[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

E.E. Cummings

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zelfportret van E.E. Cummings, uit 1920

Edward Estlin Cummings (Cambridge, Massachusetts, 14 oktober 1894North Conway (New Hampshire), 3 september 1962), vaak gestileerd als e e cummings, was een Amerikaans dichter, schrijver en kunstschilder. Hij was een van de meest radicaal experimentele en inventieve schrijvers van de 20e eeuw. Zijn stijl wordt gekenmerkt door typografisch non-conformisme, het gebruik van jazzritmes, jargon en andere elementen uit de populaire cultuur.

E.E. Cummings studeerde af aan de Harvard-universiteit en ging als vrijwilliger naar Frankrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog. In 1917 werd hij vanwege zijn als gevaarlijk beschouwde omgang met Franse soldaten gedurende meer dan drie maanden in een Frans gevangenenkamp geïnterneerd. De roman The Enormous Room (1922) is een sarcastische neerslag hiervan. Na de oorlog bleef hij in Parijs, maar keerde later terug naar de VS.

Al vanaf jonge leeftijd hield hij zich bezig met het schrijven van gedichten. Zijn eerste gepubliceerde collectie gedichten kwam van zijn manuscript uit 1922 met de titel Tulips & Chimneys (Tulpen & Schoorstenen). In zijn gedichten verwerpt hij de formele dichtvormen zoals stanza's en het gebruik van metrum. Zijn stijl wordt verder gekenmerkt door typografische innovaties, zoals afwijkend hoofdlettergebruik (echter niet een volledig ontbreken van hoofdlettergebruik) en interpunctie, en door woorden of delen van woorden die weloverwogen over de pagina verspreid staan. Zijn gedichten komen hierdoor op het eerste gezicht vaak onsamenhangend over, totdat ze hardop gelezen worden. Naast gedichten heeft Cummings ook kinderboeken en korte verhalen geschreven. Daarnaast was hij een verdienstelijk kunstschilder.

Naast de snel in het oog springende typografische innovaties zijn de levensvreugde, de humor en soms het sarcasme, die uit de gedichten spreken, kenmerkend voor zijn werk.

Zijn naam wordt, in navolging van zijn gedichten waarin Cummings met typografie experimenteerde, vaak zonder hoofdletters geschreven, e. e. cummings. Volgens Norman Friedman in Journal of the E. E. Cummings Society (1992) zou zijn naam echter gewoon gespeld moeten worden — als E. E. Cummings dus. De schrijfwijze van zijn naam met kleine letters was een typografisch concept van een uitgever voor de omslag van een van zijn bundels, maar werd nooit gebruikt door Cummings zelf.

Vertalingen in het Nederlands verschenen links en rechts in literaire tijdschriften en in 1982 maakte vertaler Peter Verstegen de bloemlezing Het driehoekig waarom.

Bibliografie (Engels)

[bewerken | brontekst bewerken]
Gedicht van Cummings
op een muur in Leiden
  • Eight Harvard Poets (1917)
  • The Enormous Room New York (1922), een boek gebaseerd op zijn ervaringen in de Eerste Wereldoorlog
  • Tulips and Chimneys, New York (1923)
  • &, (1925)
  • XLI Poems, (1925)
  • Is 5, (1926)
  • Him, (1927)
  • {No Title}, (1930)
  • CIOPW, (1931)
  • ViVa?, (1931)
  • Eimi, (1933)
  • No Thanks, (1935)
  • Tom, (1935)
  • Collected Poems, (1938)
  • 50 Poems, (1940)
  • 1 x 1, (1944)
  • Santa Claus, (1946)
  • Xaipe, (1950)
  • I: six nonlectures, (1953)
  • Poems 1923-1954, (1954)
  • 95 Poems, (1958)
  • 73 Poems, (1963)
  • De regel "I carry your heart with me, I carry it in my heart" uit het gedicht "I carry your heart with me" werd door Bloc Party gebruikt als refrein voor Ion Square, dat verscheen op het album Intimacy.
  • De band Have Heart citeert Cummings in het lied "Watch Me Sink". "...of a world thats doing its best, night and day, to make me everybody else."
  • In de film In Her Shoes wordt het gedicht "I carry your heart" bij het huwelijk van een van de hoofdrollen voorgelezen. De zus die het voorleest, overwint hiermee haar dyslexie.
  • De regel < I will wade out till my thighs Are steeped in burning flowers > (uit Complete Poems: 1940-1962) wordt door Björk gebruikt in het nummer "Sun in My Mouth" van het album Vespertine. Björk gebruikt nog een ander gedicht van Cummings, namelijk "It May Not Always Be So, And I Say" (uit Complete Poems), dat voorkomt in het lied "Sonnets/Unrealities XI".
  • Het gedicht "somewhere i have never travelled" speelt een rol in Hannah and Her Sisters van Woody Allen.
[bewerken | brontekst bewerken]