[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Isaac del Toro

Mexicaans wielrenner

Isaac del Toro Romero (Ensenada, 27 november 2003) is een Mexicaans wielrenner die in 2024 prof werd bij UAE Team Emirates.

Isaac del Toro
Del Toro in 2023
Del Toro in 2023
Persoonlijke informatie
Volledige naam Isaac del Toro Romero
Geboortedatum 27 november 2003
Geboorteplaats Ensenada, Mexico
Lengte 180 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg UAE Team Emirates
Discipline(s) Wegwielrennen
Specialisatie(s) Klimmer
Klassementsrenner
Ploegen
2024– UAE Team Emirates
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Carrière

bewerken

Als tweedejaars junior nam Del Toro deel aan zowel de tijdrit als de wegwedstrijd op het wereldkampioenschap in Vlaanderen. In beide wedstrijden eindigde hij niet bij de beste vijftig.

In de winter van 2021/22 namen Del Toro en een aantal van zijn Mexicaanse ploeggenoten deel aan enkele veldritten.[1][2] Zo nam Del Toro onder meer deel aan zowel de wereldbekermanche in Tábor (bij de beloften) als die in Koksijde (bij de eliterenners). Op het wereldkampioenschap eindigde hij als twintigste bij de beloften.

In juli 2023 stond Del Toro aan de start van de Ronde van de Aostavallei, na eerder dat jaar al verschillende ereplaatsen te hebben behaald in Italiaanse amateur- en beloftewedstrijden. In de Ronde van de Aostavallei, een vijfdaagse koers voor beloften, finishte Del Toro driemaal als vierde, wat hem de derde plek in het eindklassement opleverde. Een maand later stond hij aan de start van de Ronde van de Toekomst. In de zesde etappe, met aankomst boven op de Col de la Loze, versloeg Del Toro de Amerikaan Matthew Riccitello, die eerder dat jaar de Ronde van Italië al had gereden, in een sprint met twee. Door zijn overwinning steeg Del Toro naar de derde plaats in het algemeen klassement, op slechts 26 tellen van de nieuwe klassementsleider Riccitello. In de slotetappe reed Del Toro bijna drie minuten weg van Riccitello, waardoor hij het eindklassement op zijn naam mocht schrijven.[3] Daarnaast won hij ook het punten-, berg- en jongerenklassement. Later dat jaar tekende Del Toro een contract voor drie jaar bij UAE Team Emirates.[4]

Zijn debuut voor UAE maakte Del Toro in de Down Under Classic, waar hij, na meerdere malen aangevallen te hebben, op de derde plaats eindigde.[5][6] Drie dagen later stond hij aan de start van de Tour Down Under. In de tweede etappe, met finish in Lobethal, liet Del Toro zich zien bij de eerste tussensprint. Zo'n vijf minuten na Luke Burns en Jardi van der Lee, die samen de kopgroep vormden, werd Del Toro derde in de tussensprint in Woodside, waarmee hij één bonificatieseconde verzamelde. In de laatste kilometer, nadat Van der Lee en Burns al waren gegrepen en een late uitval van Quinn Simmons en Bastien Tronchon ook op het punt stond om tenietgedaan te worden, plaatste Del Toro een nieuwe aanval. In de straten van Lobethal bleef hij het sprintende peloton voor, won hij de etappe en nam hij de leiderstrui over van Sam Welsford.[7] Hij werd, na Michael Rogers in 2000, de op één na jongste etappewinnaar in de Australische koers.[8] In de twee volgende etappes, die beide in een massasprint eindigden, kwam zijn leiderstrui niet in gevaar. Biniam Girmay kwam, middels bonificatieseconden, wel tot op één seconde. In de vijfde rit, met aankomst op Willunga Hill, verloor Del Toro zes tellen, waardoor de Welshman Stephen Williams de leiderstrui overnam en Del Toro naar de vierde plek in het klassement zakte. In de finale van de slotrit viel Del Toro aan, maar onder andere Williams kon volgen. Williams won het eindklassement; Del Toro steeg één plaats ten koste van Oscar Onley en schreef zo ook het jongerenklassement op zijn naam. In maart werd hij, als vervanger voor Brandon McNulty, opgeroepen voor Milaan-Sanremo, wat zijn debuut in een Monument betekende.[9] Op de Cipressa reed hij even op kop,[10] waarna hij werd gelost uit het peloton en op plek 73 over de finish kwam. Eind april won hij de openingsrit in de Ronde van Asturië, door op de slotklim aan te vallen en met een voorsprong van een minuut solo als eerste aan te komen.[11][12] In de overige twee etappes, gewonnen door zijn ploeggenoten António Morgado en Finn Fisher-Black, verdedigde hij die zijn leiderstrui met succes, waardoor hij Lorenzo Fortunato opvolgde als eindwinnaar. Del Toro zelf eindigde op respectievelijk de derde en tweede plaats in die etappes. Ook het punten- en het jongerenklassement schreef hij op zijn naam. In het bergklassement bleef enkel Ibon Ruiz, die in de eerste twee etappes deel uitmaakte van de vroege vlucht en zo punten verzamelde, hem voor.

Palmares

bewerken

Overwinningen

bewerken
2023
6e etappe Ronde van de Toekomst
Eind-, punten-, berg- en jongerenklassement Ronde van de Toekomst.
2024
2e etappe Tour Down Under
Jongerenklassement Tour Down Under
1e etappe Ronde van Asturië
Eind-, punten- en jongerenklassement Ronde van Asturië

Resultaten in voornaamste wedstrijden

bewerken
Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
2024 36e  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen
Jaar Milaan-San Remo Strade Bianche Clásica San Sebastián
2024 73e opgave 49e

Resultaten in kleinere rondes

bewerken
Jaar Tour Down Under Tirreno-Adriatico Ronde van het Baskenland
2024   ↑ (1)   4e 7e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Ploegen

bewerken
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Isaac_del_Toro&oldid=68406045"