[go: up one dir, main page]

Vejatz lo contengut

cap

Un article de Wikiccionari.
Vista de costat d'un cap
Occitan Etimologia

Del latin caput.

Prononciacion

/kap/

França (Bearn) : escotar « cap »

Sillabas

cap (1)

Nom comun
Declinason
Singular Plural
cap caps
[kap] [kaps]

cap masculin

  1. Part superiora del còs que conten los organs dels senses e los centres nervoses.
    • Aviá lo cap a la fenèstra.
    • Prompte lo cavalièr dobriguèt lo sac. Lo cap primièr, l'enfant polit i tombèt dedins. (Joan Bodon, "l'Enfant polit" dins Contes del Drac.)
  2. Persona que comanda las autras o que ten las responsabilitats. Femenin: capa[1]
    • Cap de govèrn.
    • Cap d'ostal.
  3. Tròç de tèrra que forma una poncha cap a la mar.
    • Lo Cap de Creus
Sinonims Derivats Traduccions
Adjectiu

cap

  1. degun, ges.
ne'n vesi pas cap.
Traduccions
Preposicion

cap

  1. . en direccion de.
Es tornat cap a l'ostal.
Traduccions
Locucion adverbiala

cap

  1. Punt ont s'acaba (o comença) una causa.
Al cap d'un mès.
Expressions e Locucions

cap e tot

  1. Absoludament.
Traduccions
Meglenoromanés Etimologia

Del latin caput. Parent del aromanés capu e del romanés cap.

Prononciacion

/kap/

Nom comun

cap neutre

  1. Cap.
Referéncias
  • Petar Atanasov, 1990, Le mégléno-roumain de nos jours, Balkan-Archiv, Neue Folge, Beiheft Band 7, Amborg, Helmut Buske Verlag.
Romanés Etimologia

Del latin caput. Parent del aromanés capu e del meglenoromanés cap.

Prononciacion

/kap/

escotar « cap » Romania (Craiova) : escotar « cap »

Nom comun
Declinason
Singular Plural
cap capete
[kap] [ˈkapete]

cap neutre

  1. Cap.
  2. Persona que comanda las autras o que ten las responsabilitats.
  3. Cap, extremitat.