Michael Albasini
Michael Albasini | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 20 december 1980 | |||
Geboorteplaats | Mendrisio, Zwitserland | |||
Lengte | 172 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | gestopt | |||
Discipline(s) | Weg | |||
Specialisatie(s) | Heuvels, eendagswedstrijden | |||
Ploegen | ||||
2001 2003–2004 2005–2008 2009–2011 2012–2017 2018–2020 |
→Fassa Bortolo (stagiair) Phonak Liquigas HTC-Columbia Orica Mitchelton-Scott | |||
Beste prestaties | ||||
Amstel Gold Race | 3e (2017) | |||
Luik-Bastenaken-Luik | 2e (2016) | |||
Ronde van Lombardije | 6e (2014) | |||
WK op de weg | 7e (2017) | |||
Overige | ||||
Zeges: | ||||
Ronde van Catalonië | 2012 | |||
|
Michael Albasini (Mendrisio, 20 december 1980) is een voormalig Zwitsers wielrenner.
Loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]Albasini reed in 2001 als stagiair voor Fassa Bortolo, maar ondanks een vierde plaats in de Ster Elektrotoer kon hij de ploeg niet overtuigen en hij kreeg geen profcontract aangeboden. Dat kreeg hij wel in 2003, bij Phonak. Hier reed hij twee jaar lang vrij anoniem rond, met een vijfde plaats in het Kampioenschap van Zürich in 2004 als beste resultaat.
Vanaf 2005 reed Albasini bij Liquigas waar hij vaak werd uitgespeeld als knecht van Mario Cipollini, Danilo Di Luca en Stefano Garzelli. Hij boekte zijn eerste zege als professional in een etappe in de Ronde van Zwitserland van dat jaar, toen hij de snelste was van een kopgroep. Albasini won ook nog ritten in de Ronde van Luxemburg en de Omloop van de Sarthe.
Sinds 2012 rijdt Albasini voor Orica GreenEDGE. In dat jaar won hij onder andere het eindklassement van de Ronde van Catalonië. Hij nam ook deel aan de Olympische Spelen in Londen: in de individuele tijdrit eindigde hij als dertigste en in de wegrit als 96e. Hij was ook geselecteerd voor de Olympische Spelen van 2008 maar hij kon niet deelnemen omdat hij een sleutelbeen brak tijdens een training enkele dagen voor de olympische wegrace.[1]
In 2016 nam Albasini deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, maar reed deze niet uit.
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]Overwinningen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2000 - 1 zege
- Tour du Canton de Genève
- 2002 - 1 zege
- 1e etappe GP van Kranj
- 2005 - 2 zeges
- 5e etappe Ronde van Zwitserland
- Sprintklassement Ronde van Zwitserland
- 2006 - 1 zege
- Bergklassement Ronde van Zwitserland
- 2007 - 1 zege
- 4e etappe Omloop van de Sarthe
- 2008 - 1 zege
- 3e etappe Ronde van Luxemburg
- 2009 - 4 zeges
- 4e etappe Ronde van het Baskenland
- 4e etappe Ronde van Zwitserland
- 2e etappe Ronde van Oostenrijk
- Eindklassement Ronde van Oostenrijk
- 2010 - 2 zeges
- 3e etappe Ronde van Groot-Brittannië
- Eindklassement Ronde van Groot-Brittannië
- 2011 - 4 zeges
- Bergklassement Ronde van het Baskenland
- 3e etappe Ronde van Beieren
- GP Kanton Aargau
- 13e etappe Ronde van Spanje
- 2012 - 4 zeges
- 1e etappe Ronde van Catalonië
- 2e etappe Ronde van Catalonië
- Eindklassement Ronde van Catalonië
- 8e etappe Ronde van Zwitserland
- 2013 - 3 zeges
- 4e etappe Parijs-Nice
- GP Kanton Aargau
- 4e etappe Ronde van Frankrijk (ploegentijdrit)
- 2014 - 4 zeges
- 1e etappe Ronde van Romandië
- 2e etappe Ronde van Romandië
- 4e etappe Ronde van Romandië
- Tre Valli Varesine
- 2015 - 2 zeges
- 2e etappe Ronde van Romandië
- 3e etappe Ronde van Romandië
- 2016 - 2 zeges
- 5e etappe Ronde van Romandië
- Puntenklassement Ronde van Romandië
- 2017 - 3 zeges
- 2e etappe Ronde van het Baskenland
- 1e etappe Ronde van Romandië
- Coppa Agostoni
- 2018 - 3 zeges
- 2e etappe Tour des Fjords
- Eindkassement Tour des Fjords
- Puntenklassement Tour des Fjords
Resultaten in voornaamste wedstrijden
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Resultaten in kleinere rondes
[bewerken | brontekst bewerken]Jaar | Parijs-Nice | Ronde van Catalonië | Ronde van het Baskenland | Ronde van Romandië | Ronde van Zwitserland | BinckBank Tour |
---|---|---|---|---|---|---|
2003 | ||||||
2004 | ||||||
2005 | 115e | 84e (1) | ||||
2006 | opgave | 84e | 52e | |||
2007 | 87e | 44e | ||||
2008 | 22e | 89e | 32e | 12e | ||
2009 | 11e | opgave (1) | 11e (1) | |||
2010 | 73e | 65e | ||||
2011 | 127e | 39e | ||||
2012 | 37e | ↑ (2) | 87e | opgave (1) | ||
2013 | 52e (1) | 70e | 26e | 41e | ||
2014 | 123e | 53e | 79e (3) | 80e | ||
2015 | 55e | 59e (2) | 37e | |||
2016 | 102e | 49e | 60e (1) | 71e | ||
2017 | 84e | 107e (1) | 75e (1) | 67e | ||
2018 | opgave | 84e | 83e | |||
2019 | opgave | opgave | 78e | 67e | 58e | |
2020 |
Ploegen
[bewerken | brontekst bewerken]- 2001 – Fassa Bortolo (stagiair vanaf 1 september)
- 2003 – Phonak Hearing Systems
- 2004 – Phonak Hearing Systems
- 2005 – Liquigas-Bianchi
- 2006 – Liquigas
- 2007 – Liquigas
- 2008 – Liquigas
- 2009 – Team Columbia-HTC[2]
- 2010 – Team HTC-Columbia
- 2011 – Team HTC-High Road
- 2012 – Orica GreenEDGE[3]
- 2013 – Orica GreenEDGE
- 2014 – Orica GreenEDGE
- 2015 – Orica GreenEDGE
- 2016 – Orica-BikeExchange[4]
- 2017 – Orica-Scott
- 2018 – Mitchelton-Scott
- 2019 – Mitchelton-Scott
- 2020 – Mitchelton-Scott
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ "Cyclist's Olympic dream comes to premature end". Swissinfo.ch, 6 augustus 2008
- ↑ Tot juli heette de ploeg Team Columbia-High Road, maar na het aantrekken van HTC als cosponsor werd de naam veranderd.
- ↑ Tot de Ronde van Italië heette de ploeg GreenEDGE, maar na het aantrekken van Orica als hoofdsponsor werd de naam veranderd.
- ↑ Tot 1 juli heette de ploeg Orica GreenEDGE, maar na het aantrekken van BikeExchange als cosponsor werd de naam veranderd.