inklinken
- in·klin·ken
- In de betekenis van ‘door klinken (met een hamer) vastmaken’ voor het eerst aangetroffen in 1769 [1]
- samenstelling van in bw en klinken ww
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
inklinken |
klonk in |
ingeklonken |
klasse 3 | volledig |
inklinken
- ergatief (aardrijkskunde) geleidelijk aan dunner en minder vruchtbaar worden
- De klei in het oudste deel van de polder is een aantal decimeters ingeklonken.
- Het woord inklinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "inklinken" herkend door:
91 % | van de Nederlanders; |
63 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "inklinken" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be