eunt

Discretiva

eunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
eunt	tertia pluralis	praesens	activa	indicativus	eō (īre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈe.unt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: e·unt — morphologica: eunt

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

Aulus Cornelius Celsus ca. -25…+50

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

Quintus Curtius Rufus fl. 50

C. Plinius Secundus 23-79

Apuleius ca. 125-170

Aulus Gellius ca. 130-180

Isidorus Hispalensis 560-636

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

I

I

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (post 1 a.C.n.)

• dum facit ingenium, petite hinc praecepta, puellae,

quas pudor et leges et sua iura sinunt.

venturae memores iam nunc estote senectae:

sic nullum vobis tempus abibit iners.

dum licet, et vernos etiamnum educitis annos,

ludite: eunt anni more fluentis aquae;

nec quae praeteriit, iterum revocabitur unda,

nec quae praeteriit, hora redire potest. —Ars amatoria Ovidii Nasonis

class.  (ca. 30 p.C.n.)

• Tumor magnus si sine dolore est et siccus, sine ullo periculo est: si siccus quidem, sed cum dolore est, fere exulcerat, et nonnumquam ex eo casu fit, ut palpebra cum oculo glutinetur. Eiusdem exulcerationis timor in palpebris pupillisve est, ubi super magnum dolorem lacrimae salsae calidaeque eunt, aut etiam, si tumore [in] finito diu lacrima cum pituita profluit. —De Medicina Celsi

saec. I.

• Inter frumenta etiam panicum ac milium ponenda eunt, quamvis iam leguminibus ea contribuerim, nam multis regionibus cibariis eorum coloni sustinenti. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

saec. I.

• Dareum adhuc vivere. Strenuo alioqui cupiditatem consequendi transfuga iniecerat: itaque calcaribus subditis effuso cursu eunt. Iamque fremitus hostium iter ingredientium exaudiebatur, sed prospectum ademerat pulveris nubes. Paulisper ergo inhibuit cursum, donec consideret pulvis. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Proxime gloriam sentiunt et hi nostri vigiles nocturni, quos excitandis in opera mortalibus rumpendoque somno natura genuit. norunt sidera et ternas distinguunt horas interdiu cantu. cum sole eunt cubitum quartaque castrensi vigilia ad curas laboremque revocant nec solis ortum incautis patiuntur obrepere diemque venientem nuntiant cantu, ipsum vero cantum plausu laterum. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Qui simul signo solito pastorum incensi atque inflammati sunt, furiosa rabie conciti et latratibus etiam absonis horribiles eunt in homines eosque variis adgressi vulneribus distrahunt ac lacerant nec fugientibus saltem compercunt, sed eo magis inritatiores secuntur. —Metamorphoseon libri XI Apulei

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

• Alii vero elegantiae quidem in verbis parum esse non infitias eunt, sed et rerum quas dicat scientiam doctrinamque ei non deesse dicunt et in vitiis morum obiurgandis severitatem gravitatemque non invenustam. —Noctes Atticae A. Gellii

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Martem deum belli esse dicunt, et Martem appellatum quia per viros pugnatur, ut sit Mars mas; licet et tria sint genera consuetudinum, sicut Scytharum, ubi et feminae et viri in pugna eunt: Amazonum, ubi solae feminae: Romanorum aliarumque gentium, ubi soli mares. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

• Omnes res mortalium preter animum solum eque fugiunt, sed non eque omnium fuge vestigia apparent, nisi forte minus eunt animalia, que vel tenebris vel tacito repunt nisu vel, quoniam id quoque traditur, itineris indicium caudis premunt. —De remediis utriusque fortune Petrarcae

Fontes