfilzen Sztafeta 4 × 6 km 3. 2+13 1:15:40,9 +1:04,5   Niemcy

Przypisy

edytuj
  1. Coraz więcej emerytów. biathlon.pl. [dostęp 2022-03-19]. (pol.).
  2. Bescond początkowo zajęła w tym biegu 3. miejsce. Jednak po zdyskwalifikowaniu za doping, Rosjanki Jekatieriny Głazyriny, która zajęła wówczas 2. miejsce, Francuzka została przesunięta w klasyfikacji tego biegu o jedną pozycję wyżej.

Bibliografia

edytuj