[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

Rogier Wassen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rogier Wassen
Rogier Wassen
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Geboorteplaats Vlag van Nederland Roermond
Geboortedatum 9 augustus 1976
Woonplaats Vlag van Duitsland Olpe, Duitsland
Lengte 1,91 m
Gewicht 91 kg
Profdebuut 1994
Met pensioen 2014
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.040.061 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 4–13
Titels 0
Hoogste positie 143e (24 mei 1999)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 136–188
Titels 4
Hoogste positie 24e (10 september 2007)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Kwartfinale (2007)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2004, 2007, 2009)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2005, 2008, 2009)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2004, 2007, 2010)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Rogier Wassen (Roermond, 9 augustus 1976) is een Nederlands voormalig professioneel tennisspeler. Wassen was proftennisser van 1994 tot 2014. In zijn actieve carrière heeft Wassen zich vooral toegelegd op het dubbelspel, waarin hij succesvoller bleek te zijn dan in het enkelspel.

Jeugd en juniorencarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Wassen begon al met tennissen op zijn zevende jaar. Hij speelde bij lokale tennisclub in Herkenbosch, waar Silvio van Gool zijn trainer was. Al vrij snel was duidelijk dat hij een echt talent was. Vanaf zijn tiende jaar speelde hij op het op districtsniveau in Limburg, Geert Quaedvlieg was daar de districtstrainer. Na twee jaar ging hij verder en werd Quaedvlieg zijn persoonlijke trainer-coach en is dat sindsdien ook gebleven, wat vrij uniek is in de tennissport.

Wassen wist in alle leeftijdscategorieën Nederlands kampioen te worden. Hij werd op zijn vijftiende zowel in de categorie tot en met zestien als bij de categorie tot en met achttien nationaal kampioen. Bij de senioren werd hij nationaal kampioen op 20 mei in 1995.

Wassen wist daarnaast in het juniorencircuit diverse toernooien te winnen. Op de Orange Bowl Cup, het officieuze wereldkampioenschap onder zestien in Miami, speelde hij als 15-jarige de finale, maar verloor en werd dus tweede. Twee jaar later op het Europese kampioenschap in Klosters (Zwitserland) werd hij in de finale in de derde set verslagen door Carlos Moyà met 6-4.

Rogier Wassen heeft zich toegelegd op het dubbelspel, hij speelde vaak samen met de Zuid-Afrikaan Jeff Coetzee. Ze behaalden in het kalenderjaar 2007 twee titels, in Auckland en bij de Ordina Open in Rosmalen.

Rogier Wassen is ook drie keer uitgekomen voor Nederland in de Davis Cup. Hij verloor daarin driemaal. Hij speelde met Peter Wessels, Robin Haase en Jesse Huta Galung.

In zijn hele carrière boekte Wassen vijf dubbeltitels, waaronder twee in het jaar 2007.

Tijdens de Grandslamtoernooien drong Wassen meermalen door tot de derde ronde en eenmaal tot de kwartfinale (Australië). Op 18 juni 2007 stond Rogier Wassen op zijn hoogste positie op de wereld-dubbelranglijst. Hij stond 24ste.

In juli 2007 behaalde hij samen met Robin Haase de finale van het dubbeltoernooi bij de Dutch Open in Amersfoort. Hierin verloor hij echter van een Argentijns duo met 6-2 en 6-0. In Limburg werd Rogier Wassen verkozen tot Sportman van het jaar 2007.

In januari versloeg Wassen, aan de zijde van de Argentijn Horacio Zeballos, de nummers een van de wereld Bob en Mike Bryan.

Het eerste hoogtepunt van 2010 kwam in het Italiaanse Cordenons, waar Wassen samen met Robin Haase een Challenger won. Een week later, dit keer met Dustin Brown, zegevierde Wassen op het Challenger-toernooi van Kitzbühel.

Op de US Open werd een achtste finale bereikt. Met de Duitser Florian Mayer werd in drie sets verloren van het sterke Spaanse koppel Marcel Granollers en Tommy Robredo. De goede samenwerking met Brown werd in Szczecin, Polen vervolgd, waar Wassen zijn derde Challenger van 2010 won. Een week later haalden de twee de finale van het ATP-toernooi in Metz.

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales heren dubbel
1. 15 januari 2006 Vlag van Australië ATP Auckland Hardcourt Vlag van Roemenië Andrei Pavel Vlag van Zweden Simon Aspelin
Vlag van Australië Todd Perry
6-3, 5-7, 10-4 Details
2. 14 januari 2007 Vlag van Australië ATP Auckland Hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Jeff Coetzee Vlag van Zweden Simon Aspelin
Vlag van Zuid-Afrika Chris Haggard
6-711, 6-3, 10-2 Details
3. 22 juni 2007 Vlag van Nederland ATP Rosmalen Gras Vlag van Zuid-Afrika Jeff Coetzee Vlag van India Leander Paes
Vlag van Tsjechië Martin Damm
3-6, 7-65, 12-10 Details
4. 20 juli 2008 Vlag van Nederland ATP Amersfoort Gravel Vlag van Tsjechië František Čermák Vlag van Nederland Jesse Huta Galung
Vlag van Nederland Igor Sijsling
7-5, 7-5 Details
5. 26 september 2010 Vlag van Frankrijk ATP-toernooi van Metz Gravel Vlag van Jamaica Dustin Brown Vlag van Brazilië Marcelo Melo
Vlag van Brazilië Bruno Soares
6-3, 6-3 Details
Verloren finales heren dubbel
1. 30 oktober 2005 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Tapijt Vlag van Zuid-Afrika Jeff Coetzee Vlag van Frankrijk Michaël Llodra
Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro
3-6, 1-6 Details
2. 22 juli 2007 Vlag van Nederland ATP Amersfoort Gravel Vlag van Nederland Robin Haase Vlag van Argentinië Juan Pablo Brzezicki
Vlag van Argentinië Juan-Pablo Guzmán
2-6, 0-6 Details
3. 1 maart 2008 Vlag van Kroatië ATP Zagreb Hardcourt Vlag van Duitsland Christopher Kas Vlag van Australië Paul Hanley
Vlag van Australië Jordan Kerr
3-6, 6-3, 8-10 Details
4. 8 februari 2009 Vlag van Kroatië ATP Zagreb Hardcourt Vlag van Duitsland Christopher Kas Vlag van Tsjechië Martin Damm
Vlag van Zweden Robert Lindstedt
6-4, 6-3 Details
5. 12 juli 2009 Vlag van Verenigde Staten ATP Newport Gras Vlag van Duitsland Michael Kohlmann Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
Vlag van Australië Jordan Kerr
6–7(6), 7–6(7), 10-6 Details
Gewonnen challengers herendubbel
1. 12 juli 1998 Vlag van Duitsland Oberstaufen
2. 7 oktober 2001 Vlag van Oezbekistan Buchara
3. 21 oktober 2001 Vlag van Ecuador Quito
4. 29 september 2002 Vlag van Oezbekistan Samarkand
5. 5 januari 2003 Vlag van Brazilië São Paulo-1
6. 16 maart 2003 Vlag van Australië Tasmanië
7. 6 juli 2003 Vlag van Italië Reggio Emilia
8. 13 juli 2003 Vlag van Frankrijk Montauban
9. 24 augustus 2003 Vlag van Duitsland Mönchengladbach
10. 7 september 2003 Vlag van Roemenië Brașov
11. 19 oktober 2003 Vlag van Réunion Réunion
12. 7 maart 2004 Vlag van Frankrijk Besançon
13. 11 april 2004 Vlag van Mexico San Luis Potosí
14. 28 november 2004 Vlag van Nederland Groningen
15. 5 december 2004 Vlag van Iran Kish
16. 28 augustus 2005 Vlag van Italië Manerbio
17. 23 oktober 2005 Vlag van Verenigd Koninkrijk Southampton
18. 2 april 2006 Vlag van Mexico Mexico-Stad
19. 22 oktober 2006 Vlag van Denemarken Kolding
20. 1 augustus 2010 Vlag van Italië Cordenons
21. 8 augustus 2010 Vlag van Oostenrijk Kitzbühel Gravel Vlag van Jamaica Dustin Brown Vlag van Chili Hans Podlipnik Castillo
Vlag van Oostenrijk Max Raditschnigg
3-6, 7-5, [10-7]

Prestatietabel

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Enkelspel

Wassen speelde geen Grandslamtoernooien in het enkelspel.

Dubbelspel
Toernooi 2002 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R KF 3R 2R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 2R 3R 2R 3R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 3R 2R 1R 3R 3R 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 2R 3R 1R 2R 3R 2R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Rogier Wassen.