itote

Discretiva

itote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ītōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	eō (īre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ī·tō·te — morphologica: itote