eindigen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  eindigen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ein·di·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘een eind nemen’ voor het eerst aangetroffen in 1395
• Afkomstig van het Middelnederlandse endigen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
eindigen	eindigde	geëindigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

eindigen

1. inergatief iets tot een besluit voeren

   • Hij eindigde met een verzoek de eenheid te bewaren. 
   • Het was de uitkomst van een zenuwslopende stemming waarbij Laurence, de absolute topfavoriet van de bookmakers, bij de jury enigszins teleurstellend als derde eindigde met 231 punten. Zweden won bij de vakjury’s voor het verrassende Noord-Macedonië.  

2. ergens mee stoppen

   • Hij eindigde zijn wielercarrière op 30-jarige leeftijd. 

   ▸ De ontmoeting duurde niet langer dan anderhalf uur maar eindigde met een stevige omhelzing.

Synoniemen

• termineren. stoppen

Antoniemen

• beginnen, starten

Vertalingen

    1. iets tot een besluit voeren   

Duits: beendigen (de), enden (de) Engels: end (en), end up (en), finish (en), Frans: finir (fr), achever (fr), terminer (fr)

Noors: ende (no), rakne (no) Nynorsk: ende (no), rakne (nn) Spaans: terminar (es), acabar (es)

Gangbaarheid

• Het woord eindigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "eindigen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.