Eremopoesis

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Eremopoesis (a Graeco ἐρημοποιός 'deserens, vastans' mutuatum) in assidua oecosystematum degradatione in siccis terris variationibus climaticis humanaque industria producta consistit. Terrae siccae paene dimidium terrestris superficiei in planeta occupant, annoque 2000 hospitio tertiam hominum partem in toto orbe terrarum accipiunt. Eremopoiesis milliones hominum afficit qui a beneficiis pendunt quae terrarum siccarum oecosystemata praebere possint.

Tabula de eremopoieseos vulnerabilitate^? in toto orbe terrarum.

In terris siccis, aquae carentia productionem cultionum, pabuli, ligni, aliarumque diaconiarum^? circumscribit quae oecosystemata homini suppeditant. Terrae siccae igitur vulnerabilissimae incremento humanae pressionis et climatis variabilitati sunt, praesertim terrae siccae subsaharianae et Mesoasianae.

Inter 10 et 20 fere centesimae terrarum siccarum iam degradatarum inveniuntur. Praeterea, eremopoiesis in cursu comminatio est quae super incolas pauperrimos et super conspectus reducendae paupertatis volitat.^? Quamobrem, eremopoiesis in praesenti maximorum oecologicorum problematum^? unum et gravis obex est ad satis faciendum fundamentalibus hominis necessitatibus in terris siccis.

Consociatio Nationum diem 17 Iunii "Diem Contra Eremopoesem Et Ariditatem" anno 1995 decrevit, apud diem ubi Pactio Nationum Unitarum de impugnanda eremopoesi decreta est.

Nexus interni

Bibliographia

Oliver, John E., ed. 2005. Desertification. Encyclopedia of world climatology. Springer. ISBN 978-1-4020-3264-6.
Parrillo, Vincent N., ed. 2008. Desertification. Encyclopedia of social problems, vol. 2. SAGE. ISBN 978-1-4129-4165-5.
Reynolds, James F., et D. Mark Stafford Smith, eds. 2002. Global Desertification: Do Humans Cause Deserts? Dahlem Workshop Report 88. Berolini: Dahlem University Press.