güvercin

Tyrkisk

güvercin

Substantiv

güvercin

1. (fugl) due

Etymologi

Fra osmantyrkisk گوگرجین (güğercin/güvercin) < urtyrkisk *kȫkerčin ("due")

Grammatikk

	entall	flertall
nominativ	güvercin	güvercinler
akkusativ	güvercini	güvercinleri
dativ	güvercine	güvercinlere
lokativ	güvercinde	güvercinlerde
ablativ	güvercinden	güvercinlerden
genitiv	güvercinin	güvercinlerin

Uttale

• IPA: [ɟyveɾˈd͡ʒin]

Beslektede termer

• güvercince, güvercinci, güvercincik, güvercinli, güvercinlik, güvercinimsi, güvercinsi, güvercinsiz

Avledede termer

• taklacı güvercin