[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Sil de Strandjutter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Sil de strandjutter)
Sil de Strandjutter
Auteur(s) Cor Bruijn
Illustrator Anton Pieck
Land Vlag van Nederland Nederland
Taal Nederlands
Genre Streekroman
Pagina's 344
ISBN 90-266-2677-0
Hoorspel Sil de strandjutter (hoorspel)
Portaal  Portaalicoon   Literatuur
Sil de Strandjutter
Bedenker Cor Bruijn
Scenario Willy van Hemert
Muziek Johnny Pearson
Land van oorsprong Vlag van Nederland Nederland
Taal Nederlands
Opname­locatie Terschelling
Uitzendingen
Start 1976
Afleveringen 7
Seizoenen 1
Zender NCRV
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Televisie

Sil de Strandjutter is een boek van Cor Bruijn uit 1940, geïllustreerd door Anton Pieck, dat door Willy van Hemert bewerkt is tot de gelijknamige televisieserie.

De televisieserie (in zeven delen) is door de NCRV in 1976 uitgezonden. De serie is een coproductie met de BRT, hetgeen verklaart waarom er een gemengd Belgisch/Nederlandse cast is. De regisseur is Bob Löwenstein en de muziek is van Johnny Pearson.

In 1969 is het uitgezonden als hoorspel.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het verhaal speelt zich af op het van de rest van Nederland afgesloten Terschelling aan het eind van de 19e eeuw. Sil Droeviger, boer in Oosterend, vult zijn inkomen voor zijn gezin, bestaande uit zijn vrouw Jaakje en zoons Jelle en Wietse, aan met strandjutten. Op een dag steekt er een sterke storm op en redt Sil een meisje uit een gezonken Zweedse sloep, terwijl de moeder verdrinkt. Sil neemt het meisje mee naar huis en voedt het op als zijn eigen dochter. Hij noemt haar Lobke, net als hun dochtertje dat vlak na de geboorte is overleden. Als Sil haar bij de burgerlijke stand komt aangeven als zijn eigen dochter, levert dit de nodige problemen op.

De dominee heeft het er nog moeilijker mee het kind te laten dopen, wat leidt tot een breuk tussen Sil en de kerk. De kinderen groeien op tot jonge volwassenen. De broers zijn elkaars tegenpolen: Jelle is een vrije vogel, die graag met de meisjes stoeit en Wietse is zachtmoedig, rustig en doordacht. Wietse begint na te denken over het feit of jutten wel goed is; of het wel echt zo is dat wat je vindt, je ook mag houden. Hij weigert nog verder te jutten, tot groot ongenoegen van Sil, en vertrekt na een ruzie naar zee. Jelle zoekt dan toenadering tot Lobke. Ook dit maakt Sil kwaad, hij wil dat Jelle met Maam trouwt, de dochter van een bevriende boer. Jelle raakt echter geobsedeerd van Lobke, die hem keer op keer afwijst. Het leidt uiteindelijk tot een tragedie wanneer Jelle kwaad wegloopt. Die nacht woedt er een hevige storm en een schip loopt vast. Jelle probeert op een paard de bemanning te redden maar verdrinkt. Wietse komt terug om voorgoed te blijven. Hij en Lobke weten nu zeker dat ze voor elkaar bestemd zijn.

  • De televisieserie is op DVD uitgebracht.
  • De serie was zo populair destijds dat Sil de Standjutter zelfs als personage opdook in het Suske en Wiske-album De woelige wadden.
  • Sinds de uitzending van de serie is de Friese naam Jelle zeer populair in Vlaanderen, terwijl die vóór 1976 vrijwel onbekend was.
  • In het seizoen 2007/2008 werden de scènes van deze serie gebruikt voor stap 5 van de Max Geheugentrainer - Wat zien ik?

Meer informatie

[bewerken | brontekst bewerken]