NGC 2238
NGC 2238 — оддавна маглина во соѕвездието Еднорог, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
NGC 2238 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Еднорог |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 6 ч 30 м 40,3 с |
Деклинација | + 5° 0' 47" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | оддавна маглина |
Морфолошки вид | EN |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
6 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 80' x 60' |
Историја | |
Откривач | Алберт Март |
Откриена | 28 февруари 1864 |
Други ознаки | LBN 948 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2238 се споменува и како LBN 948.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 28 февруари 1864 година од страна на Алберт Март, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 48 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2238 е од видот EN.[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота изнесува 6 m.[2] NGC 2238 има привидни димензии од 80' х 60'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 6 ч 30 м 40,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 5° 0' 47".
Други поделби
уредиПроучување на NGC 2238 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 227; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 154. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 923.