UEFA Intertoto Cup
| UEFA Intertoto Cup | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Regio | Europa | |||
| Bond | UEFA | |||
| Opgericht | 1961 | |||
| Opgeheven | 2008 | |||
| Systeem | Knock-out | |||
| Aantal teams | 50 | |||
| Laatste kampioen |  SC Braga (2008)
| |||
| Recordkampioen |  VfB Stuttgart (3)[1]
| |||
| Website | Officiële website | |||
| ||||
De UEFA Intertoto Cup, vaak afgekort tot Intertoto Cup of Intertoto, IC, UIC of UI, was een Europees voetbaltoernooi, georganiseerd door de UEFA. Het toernooi was de rechtstreekse opvolger van de International Football Cup. Voor clubs bood het een kans zich alsnog te plaatsen voor de UEFA Cup als zij zich niet via hun nationale competitie konden plaatsen voor de UEFA Cup of UEFA Champions League. In 2009 werd de UEFA Intertoto Cup samen met de UEFA Cup samengevoegd tot een nieuwe competitie, de UEFA Europa League.
Geschiedenis en competitieopzet
[bewerken | brontekst bewerken]De Intertoto Cup was opgericht om kleine clubs en wedkantoren meer opbrengsten te geven. Destijds heette de cup International Football Cup. Vanaf 1967 werden er alleen vriendschappelijke wedstrijden in poule gespeeld onder de naam Intertoto Cup en was er geen knock-outfase meer. Sinds 1995 werd het toernooi georganiseerd door de UEFA en konden de deelnemers van de UEFA Intertoto Cup zich plaatsen voor de UEFA Cup. Verder werd deze competitie ook gebruikt als voorbereiding op het komende seizoen. In eerste instantie bestond de competitie uit vijf rondes, waar de sterkere teams pas in de tweede en/of derde ronde instroomden. In welke ronde de clubs voor het eerst aantraden en hoeveel clubs er per land deelnamen werd bepaald aan de hand van de UEFA-coëfficiënten. Van 1995 tot aan 2005 was de structuur als volgt:
- 1e ronde: 42 teams
- 2e ronde: 21 winnaars eerste ronde + 11 instromende teams
- 3e ronde: 16 winnaars tweede ronde + 8 instromende teams
- halve finale: De 12 winnaars van de 3e ronde
- finale: 6 winnaars halve finale, de 3 winnaars van de finale plaatsten zich voor de UEFA Cup.
In 2006 werd de structuur veranderd. Vanaf dat seizoen waren er jaarlijks elf plaatsen in de tweede voorronde van de UEFA cup te verdienen. Het toernooi bestond sindsdien uit drie in plaats van vijf rondes. De 11 winnaars van de derde ronde kregen een plaats in de tweede kwalificatieronde van het UEFA Cup-toernooi. In tegenstelling tot de vorige opzet kregen de winnaars geen trofeeën en medailles. Wel werd aan het eind van het seizoen door de UEFA de Intertotokampioen aangewezen.
In 2008 werd de laatste Intertoto Cup gespeeld. Op 30 november 2007 werd door het Uitvoerend Comité van de UEFA besloten dat dit toernooi per 2009 zou worden opgeheven. Vanaf 2009 plaatsten de teams die zich anders voor de Intertoto plaatsten, zich direct voor de eerste (van vier) kwalificatierondes van de nieuwe UEFA Europa League, een samenvoeging van de UEFA Cup en de UEFA Intertoto Cup.
Kampioenen en winnaars 2006 t/m 2008
[bewerken | brontekst bewerken]Kampioenen
[bewerken | brontekst bewerken]Het team dat van de winnaars het verst in het UEFA Cuptoernooi kwam, ontving de Intertotokampioenstrofee.
- Intertoto Cup 2008:
SC Braga - Intertoto Cup 2007:
Hamburger SV - Intertoto Cup 2006:
Newcastle United FC
Winnaars
[bewerken | brontekst bewerken]
Finales vanaf 1995 t/m 2005
[bewerken | brontekst bewerken]Hieronder staan de uitslagen van de finales van de UEFA Intertoto Cup. De eerste uitslag achter een finale is de wedstrijd die ervoor staat, de tweede is de omgekeerde wedstrijd (de tweede club speelde die wedstrijd thuis) en de uitslag tussen haakjes is de totale uitslag.
| 2005 | |
HSV - Valencia  |
1-0 0-0 (1-0) |
CFR Cluj  - Lens  |
1-1 1-3 (2-4) |
| Deportivo La Coruña - Olympique Marseille |
2-0 1-5 (3-5) |
| 2004 | |
| Lille - União de Leiria |
0-0 2-0 (2-0, Lille wint na verlenging) |
Schalke 04 - Slovan Liberec  |
2-1 1-0 (3-1) |
| Villarreal - Atlético Madrid |
2-0 0-2 (2-2, Villarreal wint na strafschoppen) |
| 2003 | |
AC Perugia  - VfL Wolfsburg |
1-0 2-0 (3-0) |
SC Heerenveen  - Villarreal |
1-2 0-0 (1-2) |
SV Pasching  - Schalke 04 |
0-2 0-0 (0-2) |
| 2002 | |
| Villarreal - Málaga |
0-1 1-1 (1-2) |
Bologna - Fulham  |
2-2 1-3 (3-5) |
| Lille - VfB Stuttgart |
1-0 0-2 (1-2) |
| 2001 | |
| Paris Saint-Germain - Brescia |
0-0 1-1 (1-1, Paris Saint-Germain wint op uitgoals) |
| Troyes - Newcastle United |
0-0 4-4 (4-4, Troyes wint op uitgoals) |
FC Basel  - Aston Villa |
1-1 1-4 (2-5) |
| 2000 | |
Celta de Vigo - Zenit Sint-Petersburg  |
2-1 2-2 (4-3) |
| Sigma Olomouc - Udinese |
2-2 2-4 (4-6) |
| Auxerre - VfB Stuttgart |
0-2 1-1 (1-3) |
| 1999 | |
| Juventus - Rennes |
2-0 2-2 (4-2) |
| West Ham United - Metz |
0-1 3-1 (3-2) |
| Montpellier - HSV |
1-1 1-1 (2-2, Montpellier wint na strafschoppen) |
| 1998 | |
Bologna FC 1909 - KS Ruch Chorzów  |
1-0 2-0 (3-0) |
Werder Bremen - FK Vojvodina  |
1-0 1-1 (2-1) |
| SV Austria Salzburg - Valencia |
0-2 1-2 (1-4) |
| 1997 | |
| Montpellier - Olympique Lyonnais |
0-1 2-3 (2-4) |
| MSV Duisburg - AJ Auxerre |
0-0 0-2 (0-2) |
Halmstad  - Bastia |
0-1 1-1 (1-2) |
| 1996 | |
Standard Luik  - Karlsruher SC |
1-0 1-3 (2-3) |
| Rotor Volgograd - Guingamp |
2-1 0-1 (2-2, Guingamp wint op uitgoals) |
Segesta Sisak  - Silkeborg  |
1-2 1-0 (2-2, Silkeborg wint op uitgoals) |
| 1995 | |
| Wacker Tirol - Strasbourg |
1-1 1-6 (2-7) |
| Karlsruher SC - Bordeaux |
0-2 2-2 (2-4) |
Winnaars en finalisten van 1995-2005
[bewerken | brontekst bewerken]Per land
[bewerken | brontekst bewerken]| Pl. | Land | Winnaars | Verliezend finalisten |
| 1 | Frankrijk |
11 | 6 |
| 2 | Duitsland |
7 | 4 |
| 3 | Spanje |
5 | 4 |
| 4 | Italië |
4 | 2 |
| 5 | Engeland |
3 | 1 |
| 6 | Rusland |
1 | 1 |
| 7 | Kroatië |
1 | 0 |
| 8 | Oostenrijk |
0 | 3 |
| 9 | Tsjechië |
0 | 2 |
| 10 | België |
0 | 1 |
| 10 | Denemarken |
0 | 1 |
| 10 | Nederland |
0 | 1 |
| 10 | Polen |
0 | 1 |
| 10 | Portugal |
0 | 1 |
| 10 | Roemenië |
0 | 1 |
| 10 | Servië-Montenegro |
0 | 1 |
| 10 | Zweden |
0 | 1 |
| 10 | Zwitserland |
0 | 1 |
Per club
[bewerken | brontekst bewerken]Overzicht van winnaars die minstens twee keer een finale speelden:
| Pl. | Club | Overwinningen | Verloren finales |
| 1 | Villarreal |
2 | 1 |
| 2 | Schalke 04 |
2 | 0 |
| 2 | VfB Stuttgart |
2 | 0 |
| 4 | HSV |
1 | 1 |
| 4 | Auxerre |
1 | 1 |
| 4 | Bologna |
1 | 1 |
| 4 | Karlsruhe SC |
1 | 1 |
| 4 | Lille |
1 | 1 |
| 4 | Montpellier |
1 | 1 |
| 4 | Valencia |
1 | 1 |
Poulewinnaars 1967-1994
[bewerken | brontekst bewerken]In deze periode werden er alleen op vrijwillige basis teams ingeschreven die in poules speelden. Per land konden er wel eisen aan deelname gesteld worden. Er was na de poule geen vervolgtoernooi en er werden geen prijzen uitgereikt. De clubs zijn alfabetisch gesorteerd op land van herkomst.
International Football Cup 1961-1967
[bewerken | brontekst bewerken]Hieronder volgen de uitslagen van de finales van de International Football Cup. De eerste uitslag achter een finale is de wedstrijd die ervoor staat, de tweede is de omgekeerde wedstrijd (de tweede club speelde die wedstrijd thuis) en de uitslag tussen haakjes is de totale uitslag.
| 1966-67 | |
| Eintracht Frankfurt - Inter Bratislava |
1-1 3-2 (4-3) |
| 1965-66 | |
 1. FC Lokomotive Leipzig - IFK Norrköping |
4-0 0-1 (4-1) |
| 1964-65 | |
 Polonia Bytom - SC Leipzig |
5-1 0-3 (5-4) |
| 1963-64 | |
| RH Slovnaft Bratislava - Polonia Bytom |
1-0 |
| 1962-63 | |
| RH Slovnaft Bratislava - Padova |
0-0 1-0 (1-0) |
| 1961-62 | |
| AFC Ajax - Feijenoord |
4-2 |
Vriendschapsbeker 1957-1961
[bewerken | brontekst bewerken]- Tussen 1957 en 1961 werd er om de Vriendschapsbeker (ook wel Beneluxcup genoemd) gestreden. In eerste instantie werd dit toernooi opgericht voor teams uit de Benelux maar later deden er ook teams mee uit onder andere Duitsland, Frankrijk en Italië. Dit toernooi wordt gezien als de voorloper van de International Football Cup.
| 1959-61 | |
| Lanerossi Vicenza - PSV |
2-1 |
| 1958-59 | |
| Feijenoord - CS Sedan |
4-2 |
| 1957-58 | |
| Feijenoord - RSC Anderlecht |
6-0 |
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (en) "2008: Stuttgart have last word"[dode link], UEFA.com, 28 juli 2008
· 
· 
· ·