Karaluch

Karaluch, karaczan wschodni (Blatta orientalis, przestarzałe z tur. – karakon) – owad synantropijny (żyjący w siedliskach człowieka). Żyje w kuchniach, magazynach, wyjadając produkty żywnościowe.

Karaluch

Blatta orientalis
Linnaeus, 1758
Samiec (z lewej) i samica
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	karaczany
Rodzina	karaczanowate
Rodzaj	Blatta
Gatunek	karaczan wschodni

Długość do 3 cm. Ubarwienie czerwone do czarno-brązowego. Dobrze rozwinięta druga para skrzydeł. Skrócone pokrywy samców nie zakrywają odwłoka, u samic jedynie zalążki skrzydeł. Długie czułki.

Samica składa 14-16 jaj w kokonie, ich rozwój w temp. pokojowej trwa ok. 279 dni. Wszystkożerne – są jednymi z niewielu zwierząt zdolnymi do strawienia keratyny – białka włosa (tak samo jak mole włosienniczki posiadają keratynazę – dzięki której możliwe jest trawienie keratyny). Najchętniej gromadzą się w szparach i szczelinach oraz w miejscach wilgotnych. Mogą przenosić choroby.

Wykazują cechy stadne. Rozpoznają się wzajemnie dzięki specyficznemu wydzielanemu zapachowi. Podążają chaotycznie w miejsca gdzie są już inne osobniki. Niektóre gatunki prowadzą nocny tryb życia.

• 
  a – samica
  b – samiec
  c – samica z boku
  d – młody karaluch
  
• 
  a – karaczan prusak
  b – karaluch amerykański
  c – karaczan australijski
  d – ♀
  e – ♂

Zobacz też

Karaczany Polski