[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Tom Okker

Nederlandse tennisspeler

Tom Samuel Okker (Amsterdam, 22 februari 1944), bijgenaamd The Flying Dutchman, is een voormalig toptennisser uit Nederland. Van 1964 tot 1968 was hij Nederlands kampioen, waarna hij internationaal professional werd.

Tom Samuel Okker
Tom Okker in 1972
Tom Okker in 1972
Persoonlijke informatie
Bijnaam The Flying Dutchman
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Geboorteplaats Amsterdam
Geboortedatum 22 februari 1944
Lengte 177
Profdebuut 1968
Totaal prijzengeld 1.257.200 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 579–247
Titels 26[1]
Hoogste positie 3e (1969)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1971)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1969)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1978)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (1968)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 541–152
Titels 78
Hoogste positie 1e (1979)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (1971)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1973)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (1969)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1976)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Loopbaan

bewerken

Tom Okker was lid van de Haarlemse Lawn Tennis Club. Okker speelde bij de HLTC in de jaren 60 met de uit Den Haag afkomstige Jan Hajer competitie. De voormalige NK kampioen Jan Hajer studeerde aan het CIOS in Overveen. Okker bereikte in 1969 de derde plaats op de wereldranglijst, achter de Australiër Rod Laver en de Amerikaan Arthur Ashe. Zeven jaar lang stond hij in de top tien. Hij schreef 22 toernooien in het enkelspel en 78 toernooien in het dubbelspel op zijn naam, waarvan twee dubbelspeltitels op de grandslamtoernooien: Roland Garros in 1973 met John Newcombe en de US Open in 1976 met Marty Riessen. Bij de dubbelspelranking bereikte hij de eerste plaats op de wereldranglijst.

Zijn eerste aansprekende prestatie behaalde hij in 1964, toen hij met Trudy Groenman de halve finale van het gemengd dubbelspel op Wimbledon bereikte. In 1965 won hij het enkelspel en het gemengd dubbelspel tijdens de Maccabiade in Israël. In 1968 bereikte hij voor het eerst de kwartfinale van het mannenenkelspel op Wimbledon en in 1978 de halve finale. In deze halve finale verloor hij met 4-6, 4-6 en 4-6 van de legendarische Björn Borg. In 1968 stond hij in de finale van de Open Amerikaanse kampioenschappen, maar verloor deze van Arthur Ashe met 12-14, 7-5, 3-6, 6-3 en 3-6.

Zijn grootvader Simon was een succesvol schermer en deed mee aan de Olympische Spelen van 1906 en die van 1908.

De tiener Tom (Tony) Okker speelt in 1961 een demonstratiepartij bij de opening van een opblaasbare sporthal in Amsterdam.

Palmares

bewerken

Enkelspel als professional

bewerken
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 14 juli 1968   Dublin gras   Lew Hoad 6-1, 6-2
2. 20 april 1969   Monte Carlo gravel   John Newcombe 8-10, 6-1, 7-5, 6-3
3. 18 mei 1969   Brussel gravel   Zeljko Franulovic 6-4, 1-6, 6-2, 6-3 details
4. 3 augustus 1969   Hilversum (1) gravel   Tom Gorman 6-3, 4-6, 7-6 details
5. 9 november 1969   Parijs (1) tapijt (i)   Earl Buchholz 8-6, 6-2, 6-1 details
6. 10 mei 1970   Atlanta WCT tapijt (i)   Dennis Raston 6-4, 10-8, 6-2
7. 17 mei 1970   Brussel gravel   Ilie Năstase 6-3, 6-4, 0-6, 4-6, 6-4 details
8. 26 juli 1970   Leicester gras   Roger Taylor 6-1, 10-8
9. 2 augustus 1970   Hilversum (2) gravel   Roger Taylor 4-6, 6-0, 6-1, 6-3 details
10. 16 augustus 1970   Hamburg gravel   Ilie Năstase 4-6, 6-3, 6-3, 6-4
11. 25 juli 1971   Louisville WCT gravel   Cliff Drysdale 3-6, 6-4, 6-1
12. 1 augustus 1971   Quebec WCT tapijt (i)   Rod Laver 6-3, 7-6, 6-7, 6-4
13. 19 maart 1972   Chicago WCT tapijt (i)   Arthur Ashe 4-6, 6-2, 6-3
14. 25 maart 1973   Washington WCT tapijt (i)   Arthur Ashe 6-3, 6-7, 7-6
15. 22 juli 1973   Hilversum (3) gravel   Andrés Gimeno 2-6, 6-4, 6-4, 6-7, 6-3 details
16. 26 augustus 1973   Montreal gravel   Manuel Orantes 6-3, 6-2, 6-1
17. 16 september 1973   Seattle hardcourt (i)   John Alexander 7-5, 6-4
18. 30 september 1973   Chicago tapijt (i)   John Newcombe 3-6, 7-6, 6-3
19. 21 oktober 1973   Madrid gravel   Jaime Fillol 4-6, 6-3, 6-3, 7-5
20. 18 november 1973   Londen tapijt (i)   Ilie Năstase 6-3, 6-4
21. 17 februari 1974   Toronto WCT tapijt (i)   Ilie Năstase 6-3, 6-4
22. 31 maart 1974   Rotterdam tapijt (i)   Tom Gorman 4-6, 7-6, 6-1 details
23. 22 juni 1975   Nottingham gras   Tony Roche 6-1, 3-6, 6-3
24. 2 november 1975   Parijs (2) tapijt (i)   Arthur Ashe 6-3, 2-6, 6-3, 3-6, 6-4
25. 6 februari 1977   Richmond WCT tapijt (i)   Vitas Gerulaitis 3-6, 6-3, 6-4
26. 14 oktober 1979   Tel-Aviv hardcourt   Per Hjertquist 6-4, 6-3
verloren finales
1. 21 juli 1968   Gstaad gravel   Cliff Drysdale 3-6, 3-6, 0-6
2. 8 september 1968   US Open gras   Arthur Ashe 12-14, 7-5, 3-6, 6-3, 3-6 details
3. 28 juli 1969   Gstaad gravel   Roy Emerson 1-6, 14-12, 4-6, 4-6
4. 11 augustus 1969   Hamburg gravel   Tony Roche 1-6, 7-5, 5-7, 6-8
5. 19 juli 1970   Gstaad gravel   Tony Roche 5-7, 5-7, 3-6
6. 11 april 1971   Monte Carlo gravel   Ilie Năstase 6-3, 6-8, 1-6, 1-6
7. 11 juli 1971   Gstaad gravel   John Newcombe 2-6, 7-5, 6-1, 5-7, 3-6
8. 15 augustus 1971   Montreal gravel   John Newcombe 6-7, 6-3, 2-6, 6-7
9. 10 oktober 1971   Vancouver WCT tapijt (i)   Ken Rosewall 2-6, 2-6, 4-6
10. 6 augustus 1972   Boston WCT hardcourt   Robert Lutz 4-6, 6-2, 4-6, 4-6
11. 12 november 1972   Stockholm hardcourt (i)   Stan Smith 4-6, 3-6
12. 19 november 1972   Rotterdam WCT tapijt (i)   Arthur Ashe 6-3, 2-6, 1-6 details
13. 29 juli 1973   Washington, D.C. gravel   Arthur Ashe 4-6, 2-6
14. 23 september 1973   Los Angeles hardcourt   Jimmy Connors 5-7, 6-7
15. 9 december 1973   Masters hardcourt (i)   Ilie Năstase 3-6, 5-7, 6-4, 3-6 details
16. 17 maart 1974   Washington WCT tapijt (i)   Ilie Năstase 3-6, 3-6
17. 25 augustus 1974   Boston Gravel   Björn Borg 6-7, 1-6, 1-6
18. 10 november 1974   Stockholm WCT Hardcourt (i)   Arthur Ashe 2-6, 2-6
19. 2 maart 1975   Rotterdam WCT Tapijt (i)   Arthur Ashe 6-3, 2-6, 4-6 details
20. 20 april 1975   Johannesburg WCT Hardcourt   Buster Mottram 4-6, 2-6
21. 27 april 1975   Stockholm WCT Tapijt (i)   Arthur Ashe 4-6, 2-6
22. 30 juli 1978   Hilversum gravel   Balázs Taróczy 6-2, 1-6, 2-6, 4-6 details
gewonnen overige finales
1. 19 mei 1968   Rome gravel   Bob Hewitt 10-8, 6-8, 6-1, 1-6, 6-0
2. 9 juni 1968   Saltsjobaden gravel   Jan-Erik Lundquist 3-6, 6-3, 7-5
3. 23 juni 1968   London gras   Clark Graebner regen, titel gedeeld
4. 9 mei 1969   Tokio hardcourt   Roy Emerson 5-7, 6-2, 7-5
5. 25 mei 1969   Amsterdam gravel   Gimeno Andres 6-4, 6-3
6. 20 juli 1969   Milwaukee gravel   Marty Riessen 6-3, 6-4
7. 24 augustus 1969   Newport gras   Dennis Ralston 4-6, 6-5, 6-1
8. 5 mei 1974   Acapulco hardcourt   Jan Kodeš 6-2, 7-6
9. 15 oktober 1978   Tel Aviv hardcourt   Peter Feigl 6-7, 6-4, 6-2
verloren overige finales
1. 2 juni 1968   West-Berlijn gravel   Manuel Santana 8-6, 4-6, 1-6, 2-6
2. 16 juni 1968   Lugano gravel   Ion Țiriac 8-6, 5-7, 0-6
3. 11 april 1969   Johannesburg hardcourt   Rod Laver 3-6, 8-10, 3-6
4. 5 oktober 1969   Tucson hardcourt   Tony Roche 7-9, 1-6
5. 2 november 1969   Casablanca gravel   Tony Roche 7-9, 3-6
6. 1 februari 1970   Auckland gras   Roger Taylor 4-6, 4-6, 1-6
7. 16 oktober 1970   Berlijn hardcourt (i)   Rod Laver 3-6, 6-7, 2-6
8. 21 maart 1971   New York hardcourt (i)   Rod Laver 5-7, 2-6, 1-6
9. 25 november 1979   Warschau hardcourt (i)   Wojtek Fibak 2-6, 6-7
gewonnen exhibitiefinales
1. 12 januari 1975   Chattanooga hardcourt (i)   Marty Riessen 7-6(5), 7-6(3)
2. 7 november 1976   Nederland hardcourt (i)   Bob Lutz 1-6, 7-5, 6-3
verloren exhibitiefinales
1. 6 oktober 1974   Nederland hardcourt (i)   Tony Roche 4-6, 2-6
2. 10 december 1978   Luzern hardcourt (i)   Jimmy Connors 1-6, 1-6

Enkelspel als amateur

bewerken
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 6 juni 1965   Manchester gravel   Roger Taylor 7-5, 6-3
2. 15 augustus 1965   Den Haag gravel   Evert Schneider 6-4, 7-5, 6-2
3. 29 augustus 1965   Tel Aviv gravel   Myron Franks 6-4, 6-1, 6-4
4. 6 maart 1966   Zuidlaren hardcourt (i)   Bobby Wilson 6-1, 1-6, 6-2
4. 22 mei 1966   Brussel gravel   Bob Carmichael 8-10, 6-3, 6-3
5. 17 juli 1966   Velp gravel   Ernst Blanke 1-6, 6-3, 6-2
6. 24 juli 1966   Hilversum gravel   Bob Hewitt 6-3, 6-3, 2-6, 6-3
7. 26 februari 1967   Parijs hardcourt/hout (i)   Jan Kodeš 6-2, 3-6, 6-3, 6-4
8. 12 maart 1967   Brussel hardcourt (i)   Raymond Moore 6-2, 6-2, 6-0
9. 18 juni 1967   Bristol gravel   Cliff Drysdale 6-2, 5-7, 8-6
10. 23 juli 1967   Le Touquet gravel   Francois Jauffret 6-1, 6-0, 6-4
11. 27 augustus 1967   Pörtschach gravel   Ingo Buding 6-1, 6-1, 6-2
12. 24 december 1967   Oost-Londen gravel   Mark Cox 9-7, 7-5
13. 3 maart 1968   Kingston hardcourt (i)   Manuel Orantes 6-2, 6-4
14. 10 maart 1968   Barranquilla gravel   Marty Riessen 8-6, 6-3, 6-3
15. 14 april 1968   Johannesburg hardcourt   Marty Riessen 12-10, 6-1, 6-4
verloren finales
1. 25 juli 1965   Hilversum gravel   John Newcombe 2-6, 6-3, 1-6, 3-6
2. 24 april 1966   Bournemouth gravel   Ken Fletcher 5-7, 4-6
3. 21 mei 1967   Brussel gravel   Roy Emerson 3-6, 6-3, 5-7, 4-6
4. 10 september 1967   Mamaia gravel   Ion Țiriac 2-6, 5-7, 6-3, 6-4, 3-6
5. 12 november 1967   Porte Alegre gravel   Richey Cliff 4-6, 6-3, 3-6, 6-8
6. 26 november 1967   Rio de Janeiro gravel   Thomaz Koch 4-6, 9-11, 6-3, 3-6
7. 14 januari 1968   Bloemfontein hardcourt   Marty Riessen 5-7, 3-6
8. 24 maart 1968   Curacao gravel   Marty Riessen 5-7, 6-3, 11-9, 2-6, 2-6

Dubbelspel als professional

bewerken

Okker heeft in totaal 78 toernooien in het dubbelspel op zijn naam. In 1978, 1979 en 1980 heeft hij met de Hongaar Balázs Taróczy op 't Melkhuisje de dubbelspeltitel gewonnen.

jaar baan tegenstanders land score
1978 Hilversum Bob Carmichael
Mark Edmondson 		  Australië
  Australië 		7–6, 4–6, 7–5
1979 Hilversum Jan Kodeš
Tomáš Šmíd 		  Tsjecho-Slowakije
  Tsjecho-Slowakije 		6–1, 6–3
1980 Hilversum Tony Giammalva
Buster Mottram 		  Verenigde Staten
  Verenigd Koninkrijk 		7–5, 6–3, 7–6

Resultaten grandslamtoernooien

bewerken
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

bewerken
Toernooi 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981
  Australian Open[2] – 2R 3R – – 1R KF HF – – – – – – – – – – –
  Roland Garros – 2R 4R KF – HF – – – KF – – – – 1R – – –
  Wimbledon 2R 1R 4R 2R KF KF 2R 4R – – 4R KF 3R 4R HF KF 3R 1R
  US Open 1R – – – F 1R 4R HF 3R 4R 4R 2R 3R – 1R 1R 1R –

Mannendubbelspel

bewerken
Toernooi 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982
  Australian Open[2] KF 2R – – – 2R F – – – – – – – – – – – –
  Roland Garros – – – – HF – – – W – – – – HF 2R – – –
  Wimbledon 2R KF 1R 1R F KF 2R – – HF 3R 2R – HF 1R 2R HF 1R
  US Open – – – KF HF 3R HF 3R HF – F W KF HF 2R 3R 3R –
 
KLM Open 2009 golftoernooi

International Jewish Hall of Fame

bewerken

Okker, wiens vader joods was, is in 2003 als tweede Nederlander opgenomen in de International Jewish Sports Hall of Fame, na veldhockeyster Carina Benninga (2000).

Kunsthandel

bewerken

In 1988 opende Okker een galerie aan de Nieuwe Spiegelstraat in Amsterdam, gespecialiseerd in werk van de CoBrA-groep. In 2005 richtte hij kunsthandel Tom Okker Art in Hazerswoude op, met hetzelfde werkterrein. In 2014 werd de Okker Art Gallery geopend in de Vijzelstraat in Amsterdam, in samenwerking met zijn zoon Stephan Okker.

Privé

bewerken

Tom Okker is getrouwd en heeft drie kinderen.

bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Tom Okker.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tom_Okker&oldid=68270407"