Met Amerikaanse literatuur wordt doorgaans Engelstalig literair werk uit de Verenigde Staten bedoeld. Hierbij wordt vooral aandacht besteed aan de canon, de werken die door de literaire gemeenschap algemeen als waardevol worden beschouwd.
De geschiedenis van de Amerikaanse literatuur begint in de 17e-eeuwse Britse koloniën van Noord-Amerika. De werken uit deze vroege periode weerspiegelen het harde leven van de kolonisten die Engeland om economische, religieuze of andere redenen verlaten hadden. De literatuur die ontstond in de 'Nieuwe Wereld' werd geschreven door avonturiers en puriteinen en bestond daarom voornamelijk uit preken, verhalen, reisverslagen, autobiografieën en religieuze gedichten. De 18e eeuw was de periode van de Amerikaanse bewustwording en in de aanloop naar de strijd voor onafhankelijkheid ontstonden politieke pamfletten en andere politiek getinte teksten. De eerste echte Amerikaanse roman werd gepubliceerd en in de loop van de 18e eeuw drong ook in Noord-Amerika iets van de Verlichting door, hoewel puriteinse intellectuelen onverminderd stichtelijke geschriften bleven verspreiden. De 19e eeuw was ook in de VS de periode van de romantiek en in de laatste decennia van deze eeuw werd het proza gedomineerd door het literair realisme en naturalisme. Vanaf de 20e eeuw levert de Amerikaanse literatuur een zeer divers beeld op. Enerzijds blijven schrijvers sinds het modernisme experimenteren met vormen en stijlen. Anderzijds is de definitie van wat Amerikaanse literatuur eigenlijk is op de helling gezet door schrijvers van verschillende culturele, sociale en etnische afkomst.
- lees verder...
John Roderigo Dos Passos (Chicago, Illinois, 14 januari1896 – Baltimore, Maryland, 28 september1970), was een Amerikaans romanschrijver, dichter, toneelschrijver, politiek activist en beeldend kunstenaar. In zijn bittere, impressionistische romans viel hij de hypocrisie en het materialisme van de Verenigde Staten in de jaren 1920 en 1930 aan. De U.S.A.-trilogie wordt als zijn hoofdwerk beschouwd. Na de publicatie van deze roman zwakte Dos Passos zijn radicale filosofie af en werd steeds conservatiever. Tegelijkertijd werd zijn schrijven minder gepassioneerd en werd zijn stijl meer direct en eenvoudig. Hij zou echter nooit meer zo succesrijk worden als in de jaren twintig en dertig.
Dos Passos zette zijn literair talent in om de turbulente gebeurtenissen van de 20e eeuw te commentariëren, waardoor hij in de VS de reputatie kreeg een harde criticus te zijn van de Amerikaanse politiek en levensstijl. Precies doordat hij zichzelf in de eerste plaats zag als de chroniqueur van zijn eigen tijd, laat zijn schrijven zich niet makkelijk in een traditionele categorie - fictie of non-fictie - vangen. Dat bleek reeds uit zijn eerste experimentele roman, Manhattan Transfer uit 1925, waarin hij in een heel eigen stijl fictie en non-fictie vermengt. Hij was een van de Lost Generation-schrijvers, expatriates zoals Ernest Hemingway en F. Scott Fitzgerald die na de Eerste Wereldoorlog verkozen in Parijs te blijven. Gedurende zijn lange en succesvolle carrière schreef Dos Passos tweeënveertig romans, maar ook gedichten, essays en toneelstukken, en daarnaast creëerde hij meer dan 400 kunstwerken. Hoewel hij in de jaren twintig en dertig communistische sympathieën koesterde, veranderde hij van koers toen een van zijn beste vrienden door de communisten werd terechtgesteld in de Spaanse Burgeroorlog. Vanaf de jaren vijftig voerde hij in de VS zelfs campagne voor republikeinse presidentskandidaten. In 1967 werd hij uitgenodigd naar Rome om de prestigieuze Antonio Feltrinelli Prijs voor internationale onderscheiding in de literatuur in ontvangst te nemen. Hij overleed op 28 september 1970, als een schrijver die in het buitenland meer geëerd werd dan in zijn eigen land. De John Dos Passos Prize is naar hem vernoemd. - lees verder...
Dickinson werd geboren in een welgestelde familie in het Amerikaanse Amherst, Massachusetts. Dickinson bleef ongehuwd en zou het grootste gedeelte van haar leven binnen de muren van het familiehuis doorbrengen. Jarenlang is aangenomen dat deze keuze voortvloeide uit agorafobie, maar uit recent onderzoek van haar correspondentie blijkt dat dit kluizenaarschap à la Thoreau uit vrije wil was gekozen, zodat ze dichter bij haar eigen kern kon komen. Dit spreekt uit haar gedichten, die kleine, in onderwerpskeuze haast haiku-achtige observaties van het dagelijks leven zijn, alsmede korte observaties van haar eigen bewustzijn, geschreven in een stream of consciousness-achtige wijze.
Zoals bijvoorbeeld uit [1855]:
The Sun Also Rises (Nederlandse titel: 'En de zon gaat op') is een roman van Ernest Hemingway, gepubliceerd in 1926. De roman vertelt het verhaal van een Amerikaan, Jake Barnes, die in Parijs woont en er als journalist werkt. Jake wordt afgeschilderd als een discrete held van wie we de onvoltooide liefdes en vriendschappen in het verhaal volgen. Het is een roman à clef die een levendig beeld schetst van de schrijvers die in Parijs verbleven in de periode tussen de twee wereldoorlogen. Een groot deel van de actie speelt zich ook af tijdens de San Fermínfeesten in Pamplona.
The Sun Also Rises (1926) was Hemingways eerste roman, geschreven in 1925 en gepubliceerd in 1926, Het boek had eerst de titel Fiesta gekregen. Hemingways autobiografisch verhaal vermengt Parijs met Spanje, met levendige beschrijvingen van stierengevechten als een plaats waar men met de dood wordt geconfronteerd. Hij combineert ook de razernij van het feest met de rust van het Spaanse landschap. De roman wordt algemeen beschouwd als Hemingways beste werk. The Sun Also Rises werd in 1957 verfilmd. Lees verder...
Will Eisner was een van de pioniers van de Amerikaanse comicsscene.
Zijn werk omvat onder andere de serie The Spirit, het boek A Contract with God en meer recent het boek Fagin de Jood.
In de jaren vijftig kreeg hij bekendheid als tekenaar van de serie The Spirit, een wekelijkse acht pagina's grote krantenbijlage handelend over een superheld zonder speciale supergaven.
Geïnspireerd door het werk van Robert Crumb, begon Eisner in de jaren 1970 te werken aan het boek A Contract with God ("Een contract met God"), waarin het alledaagse leven in de Bronx wordt beschreven. De sobere zwart-wit illustraties beschrijven thema's als de dood, verdriet, geloof en seksuele gevoelens. Vaak speelde dit zich af tegen een Joodse achtergrond.
"Ik beschrijf het menselijk bedrijf, en het leven" vertelde hij in een interview. "Voor mij is het leven de vijand, en het gevecht van mensen om dat te overwinnen is in feite het centrale thema dat je in heel mijn werk terugvindt."
("I'm dealing with the human condition, and I'm dealing with life,". "For me, the enemy is life, and people's struggle to prevail is essentially the theme that runs through all my books.")
Zijn boek Comics and Sequential Art wordt algemeen beschouwd als een van de beste boeken over het maken van comics.
Lees verder...
Eugene was de zoon van de beroemde toneelspeler James O'Neill, die uit Ierland afkomstig was. Tot zijn zevende bracht hij zijn jeugd door in treinen en theaters; tussendoor werd hij toevertrouwd aan een Schotse huishoudster. Zijn middelbare opleiding kreeg hij op kostscholen. In 1906 begon hij aan de universiteit van Princeton. Na een jaar brak hij zijn studie af, mogelijk omdat hij een bierfles door het raam van professor Woodrow Wilson (de toekomstige president) had gegooid. Hij trad in dienst bij een verzendhandel in snuisterijen, had een kortstondig huwelijk met Kathleen Jenkins, die hem in 1910 een zoon Eugene schonk. Daarna was hij jager in Honduras, secretaris van zijn vader, matroos op de wilde vaart, acteur in het gezelschap van zijn vader en journalist. In 1912 kreeg hij tuberculose, werd opgenomen in een sanatorium en daarna nam hij zijn intrek bij een Engelse familie in Provincetown. Daar begon hij met het schrijven van eenakters, avondvullende stukken en gedichten. In 1915-1916 verbleef hij tussen de anarchisten en radicalen van Greenwich Village in New York. Tussen 1916 en 1946 verschenen er 35 korte en lange drama's van hem. In 1918 trad hij in het huwelijk met de jonge Engelse schrijfster Agnes Boulton Bourton met wie hij een zoon kreeg, Shane, en een dochter, Oona. Dochter Oona trouwde met Charlie Chaplin: zij was net 18 en Chaplin 54. Ze kregen acht kinderen, onder wie drie zoons: Christopher, Eugene en Michael Chaplin, en vijf dochters: Geraldine (eveneens een bekend actrice), Josephine, Jane, Victoria en Annette-Emilie Chaplin. Lees verder...
Op jonge leeftijd leerde hij lezen en hield hij een dagboek bij. Op 13-jarige leeftijd probeerde hij zonder succes van huis weg te lopen om mee te vechten in de Spaans-Amerikaanse Oorlog. Als jongeman al probeerde hij zijn sociale idealen te verwezenlijken. Op 23-jarige leeftijd liep hij weg uit de colleges en werd portier van de Helicon House Colony, een utopischsocialistische gemeenschap, gesticht door Upton Sinclair. Nadat een grote brand het pand had vernietigd, werd hij vrije journalist in New York, maar slaagde er nauwelijks in om het hoofd boven water te houden. In 1907 probeerde hij werk te krijgen bij de kanaalbouw in Panama, maar ook dat werd geen succes.
In 1908 studeerde hij af aan Yale University en behaalde hij zijn B.A.-graad. Lewis begon zijn schrijverscarrière met romantische gedichten en verhalen. In 1912 publiceerde hij zijn eerste werk, het jongensboek Hike and the Aeroplane onder het pseudoniem Tom Graham. Lewis was een krachtige persoonlijkheid, die altijd onderweg was, heel Amerika als journalist heeft doorkruist en jarenlang in Europa heeft gewoond. Zijn kritiek op de Amerikaanse zelfgenoegzaamheid heeft hem veel miskenning en vijandschap gebracht.
Hij trouwde twee keer, met Grace Livingston Hegger en later met Dorothy Thompson, maar beide huwelijken werden ontbonden. Een van zijn beide zonen sneuvelde in de Tweede Wereldoorlog.
Alcoholverslaving speelde een belangrijke rol in zijn leven. Hij overleed vereenzaamd in 1951 in Rome, aan een hartkwaal die het gevolg was van zijn alcoholisme. Lees verder