praten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  praten    (hulp, bestand)
• IPA: ˈpraː.tə(n)

Woordafbreking

• pra·ten

Woordherkomst en -opbouw

• erfwoord uit het Middelnederlands, verdere herkomst onzeker; wellicht klanknabootsend. In de betekenis van ‘(informeel) spreken’ voor het eerst aangetroffen in 1440

afkomstig van: Middelnederlands: praten

Verwant in Germaans: West: Duits pfattern, Engels: prate, prattle, Fries: prate Noord: Zweeds: prata, Deens: prate

Verwant in Slavisch: Pools: bredzić Russisch: бредить

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
praten	praatte	gepraat
zwak -t	volledig

Werkwoord

praten

1. inergatief zich met behulp van de stem uiten

   • Hij bleef maar praten over het uitje naar Terschelling. 

   ▸ Franse kinderen schreeuwen niet
   Terwijl Nederlandse moeders over het strand schallen: 'Kevin, hiieeerrr kooomeeen…’, praten Franse moeders alleen op gedempte toon met hun kinderen. Sterker nog; ik heb een heel gezin naast ons een hele dag lang alleen op fluistertoon met elkaar horen praten. Niemand viel uit zijn of haar rol. Heerlijk rustig. Waarom moeten wij eigenlijk altijd zo tetteren?

   ▸ We praatten de hele dag en hij leerde me hoe ik veilig een gevaarlijke sneeuwbrug over kon steken door mijn wandelstokken horizontaal te houden voor het geval de sneeuw onder me wegviel en ik in de overdekte ijsrivier terecht zou komen.

2. (figuurlijk) mondeling overleggen, onderhandelen

   ▸ Hierover viel niet met een Zweed te praten, terwijl het onderwerp onaangenaam voor de hand lag.

Synoniemen

• [1] spreken, kletsen
• [2] overleggen, onderhandelen

Anagrammen

• napret, panter

Hyponiemen

   

aaneenpraten aanpraten afpraten bepraten bijpraten doorpraten gelijkpraten goedpraten inpraten krompraten lospraten meepraten mispraten mooipraten napraten ompraten overpraten tegenpraten uitpraten verpraten voorbijpraten voorpraten

Afgeleide begrippen

   

gepraat praatachtig praatal praatbarak praatbox praatcoupé praatgraag praatgroep praathuis praatlustig praatmoer praatpaal praatprogramma praatradio praatstoel praatstuk praatvaar praatwater praatziek praatzucht prater praterig

Vertalingen

    1. zich met behulp van de stem uiten   

Afrikaans: praat (af) Arabisch: يَتَكَلَّم (ar) Bulgaars: говоря (bg), казвам (bg) Chinees: 谈话 (zh) Deens: tale (da) Duits: sprechen (de) Engels: talk (en) Esperanto: babili (eo), paroli (eo) Fins: puhua (fi) Frans: parler (fr) Indonesisch: berbicara (id) IJslands: rabba (is)

Italiaans: parlare (it) Oudnoords: kveða, rabba, tala Papiaments: kombersá Pools: rozmawiać (pl) Portugees: falar (pt) Roemeens: a vorbi (ro) Russisch: говорить (ru) (imperf.), сказать (ru) (perf.) Spaans: hablar (es) Zweeds: prata (sv), tala (sv), snacka (sv) Tobiaans: tree'tree Vietnamees: nói (vi)

Gangbaarheid

• Het woord praten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "praten" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈpɾɑːtən /

Woordafbreking

• pra·ten

Naar frequentie	9061

Zelfstandig naamwoord

praten

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van prat

Schrijfwijzen

•  pratet zn , o

Anagrammen

   

panert ww   panter ww   panter ww   panter zn   parten zn   trepan zn

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈpɾɑːtən /

Woordafbreking

• pra·ten

		stellend	vergrotend	overtreffend
onbepaald (sterk)	m/v enkelvoud	praten	pratnare	pratnast
	o enkelvoud	prate pratent
	meervoud	pratne
bepaald (zwak)	enkelvoud en meervoud	pratne	pratnare	pratnaste

Bijvoeglijk naamwoord

praten

1. spraakzaam

Synoniemen

•  målløs bn 
•  pratsam bn 
•  snakkesalig bn 

Zelfstandig naamwoord

praten

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van prat

Schrijfwijzen

•  pratet zn , o

Anagrammen

   

panert ww   panter zn   parten zn   pentar ww   pratne bn   prenta ww   prenta zn   trepan zn