Pemburuan kepala
Rencana ini mungkin boleh dikembangkan melalui teks yang diterjemah daripada rencana yang sepadan dalam Wikipedia Bahasa Indonesia. (Julai 2022)
Klik [tunjuk] pada sebelah kanan untuk melihat maklumat penting sebelum menterjemahkan.
|
Pemburuan kepala ialah amalan memancung kepala seseorang selepas membunuhnya. Ia diamalkan pada zaman prasejarah di China, India, Nigeria, Nuristan, Myanmar, Borneo, Indonesia, Filipina, Taiwan, Jepun, Mikronesia, Melanesia, New Zealand, dan Lembangan Amazon, serta dalam kalangan sesetengah puak Celt dan Scythia di Eropah kuno. Sebenarnya, pemburuan kepala berlaku di Eropah sehingga awal abad ke-20 di Semenanjung Balkan dan sehingga akhir Zaman Pertengahan di Ireland dan Scottish Marches.[1]
Pemburuan kepala sebagai amalan telah menjadi pokok perbincangan yang hebat dalam kalangan komuniti antropologi tentang peranan sosial, fungsi, dan dorongannya. Tema yang dikemukakan dalam penulisan antropologi termasuk:
- penghinaan pesaing;
- keganasan upacara amal;
- keseimbangan kosmologi;
- penonjolan kelelakian;
- kanibalisme; dan
- prestij.
Para sarjana sezaman umumnya bersetuju bahawa tujuan utamanya adalah berkenaan dengan istiadat dan ia merupakan sebahagian proses pembentukan, peneguhan dan penahanan hubungan berhierarki antara komuniti dan perorangan. Sesetengah pakar juga mengemukakan teori bahawa amalan itu berasal daripada kepercayaan bahawa kepala mengandungi "jirim roh" atau daya hidup yang dapat dimanfaatkan menerusi penangkapan.