bekeuring
- be·keu·ring
- Naamwoord van handeling van bekeuren met het achtervoegsel -ing.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | bekeuring | bekeuringen |
| verkleinwoord | bekeurinkje | bekeurinkjes |
de bekeuring v
- een boete die wordt opgelegd voor het overtreden van een wet
- Hij kreeg een bekeuring voor het rijden door het rode verkeerslicht.
- Veel mensen krijgen een bekeuring voor foutief parkeren.
1. een boete die wordt opgelegd voor het overtreden van een wet
- Het woord bekeuring staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bekeuring" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[1] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
bekeuring
bekeuring