Op 1 oktober 1908 wordt te Den Haag de “VoetbalClub Snel” (of Swift) opgericht. Niet dat er sprake is van een vereniging met statuten en contributie: het gaat in eerste instantie om een aantal vrienden die op een soort voetbalveld op het Frederik Hendrikplein tegen andere jongens partijtjes spelen. Pas toen de club levensvatbaar bleek werd een huishoudelijk reglement opgesteld. Als clubtenue koos men voor een zwart shirt met een witte broek. Het eerste elftal werd in 1911 toegelaten tot de Haagsche Voetbalbond (H.V.B.) onder de naam “VoetbalClub Snel”. Op 15 juni 1930 fuseerde de club met T.O.G.O. (Tot Ons Genoegen Opgericht) tot V.C.S.T. (VoetbalClub Snel Togo) en in 1940 volgde nogmaals een fusie, nu met S.V.C. tot V.C.S. (VoetbalClub Sparta). Het clubtenue werd een wit shirt met rode broek.
In 1911 moest de club vertrekken van het Frederik Hendrikplein en verhuisde naar een terrein aan de Fahrenheitstraat en vlak daarna alweer naar de Fruitweg. Hier was de accommodatie (die gedeeld werd met H.V.V. Laakkwartier) direct te klein. V.C.S. was een zeer snel groeiende vereniging. Het gesol resulteerde er uiteindelijk toe dat V.C.S., omdat het geen accommodatie kon krijgen, zich moest terugtrekken uit de N.V.B. (Nederlandsche Voetbal Bond). Pas toen er in het Zuiderpark een grote hoeveelheid sportvelden werd aangelegd – waarvan er drie voor ADO bestemd waren – kon V.C.S. daar één veld krijgen. Tot die tijd verkeerde het eerste helft in de Derde klasse, werd vaak kampioen, maar verloor voortdurend in de promotie/degradatie-competities om promotie naar de Tweede klasse.
Periode na de Tweede Wereldoorlog
bewerken
In 1951 behaalde V.C.S. promotie naar de Tweede klasse. Dit gebeurde toen de club gastvrijheid genoot op het VUC-terrein (aan de Schenkkade) omdat men het Zuiderpark alweer had moeten verlaten. Het seizoen daarop degradeerde men weer maar dit duurde slechts één seizoen. In 1953 bracht een beslissingswedstrijd met De Postduiven in het ADO-stadion, voor meer dan 15.000 toeschouwers, weer promotie naar de Tweede klasse: 1-0. In 1955 promoveerde V.C.S. zelfs naar de Eerste klasse, toen de hoogste voetbalklasse in Nederland, vlak voor de start van het betaald voetbal. In 1957 verhuisde V.C.S. van het Zuiderpark naar de huidige plek. De Haagse stadsuitbreiding in de Escamppolder had naast duizenden woningen tientallen voetbalvelden opgeleverd die door vele clubs werden ingenomen. Tijdens de aanleg van deze wijk (naar een structuurplan van Dudok uit 1949) was rekening gehouden met mogelijkheid op deze strook een spoorwegtracé, een kopstation van de Nederlandse Spoorwegen en een autosnelweg aan te leggen, die echter geen van alle zijn uitgevoerd. Tussen Morgenstond en Bouwlust bleef de brede strook met sportvelden en moestuinen bestaan.
Het 50-jarig bestaan kon stevig worden gevierd: de club telde 1600 leden. Voor atletiek, filatelie (vanaf 1962), gymnastiek en honkbal kon men ook bij V.C.S. terecht; daar waren aparte afdelingen voor. In 1959 degradeerde V.C.S. uit de Eerste klasse, in 1961 uit de Tweede klasse en in 1978 uit de Derde klasse, de klasse die na zes seizoen weer werd bereikt.
In 1957 richtte V.C.S. ook een zaterdagafdeling op. Deze was toentertijd bedoeld voor mannen die om geloofsredenen niet op zondag wensten te voetballen. Deze afdeling kende in de eerste jaren veel successen en wist zich te handhaven in de Eerste klasse van de H.V.B. Helaas degradeerde het eerste team in 1962. De zaterdagafdeling was echter sportief gezien vanaf die tijd succesrijker dan de zondagafdeling. Eind jaren 1970 speelde ‘zaterdag’ zelfs langdurig in de Hoofdklasse H.V.B.
In 1971 start V.C.S. met vrouwenvoetbal. Het eerste team speelde al snel in de Hoofdklasse. Toch was het draaiende houden van deze afdeling moeizaam. In 1980 kon geen team meer op de been worden gebracht en werden na een uitgebreide wervingscampagne toch nog vijftien leden geworven. Het bleef jarenlang bij één team.
Grote hoogtepunten op materieel gebied waren de oplevering van een modern clubgebouw in 1972 en de ingebruikname van een overdekte tribune met kleedkamers eronder in 1979. Net toen de club het idee had dat alles voor elkaar was, kwam de gemeente Den Haag in 1981 met het ‘Structuurplan Eshofpolder’. (De Eshofpolder was de benaming voor de huidige omgeving van De Uithof langs de Lozerlaan.) Alle sportvelden langs de Dedemsvaartweg zouden rond 1990 moeten wijken voor woningbouw. Dit zou naast V.C.S. ook BMT en de toenmalige verenigingen Groen Wit ’58 en VIOS treffen. Het plan ging echter door de vele bevolkingsprotesten de prullenbak in.
V.C.S. kon op 1 oktober 2008 redelijk gezond het 100-jarig bestaan vieren. Het eerste elftal pendelt al jaren tussen de Eerste en Tweede klasse heen en weer. Het ledental is drastisch gedaald en net als bij andere verenigingen is er een tekort aan vrijwilligers voor het kader. De omgeving van V.C.S. is ook veranderd. Stadsdeel Escamp ontstond als een naoorlogse opbouwwijk, die in 2009 113.000 inwoners telde, waarvan ongeveer 40.000 als migranten beschouwd kunnen worden; sinds 2007 is het grotendeels een vogelaarwijk. Het grote aantal vertrekkende inwoners raakt ook verenigingen en de instroom van nieuwe leden bestaat nu voornamelijk uit allochtonen. V.C.S. heeft een fusie met andere clubs tot nu toe kunnen voorkomen.
