Loven er opphevet av ny matlov 19 des 2003 nr. 124 (i kraft 1 jan 2004). Jfr. lov 23 juni 2000 nr. 53 (plantehelselova), lov 15 des 1967 nr. 9 (patentloven) § 62 b).
Plantevernmiddel, stoff eller preparat som blir utgjeve for å kunne verne mot eller døyve skadedyr, sopp, bakteriar, virus og anna som gjer skade på levande planter, medrekna plantedelar og såvarer, og likeins stoff eller preparat mot ugras.1
b.
Tilverkar, ein som under eige namn lagar, blandar eller pakkar om plantevernmiddel til sal.
c.
Importør, ein som innfører plantevernmiddel som er – eller i hovudsaka er – ferdige til bruk.
d.
Forhandlar, ein som sel, har til sals, falbyr eller fordeler plantevernmiddel. Samskipnad av forbrukarar som ikkje har eige lager, men som til bruk for medlemmene sine leverer plantevernmiddel innkjøpte frå ei verksemd som har løyve frå departementet,2 blir i denne samanhengen ikkje rekna som forhandlar.
Plantevernmiddel1 må ikkje2 omsetjast eller brukast i næringsverksemd før det er godkjent3 av den institusjon og etter dei føresegner som Kongen4 fastset. Godkjenning blir gjeve på grunnlag av biologisk prøving, kjemisk kontroll, vurdering av stoffet eller preparatet etter art og samansetjing, giftgrad, kvalitet og kor varig verknaden er.
Namnet på midlet må også godkjennast.
Det som er føreskrive i denne paragrafen, gjeld ikkje omsetnad eller bruk til vitskapleg formål.
Departementet5 kan elles i særhøve gjere unntak frå føresegnene.
1
Sjå § 2 a.
2
Jfr. § 18.
3
Jfr. §§ 4 og 5.
4
Landbruksdepartementet, etter res. 18 feb 1999 nr. 164.
Godkjenning gjeld for eit tidsrom på fem år, om ikkje noko anna blir fastset når godkjenninga blir gjeve. Den institusjon som har gjeve godkjenninga, kan kalle henne tilbake før tida er ute, dersom:
1.
nyare opplysningar om giftgrad, verknad o.l. gjer det naudsynt.
2.
dei vilkår som er sette for godkjenninga ikkje blir haldne, eller verksemda er i strid med dei reglar som er gjevne i eller etter §§ 3, 9, 10 eller 13 i lova,
Den som i sitt yrke vil tilverke, innføre eller handle med plantevernmiddel1 eller såvarer beisa med plantevernmiddel, må2 ha løyve3 frå departementet.4 Departementet kan setje nærmare vilkår for løyvet, såleis kan det setje krav om fagkunnig personale. Kongen5 kan fastsetje at slikt løyve ikkje er naudsynt for ymse plantevernmiddel eller grupper av plantevernmiddel eller såvarer beisa med slike middel.
Verksemd med løyve etter første leden må leiast av ein som har ansvaret. Vedkomande må vere godkjend av departementet.4 Den ansvarlege pliktar å syte for at verksemda blir driven på fagleg måte og at dei reglar som gjeld for plantevernmiddel,1 blir haldne. Dersom den ansvarlege trass i åtvaring bryt føresegnene eller forsømer pliktene sine, eller må reknast for varig uskikka til å leie verksemda, kan departementet kalle godkjenninga tilbake.
Tilverkarar,6 importørar7 og forhandlarar8 av plantevernmiddel må føre dei bøker, gje dei meldingar og opplysningar og krevje dei fråsegner o.l. som departementet finn naudsynte.9
1
Sjå § 2 a.
2
Jfr. § 18.
3
Jfr. §§ 8 og 15.
4
Landbruksdepartementet.
5
Landbruksdepartementet, etter res. 18 feb 1999 nr. 164.
Plantevernmiddel1 må2 lagrast forsvarleg og handsamast og brukast med varsemd og omtanke.
Kongen3 gjev føresegner om dei reglar for varsemd som skal følgjast ved tilverking, innførsel, omsetnad, lagring, sending, utlevering og bruk av plantevernmiddel1 og såvarer beisa med plantevernmiddel, såleis om godkjenning av storleiken på pakningar, emballasje, signatur, merking, bruksrettleiing o.l.
Plantevernmiddel1 må berre omsetjast i godkjende pakningar og med godkjent utstyr.
1
Sjå § 2 a.
2
Jfr. kap. IV og § 4.
3
Landbruksdepartementet, etter res. 19 mai 1995 nr. 479.
Den institusjon som departementet1 gjev fullmakt, har tilsynet med at lova og føresegnene etter lova blir haldne.
Tilsynet har fritt tilgjenge2 til alle stader der plantevernmiddel3 og såvarer beisa med plantevernmiddel blir tilverka, omsette, lagra, sende eller brukte i næringsverksemd. Vidare kan tilsynet ta ut prøver utan vederlag. Tilverkarar,4 importørar,5 forhandlarar6 og personar som bruker slike middel i yrket sitt, pliktar7 å gje tilsynet dei opplysningar som er naudsynte.
Departementet1 kan gje nærmare føresegner om tilsynet.
Departementet1 kan gje føresegner om internkontroll og internkontrollsystem for å sikre at føresegner gjevne i eller i medhald av denne lova blir følgde.
Departementet1 kan gje reglar om autorisasjon av personar som i yrket sitt bruker plantevernmiddel2 og såvarer beisa med plantevernmiddel og kan i denne samanhengen gje nærmare reglar for lagring og bruk.
Det er forbode1 å gje misvisande opplysningar om plantevernmiddel2 i samband med reklame. Kongen3 kan gje nærmare føresegner om reklame for slike middel.
1
Jfr. § 18.
2
Sjå § 2 a.
3
Landbruksdepartementet, etter res. 18 feb 1999 nr. 164.
Kongen1 kan pålegge tilverkarar2 og importørar3 ei avgift på plantevernmiddel4 til dekkjing av utgifter med godkjenning og kontroll av plantevernmiddel og såvarer beisa med slike middel. Kongen5 kan òg påleggja tilverkarar2 og importørar3 ei miljøavgift på plantevernmiddel.4 Likeins kan Kongen1 gje nærmare føresegner om innkrevjing av avgiftene og om at det skal svarast rente av avgift som ikkje er innbetalt i rett tid. Avgiftene er tvangsgrunnlag for utlegg.6
Den som får løyve eller autorisasjon etter denne lova, må finne seg i at dei rettar og plikter som han har eller får etter lova, blir endra ved ny lov eller ved nye føresegner som blir gjeve med heimel i lova.
Føresegnene i denne lova gjeld også stoff og preparat som blir utgjeve for å kunne verke mot sopp og insektskadar på tømmer, til dreping av potetris, tvangsmogning og anna bladdreping, tyning av uønskt vegetasjon utanom kulturjord, til vekstregulering unnateke nærings- og gjødselstoff, og til å auke verknaden av stoff og preparat som går inn under lova.
Kongen1 kan fastsetje at stoff og preparat som ikkje går inn under § 2, bokstav a i denne lova, skal høyre under lova når dei blir utgjevne for å kunne tyne skadelege organismar som t.d. insekt, mit og sopp. Føresegnene gjeld ikkje når stoffa eller preparata skal nyttast som lækjemiddel.
1
Landbruksdepartementet, etter res. 18 feb 1999 nr. 164.
Den som med vilje eller av aktløyse bryt denne lova eller føresegner gjevne etter lova, blir straffa med bøter.1 Medverknad til brot vert straffa på same måten.
Departementet1 kan gje anna tilsynsmakt fullmakt til å leggja beslag på varer som er tilverka, innførde, omsette, brukte, lagra, sende eller utleverte i strid med denne lova eller føresegner gjevne med heimel i denne lova. Det same gjeld for varer som inneheld plantevernmiddel.2
Klage over avgjerd om beslag kan skje til departementet.1 Klage har ikkje oppsetjande verknad.
Departementet1 avgjer kva som skal gjerast med inndregne plantevernmiddel2 og plantevernmiddel som er utan eigar. Vidare kan det gje føresegner og ta avgjerder om sikringslager av plantevernmiddel.2
Kongen fastset kva tid denne lova skal ta til å gjelde.1
Frå same tid blir det gjort desse endringar i andre lover: – – –
Føresegner som er gjevne etter dei her nemnde lovene skal framleis gjelde såframt dei ikkje er i strid med føresegnene i denne lova, til dei blir tekne bort eller avløyste av føresegner gjevne etter denne lova.
Løyve til tilverking etter lov av 3 juli 1914 om tilvirkning av gifter og apotekvarer og løyve til innførsel og sal etter lov av 8 mars 1935 om handelsnæring § 100, første leden, bokstav c, gjeld framleis etter lova her til dess departementet1 måtte kalle løyvet tilbake fordi det finn at løyvet ikkje bør gjelde etter reglane i den ny lova.
Lov om plantevernmiddel m.v.
Loven er opphevet av ny matlov 19 des 2003 nr. 124 (i kraft 1 jan 2004). Jfr. lov 23 juni 2000 nr. 53 (plantehelselova), lov 15 des 1967 nr. 9 (patentloven) § 62 b).
Kap. I. Området for lova.
§ 1.
Denne lova gjeld:
I tvilstilfelle avgjer departementet2 om eit stoff eller eit preparat etter punkt 1 eller 2 ovanfor kjem inn under denne lova.
Kap. II. Plantevernmiddel.
§ 2.
I denne lova tyder:
§ 3.
Plantevernmiddel1 må ikkje2 omsetjast eller brukast i næringsverksemd før det er godkjent3 av den institusjon og etter dei føresegner som Kongen4 fastset. Godkjenning blir gjeve på grunnlag av biologisk prøving, kjemisk kontroll, vurdering av stoffet eller preparatet etter art og samansetjing, giftgrad, kvalitet og kor varig verknaden er.
Namnet på midlet må også godkjennast.
Det som er føreskrive i denne paragrafen, gjeld ikkje omsetnad eller bruk til vitskapleg formål.
Departementet5 kan elles i særhøve gjere unntak frå føresegnene.
§ 4.
Godkjenning gjeld for eit tidsrom på fem år, om ikkje noko anna blir fastset når godkjenninga blir gjeve. Den institusjon som har gjeve godkjenninga, kan kalle henne tilbake før tida er ute, dersom:
§ 5.
Klage over at godkjenning er nekta etter § 3 vert avgjord av departementet.1 Det same gjeld vedtak om å kalle tilbake godkjenning.
§ 6.
Kongen1 kan av verneomsyn gje føresegner om forbod mot bruk av visse farlege plantevernmiddel.2
§ 7.
Den som i sitt yrke vil tilverke, innføre eller handle med plantevernmiddel1 eller såvarer beisa med plantevernmiddel, må2 ha løyve3 frå departementet.4 Departementet kan setje nærmare vilkår for løyvet, såleis kan det setje krav om fagkunnig personale. Kongen5 kan fastsetje at slikt løyve ikkje er naudsynt for ymse plantevernmiddel eller grupper av plantevernmiddel eller såvarer beisa med slike middel.
Verksemd med løyve etter første leden må leiast av ein som har ansvaret. Vedkomande må vere godkjend av departementet.4 Den ansvarlege pliktar å syte for at verksemda blir driven på fagleg måte og at dei reglar som gjeld for plantevernmiddel,1 blir haldne. Dersom den ansvarlege trass i åtvaring bryt føresegnene eller forsømer pliktene sine, eller må reknast for varig uskikka til å leie verksemda, kan departementet kalle godkjenninga tilbake.
Tilverkarar,6 importørar7 og forhandlarar8 av plantevernmiddel må føre dei bøker, gje dei meldingar og opplysningar og krevje dei fråsegner o.l. som departementet finn naudsynte.9
§ 8.
Løyve etter § 7, første leden, kan kallast tilbake av departementet,1 når:
§ 9.
Plantevernmiddel1 må2 lagrast forsvarleg og handsamast og brukast med varsemd og omtanke.
Kongen3 gjev føresegner om dei reglar for varsemd som skal følgjast ved tilverking, innførsel, omsetnad, lagring, sending, utlevering og bruk av plantevernmiddel1 og såvarer beisa med plantevernmiddel, såleis om godkjenning av storleiken på pakningar, emballasje, signatur, merking, bruksrettleiing o.l.
Plantevernmiddel1 må berre omsetjast i godkjende pakningar og med godkjent utstyr.
§ 10.
Den institusjon som departementet1 gjev fullmakt, har tilsynet med at lova og føresegnene etter lova blir haldne.
Tilsynet har fritt tilgjenge2 til alle stader der plantevernmiddel3 og såvarer beisa med plantevernmiddel blir tilverka, omsette, lagra, sende eller brukte i næringsverksemd. Vidare kan tilsynet ta ut prøver utan vederlag. Tilverkarar,4 importørar,5 forhandlarar6 og personar som bruker slike middel i yrket sitt, pliktar7 å gje tilsynet dei opplysningar som er naudsynte.
Departementet1 kan gje nærmare føresegner om tilsynet.
Departementet1 kan gje føresegner om internkontroll og internkontrollsystem for å sikre at føresegner gjevne i eller i medhald av denne lova blir følgde.
§ 11.
Departementet1 kan gje reglar om autorisasjon av personar som i yrket sitt bruker plantevernmiddel2 og såvarer beisa med plantevernmiddel og kan i denne samanhengen gje nærmare reglar for lagring og bruk.
§ 12.(Opphevet)
§ 13.
Det er forbode1 å gje misvisande opplysningar om plantevernmiddel2 i samband med reklame. Kongen3 kan gje nærmare føresegner om reklame for slike middel.
§ 14.
Kongen1 kan pålegge tilverkarar2 og importørar3 ei avgift på plantevernmiddel4 til dekkjing av utgifter med godkjenning og kontroll av plantevernmiddel og såvarer beisa med slike middel. Kongen5 kan òg påleggja tilverkarar2 og importørar3 ei miljøavgift på plantevernmiddel.4 Likeins kan Kongen1 gje nærmare føresegner om innkrevjing av avgiftene og om at det skal svarast rente av avgift som ikkje er innbetalt i rett tid. Avgiftene er tvangsgrunnlag for utlegg.6
§ 15.
Den som får løyve eller autorisasjon etter denne lova, må finne seg i at dei rettar og plikter som han har eller får etter lova, blir endra ved ny lov eller ved nye føresegner som blir gjeve med heimel i lova.
🔗Del paragrafKap. III. Stoff og preparat til ymist anna bruk.
§ 16.
Føresegnene i denne lova gjeld også stoff og preparat som blir utgjeve for å kunne verke mot sopp og insektskadar på tømmer, til dreping av potetris, tvangsmogning og anna bladdreping, tyning av uønskt vegetasjon utanom kulturjord, til vekstregulering unnateke nærings- og gjødselstoff, og til å auke verknaden av stoff og preparat som går inn under lova.
🔗Del paragraf§ 17.
Kongen1 kan fastsetje at stoff og preparat som ikkje går inn under § 2, bokstav a i denne lova, skal høyre under lova når dei blir utgjevne for å kunne tyne skadelege organismar som t.d. insekt, mit og sopp. Føresegnene gjeld ikkje når stoffa eller preparata skal nyttast som lækjemiddel.
Kap. IV. Straffe- og inndragingsføresegner.
§ 18.
Den som med vilje eller av aktløyse bryt denne lova eller føresegner gjevne etter lova, blir straffa med bøter.1 Medverknad til brot vert straffa på same måten.
§ 19.
Departementet1 kan gje anna tilsynsmakt fullmakt til å leggja beslag på varer som er tilverka, innførde, omsette, brukte, lagra, sende eller utleverte i strid med denne lova eller føresegner gjevne med heimel i denne lova. Det same gjeld for varer som inneheld plantevernmiddel.2
Klage over avgjerd om beslag kan skje til departementet.1 Klage har ikkje oppsetjande verknad.
§ 20.
Departementet1 avgjer kva som skal gjerast med inndregne plantevernmiddel2 og plantevernmiddel som er utan eigar. Vidare kan det gje føresegner og ta avgjerder om sikringslager av plantevernmiddel.2
Kap. V. Iverksetjing. Overgangsføresegner.
§ 21.
Kongen fastset kva tid denne lova skal ta til å gjelde.1
Frå same tid blir det gjort desse endringar i andre lover: – – –
Føresegner som er gjevne etter dei her nemnde lovene skal framleis gjelde såframt dei ikkje er i strid med føresegnene i denne lova, til dei blir tekne bort eller avløyste av føresegner gjevne etter denne lova.
§ 22.
– – –
Løyve til tilverking etter lov av 3 juli 1914 om tilvirkning av gifter og apotekvarer og løyve til innførsel og sal etter lov av 8 mars 1935 om handelsnæring § 100, første leden, bokstav c, gjeld framleis etter lova her til dess departementet1 måtte kalle løyvet tilbake fordi det finn at løyvet ikkje bør gjelde etter reglane i den ny lova.