[go: up one dir, main page]
Vicipaedia

Bagdatum

Bagdatum, in scriptis vetustioribus Baldacum (Arabice بغداد Baġdād), est urbs capitalis Iraci. Numerus incolarum anno 2011 ad 7 216 040 censebatur: est igitur Iraci urbium maxima (proxima autem a maxima Basra est), et proxima a maxima urbium Arabice loquentium (maxima Cairus), et item proxima a maxima urbium in Asia occidentali iacentium (maximum enim Teheranum). Ad ripam dextram fluminis Tigridis anno 762 condita est iussu caliphae Abbasidae al-Manṣūr; fuit ab hoc tempore caliphatus Abbasidarum caput et litteratorum studiosorumque metropolis. Anno 1258 Bagdatum a Mongolis duce Hülegü obsessa et delapidata est. Inde per septem fere saecula urbs provincialis fuit sub dominatione Mongolorum et Turcarum. Imperio Ottomanico primo bello mundano devicto Iracum anno 1920 territorium separatum tutelae Britannicae mandatum fit. Caput huius territorii (mox regni, deinde rei publicae) Bagdatum constitutum est.

Wikidata Bagdatum
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Iraca
Locus: 33°18′55″N 44°21′58″E
Numerus incolarum: 8 126 755
Zona horaria: UTC+3
Situs interretialis
Nomen officiale: بغداد

Gestio

Praefectus: Manhal Al habbobi
Procuratio superior: Baghdad Governorate, Kingdom of Iraq, Mandatory Iraq, Baghdad Vilayet, Baghdad Eyalet

Geographia

Superficies: 673 chiliometrum quadratum

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Philadelphia Iordaniae, Berytus, Cairus, Damascus, Sana, Teheranum, Iedda, Concordia, Rabatum, Paulodorum, Pyeongyang, Dubai

Bagdatum urbem anno 2010 homines 5 402 000 incolere censebantur, regionem autem metropolitanam 11 800 000. Novem regiones urbanae, vici octoginta et novem enumerantur. Parlamentum Iracicum legationesque aliarum civitatum ibi sedent, sed post annum 2003 regiones urbis inter armatos variae oboedientiae controvertuntur.

Nomen

recensere

Al-Mansur urbi a se conditae nomen Madīnat al-Salām ('urbs pacis') anno 762 attribuit. Nomen antiquius et commune Baġdād, quod urbs florens rursus sibi vindicavit, ab eruditis censetur originem e Lingua Persica Media trahere (bag 'deus' + dād 'dedit'). Alii autem abnuunt: populus enim huius regionis, ante urbem novam conditam, Aramaice neque Persice loquebatur.[1]

Nomen commune variis modis a scriptoribus Latinis adhibetur. Saeculo ab undecimo ad quintum decimum nomen indeclinabile reperimus aut Baldac[fons 1][fons 2][fons 3] aut Baldach[fons 4][fons 5] sive (per errorem?) anno 1531 Baldath[fons 6]; semel Baldacum, nomen declinationis secundae.[fons 7] Ab anno 1625 nomen Bagdadum supervenit,[fons 8][fons 9] sed etiam Bagdatum,[fons 10][fons 11] rarius Bagdetia.[fons 12][fons 13] Nova Babylon interdum scribitur.[fons 12] Verba adiectiva reperiuntur saeculo tertio decimo calipha Baldacensis,[fons 1] anno circiter 1300 homines Baldacenses[fons 7], sed anno 1571 auctor Bagdedinus[fons 14] et ab anno 1625 homines Bagdadenses,[fons 9] mox Bagdatenses.[fons 11] Qui nomina taxinomica inveniunt aut Bagdatensis aut Bagdadensis scribunt.

Verbum baldachinum, tali modo in variis linguis Europaeis acceptum, ab illo nomine urbis Bagdati mediaevali Baldacum derivatur propter mercaturam textilium Persicorum et Orientalium per Bagdatum directam.

Situs

recensere
 
Bagdatum sicut ab al-Manṣūr et successoribus aedificatum est

Bagdatum ad ripas fluminis Tigridis stat eo loco ubi trans planitiem alluvialem Mesopotamicam fluvius geminus Euphrates proxime accurrit, ad Occidentem versus haud 40 km distans. Amnis Dialas suburbia orientalia Bagdati lavat moxque Tigride confluit meridiem versus. Bagdatum 34 metris, neque pluribus, super maris aequor surrigitur et interdum a Tigridis aquis partim inundabatur usque ad annum 1956: tunc enim moles iuxta Sumam (Sāmarrāʾ) ad affluentiam fluminis constringendam planitiemque irrigendam constructa est. In omni parte eiusdem planitiei metropoles antiquae et ruinosae reperiuntur. Seleucia enim, caput ab initio regni Seleucidarum, anno 305 iuxta occidentalem Tigridis ripam condita, 35 km distat meridiem versus. Ctesiphon, imperatorum Parthorum metropolis, Seleuciam a ripa orientali spectat. Babylon, Euphratem ripis ambabus circumstans, 85 km distat sub sole meridiano. Ešnunna, civitas Sumeria, haud longe distat septentrionem versus. Suma loco Bagdati sexaginta annos ab 833 usque in 892 fuit caput caliphatus Abbasidarum.

Clima Bagdati subtropicum aridum confitetur, aestivum calidum atque siccum, hiemale admodum frigidum et humidum. Pluvia a mense Decembri usque ad Aprilem accidunt sed rara sunt, mensuram usque ad 150 mm, nec plura, cumulantia. Temperatura media usque ad 44° mensibus Iulio et Augusto ascendit, maxima 50° sive plures, sed media ad 4° mense Ianuario descendit, minima ad 0°.

 
Ioannes Grammaticus legatus a Theophilo imperatore Byzantino (ad dextram partem imaginis) Bagdatum ad calipham al-Maʾmūn (ad sinistram partem) anno 829 mittitur. Ioannes Scylitzes, Synopsis historiarum: Bibliotheca Nationalis Hispanica Cod. Vitr. 26-2 f. 47r (saec. 12).
 
Bagdatum a Mongolis duce Hülegü anno 1258 obsessa. Rašīd al-Dīn, Ǧāmiʿ al-tawārīḫ: Bibliotheca Nationalis Francica MS Supplément persan 1113 f. 180v-181r (c. 1430).

Historia

recensere

Vicis nonnullis in hoc pago iam sparsis, calipha e familia Abbasidarum et secta Sunnitica al-Manṣūr ad ripam dextram Tigridis anno 762 urbem novam suam condidit ad caliphatús caput, forma circulari, magnitudine restricta, muris tribus concentribus cincta. Forma huius urbis ex antiquioribus derivata est Persicis sub imperiis Arsacidarum et Sassanidarum constructis, harum Fīrūzābād, illorum Hatra, et secundum praeceptis astrologorum tam Zoroastriani Naubaḫt Ahwāzī quam Iudaici Māšāʾ Allāh ibn Aṯarī. domu ipsius caliphae in medio posita est cum meschita, thesaurario et praesidio: ibi enim aulam suam collocandam censuit guberniumque imperii sui. Quattuor portas aedificare statuit, intusque ab omni porta viam rectam porticibus munitam ad medium tendentem.

Extra urbem a Porta Basrae meridiem et orientem versus per viam fluvialem peregrinatores Basra ad urbem ibant. A Porta Cufae meridiem et occidentem versus via per urbem Cufam ad Arabiam tendit. A Porta Damasci septentrionem et occidentem versus ad Syriam proficisci licuit. A Porta Chorasani meridiem et orientem versus via per pontem Tigridis ad partes Iraniae tendit. Extra muros statim mercatores aliique incolae, praesertim origine Mesopotamico et Arabico, domos suas posuerunt et praecipue ad portas Basrae et Cufae iuxta vias frequentatissimas in ea regione (olim suburbana, hodie urbana) quae al-Karh appellatur. Eodem tempore extra muros boreales regionem suburbanam al-Ḥarbīya milites exercitús Caliphae veterani, praecipue Persae, incolere coeperunt. Hoc omne ad ripam Tigridis dextram vel occidentalem visum est. Mox autem ad ripam sinistram vel orientalem domum principis al-Mahdī (filii al-Manṣūr olimque Chorasani gubernatoris) anno 768 aedificata est. Iuxta hoc palatium suburbia nova creverunt tria, scilicet al-Ruṣafa, al-Šammāsiya et al-Muḫarrim, quae partim Chorasanenses al-Mahdī sectatores incoluerunt.

Ita Bagdatum urbs iuxta ambas fluminis ripas crescebat, "urbem rotundam" (sic enim structura al-Manṣūr nuncupata est) gradatim superfluens. Caliphae posteriores, al-Mansur et al-Mahdī successores, saepe ad ripam orientalem palatia magnifica et hortos construere iusserunt, interdum autem alibi degerunt. Hārūn al-Rašīd anno 796 caput gubernii sui Callinicum (al-Raqqa) constituit, quo anno 809 mortuo al-Amīn Bagdati redit sed, bello civili saeviente inter filios Hārūn al-Rašīd, "urbs rotunda" partim delapidata est. Sed in his annis et sub calipha al-Maʾmūn, litterarum amatore et Domús Sapientiae fautore, Bagdatum urbs mercatorum et eruditorum floruit. Al-Muʿtaṣim bi-ʾllāh ab anno 836 Sumam sedem suam praetulit, ubi usque ad annum 892 successores eius manserunt. Tandem a novo calipha al-Muʿtaḍid bi-'llāh Bagdatum rursus selectum est, sed saeculis X, XI et XII a ducibus militaribus extraneis possidebatur, familiae Buyidarum ab anno 945, familiae Selgiukidarum a 1055 ad 1152: isti etiam palatia sua ad ripam orientalem addiderunt. Potestas calipharum Bagdatensium Sunniticorum a Nureddino successoreque Saladino breviter restituta est saeculo XII exeunte et XIII ineunte, calipha al-Nāṣir li-Dīn Allāh, cuius nepos al-Mustanṣir madrasam sive scholam superiorem al-Mustanṣirīya anno circiter 1227/1233 condidit, cuius aedificia etiam hodie servantur. Mox autem urbs omnino deiecta est: Hülegü enim imperator Mongolorum anno 1258 Bagdatum obsessit et cepit, caliphamque al-Mustaʿṣim et incolarum centena milia interfeci iussit. Moles insuper et opera irrigationis destruere curavit. Ita Bagdatum, olim divitiis ruralibus cinctum, iam terris aridis agrisque vastatis circumdatum est.

Bagdatum ab hoc anno nondum urbs capitalis fuit caliphatús neque imperii, sed provincialis, sub imperiis Mongolorum Ilhanorum, mox Ǧalāyiridarum (horum Saih Uwais, Bagdati amator, mercatús culturaeque fautor, madrasam al-Mirǧānīya et mansionem Ḫān Mirǧān annis 1356-1359 condidit). Rursus anno 1401 conquisitum est, multis incolis necatis, ab imperatore Timur seu Tamerlane, cui succedit domus regnatrices Turcmenorum.

 
Minaretum iuxta forum avium bestiarumque Suq al-Gazal[2] iussu imperatoris Abaqa Hulegu filii saeculo XIII exeunte aedificatum, usque hodie visitandum. Hoc loco Meschita Caliphae, olim ab al-Muktafī anno circiter 905 constructa, ab Hulegu anno 1258 deleta erat. Imago anni 1911

Breviter postea Persae Safavidae imperaverunt (primo rege Ismāʿil I), longissimo autem tempore Ottomanidae (conquisitore Suleimano I anno 1534), qui usque ad primum bellum mundanum Bagdatum possederunt. Saeculo XIX mercatura fluviatilis divitias suas Bagdato reddere incipiebat. Britanni et Francici amoenitates culturae Europaeanae introducebant. Consulatus Britannicus in urbe iam ab anno 1798 sedebat.

Iussu Deliberationis de pace componenda Lutetiae facta, in Foedere Separae sancto, Mesopotamia (nuper provincia Iracum Ottomanica) tutelae Regni Britannici mandata est. Huic territorio Bagdatum urbs, iam anno 1917 ab exercitu Britannico sine proelio capta, caput fuerit, sed ab anno 1932 caput regni Iraci independentis, rege Fayṣal I. Reges et ab anno 1958 praesides Iraci domum vel palatium principale et caput gubernii Bagdati in urbe tenuerunt. Milites igitur Civitatum Foederatarum sociorumque, qui ad inimicum praesidem Ṣaddām Ḥusain eiciendum pugnabant, urbem Bagdatum super omnes alias nancisci cupiverunt et diebus 3-12 Aprilis 2003 in proelio nacti sunt. Qui milites mense Augusto 2010 a Bagdato omnique Iraco decesserunt, sed post annum 2003 et usque hodie regiones huius urbis inter armatos variae oboedientiae controvertuntur, aliquos exercitús Iracici militantes, alios vigiliae foederalis, nonnulli vigilum urbanorum, quosdam etiam qui in gregibus circa privatos se clientes confitentur. Sunt qui se appellant filii Iraci, pyrobolis AK-47 armati, contra alios omnes vigilantes.[3].

Incolae notabiles

recensere

Aedificia

recensere

Domús caliphae al-Mansur cupola viridis, late visa, anno 941 effudit. Omnis "urbis rotundae" nulla res hodie videtur: ruinae, si sint, partim sub statione ferriviaria iacent. Saeculi XIII aedificium madrasae al-Mustanṣirīya visitatur, sed Porta Talismani, eisdem annis constructa, anno 1917 deleta est.[4] Mansio peregrinatorum et scholasticorum Ḫān Mirǧān, anno 1356 aedificata, ab hodiernis visitatur.[5] Arx et palatium sive sarai Ottomanidarum, ripam orientalem Tigridis adiacentes, magna parte servantur.[6]

Inter nova aedificia memoranda est Turris Bagdatensis (Burǧ Baġdād), partim ad telecommunicationes destinata sed etiam peregrinatoribus tabernam in fastigio offerrens, annis 1992/1994 erecta et nomine "Turris Saddami" (Burǧ Ṣaddām) dignata.

Cultura

recensere

Domum Sapientiae aut ab al-Manṣūr ipso aut ab Hārūn al-Rašīd condita est sed pro certo ab al-Maʾmūn promota, ad sapientiam Persarum et mox Graecorum Arabice convertendam dicata. Al-Mustanṣir madrasam sive scholam superiorem al-Mustanṣirīya anno circiter 1227/1233 condidit. Madrasa al-Mirǧānīya (cui accedebat mansio Ḫān Mirǧān) anno 1356 condita est.[7] Universitas Bagdatensis anno 1957 condita est.

Museum Archaeologicum Bagdatense anno 1926 suadente imprimis Gertrudis Bell erudita Britannica, quae apud gubernium territorii et regni Iracensis eo tempore meruit. Ab anno 1966, in nova aedificia regionis urbani al-Karh motum, Museum Nationale Iracense nuncupatur.

Populus et administratio

recensere

Bagdatum urbem anno 2010 homines 5 402 000 incolere censebantur. Anno 1957 incolae 490 496 enumerati sunt, anno 1987 3 841 268. Lingua loquitur maxima pars Arabica, multi etiam Carduchica, pauciores Aramaica, origine permulti Iracico, religione Islamica sectarum aut Siiticae aut Sunniticae. Sunt qui religionem Christianam confitentur, usque in annum 2003 ad numerum 500 000 congregati, sed dimidia pars in alias civitates post hoc anno effugerunt. Populus religionis Iudaicae, numerum 77 000 anno 1947 attingens, fere omnis ante annum 1951 ad Israelem effugit.

Novem regiones urbanae enumerantur, scilicet al-Aʿzamiya (‏ألأعظمية‎), Baġdād al-Ǧadīda (بغداد الجديدة‎), al-Kāzimiya (‏الكاظمية‎), al-Karāda (‏الكرادة‎), al-Karḫ (‏الكرخ‎), Manṣūr (‏منصور‎), al-Rašīd (‏الرشيد‎), al-Ruṣāfa (‏الرصافة‎), Madīna al-Ṣadr (‏مدينة الصدر‎). In vicos octoginta et novem dividuntur.

Notae

recensere
  1. ↑ Kennedy 1988.
  2. ↑ Vide ar:سوق الغزل)
  3. ↑ Ita Vicipaedia Francogallica
  4. ↑ "There were three gates in the western city and four in the eastern; one of the latter, however, on the north side, called "Gate of the Talisman" from an Arabic inscription bearing the date A. D. 1220, has remained closed since the capture of the city by Murad IV in 1638There were three gates in the western city and four in the eastern; one of the latter, however, on the north side, called "Gate of the Talisman" from an Arabic inscription bearing the date A.D. 1220, has remained closed since the capture of the city by Murad IV. in 1638.
  5. ↑ "There are said to be about thirty khans or caravanserais in Bagdad for the reception of pilgrims and merchants and their goods, none of which is of any importance as a building, with the single exception of the khan el-Aurtmeh adjoining the Marjanieh mosque, to which it formerly belonged. This dates from A.D. 1356, and is said to occupy the site of an ancient Christian church. Its vaulted roof is a fine specimen of Saracenic brickwork" ("Bagdad" in Encyclopaedia Britannica. 11a ed. (Sicagi, 1911) html djvu). Vide etiam ar:خان مرجان
  6. ↑ "To the north, just within the old wall line, stands the citadel, surrounded by a high wall, with a lofty clock-tower which commands an excellent view. To the south of this, also on the Tigris, is the serai or palace of the Turkish governor, distinguished rather for extent than grandeur. It is comparatively modern, built at different periods, a large and confused structure without proportion, beauty or strength" ("Bagdad" in Encyclopaedia Britannica. 11a ed. (Sicagi, 1911) html djvu)
  7. ↑ "The Marjanieh mosque, not far from the minaret of Mostansir, although its body is modern, has some remains of old and very rich arabesque work on its surface, dating from the 14th century. The door is formed by a lofty arch of the pointed form guarded on both sides with red bands exquisitely sculptured and having numerous inscriptions" ("Bagdad" in Encyclopaedia Britannica. 11a ed. (Sicagi, 1911) html djvu)

Fontes nominis Latini

recensere
  1. ↑ 1.0 1.1 c. 1247 Carpini, Historia Mongalorum quos nos Tartaros appellamus; Baldac (indecl. -ensis)
    "[Calipha Baldacensis.] Idémque exercitus contra terram Caliphi Baldach perrexit..." ch. 16
  2. ↑ 1247 C. de Bridia, Historia Tartarorum; Baldac (indecl.),
    "Item subiugavit Armeniam, item Georgianam, item Nubiam, item Turchiam, item Baldac et Sarracenorum soldanos, alios quamplures." ¶31
  3. ↑ c. 1272 Guillelmi Tripolitani, De Statu Sarracenorum; Baldac(h) (indecl.),
    "Sed quoniam Tartari sub potenti principe suo nomine Hulaon ceperunt Baldach et calipham eius..." -11:8-9
  4. ↑ Saec. 11 David Armenici, Compilatio in libros de oculorum curationibus Accanamosali et diversorum philosophorum de Baldach; Baldach (indecl.)
  5. ↑ 1499 (edita) incerto interprete Canamusali De Oculis: Baldach
    "Incipit liber quẽ composuit Canamusali philosophus de Baldach super rerum preparationibus que ad oculorum medicinae faciunt."
  6. ↑ 1531 Ioanne Schotto edente, Tacuini sanitatis Elluchasem Elimithar Medici de Baldath; Baldath (indecl.)
  7. ↑ 7.0 7.1 ca. 1300? Ricculdi de Monte Crucis Contra Legem Saracenorum: Baldac(c)um -i n. -ensis
    "Quod advertens calipha de Baldaco edificavit dadamian et Mestauzeriam scolas solennes, studiaque Alchorani reparavit Baldaci cubiculaque et sumptus in dantes Alch(orano) operam, addidit et certum numerum pecuniarum, que omnia Baldacenses persolverent; iussitque de provinciis adolescentes qui numquam philosophie vacassent Baldacum dimicti." (13, 92-106)
  8. ↑ 1625 Thoma Erpenio interprete, Elmacini Historia saracenica; Bagdadum -i n.
    "Venit itaque filius Rajici Bagdadum, & constituit eum Arradis Imperatorem Imperatorum, commisitque ei administrationem regni & jussit eum pro se concionari super suggesto."
  9. ↑ 9.0 9.1 1650 Levini Warneri De Rebus Turcicis Epistolae Ineditae; Bagdadum -i n., -ensis:
    "Bagdadi magnae exortae sunt seditiones inter Turcas, adeò ut mutuis gladiis ipsi se conficiant: Persae utentes occasione dicuntur toti in eo esse, ut dictam urbem obsidione cingant: unde Jenitseris Bagdadensibus, qui hinc inde discurrebant mercaturam exercentes, in mandatis datum, ut omni amputatâ morâ Bagdadum se conferant." -epistola 24 Martii anno 1650 scripta
  10. ↑ 1758 Vosgien Dictionnaire géographique portatif; Bagdatum (editio anni 1809, certe erratum, Bagdalum habet):
    "Bagdad, Bagdatum, v. d'Asie, sur le bord oriental du Tigre."
  11. ↑ 11.0 11.1 1977 Caroli Egger Lexicon nominum locorum; Bagdatum -i n. -ensis
    "Bagdatum, i, n. Est urbs Iraquiae, cuius nominis haec est interpretatio: donum (dâd) Dei (bagh). Prope sunt parietinae Babylonis. Bagdatenses, ium; Bagdatensis, e." p. 44 s.v. Bagdad
  12. ↑ 12.0 12.1 1861 Graesse Orbis Latinus: Bagdetia -ae f.
    "Bagdetia, Nova Babylon" p. 222 s.v. Bagdad
  13. ↑ Incerti anni incerti auctoris: De Carolo May: Bagdetia
    "III De Bagdetia Romam novam" (versio Latina tituli Von Bagdad nach Stambul)
  14. ↑ 1570 Ioanne Dee & Federico Commandino edentibus, De Superficierum Divisionibus; adi. Bagdedinus -a -um:
    "Machometo Bagdedino ascriptus." (in pagina titulari)
 
Forma Bagdati anno 2003 depicta
 
Regiones urbanae Bagdatenses sicut inter milites Americanos et Iracicos anno 2007 dispertitae sunt

Bibliographia

recensere
Historica
  • Robert M. Adams, Land Behind Baghdad: a history of settlement on the Diyala plains. Chicagiae: University of Chicago Press, 1965
  • G. Makdisi, "Muslim Institutions of Learning in Eleventh Century Baghdad" in Bulletin of the School of Oriental and African Studies vol. 24 (1961): symbola reimpressa in Makdisi (1990) infra
  • G. Makdisi, History and Politics in XIth Century Baghdad. Aldershot: Variorum, 1990
  • Justin Marozzi, "Story of cities #3: the birth of Baghdad was a landmark for world civilisation" in The Guardian (16 Martii 2016)
  • H. Nooraddin, "Globialization and the Search for Modern Local Architecture: Learning from Baghdad" in Y. Elsheshtawy , ed., Planning Middle Eastern Cities: An Urban Kaleidoscope (Londinii, 2004) pp. 59–84
  • Karin Rührdanz, Das alte Bagdad: Hauptstadt der Kalifen. Lipsiae, 1991. ISBN 3-332-00503-0
  • G. Wiet, Baghdad, Metropolis of the Abbasid Caliphate. Norman: University of Oklahoma Press, 1971
Topographica et archaeologica
  • Jacob Lassner, "The Caliph's Personal Domain: the city plan of Baghdad re-examined" in Hourani, Stern, edd., The Islamic City (Oxonii: Bruno Cassirer, 1970)
  • Jacob Lassner, The Topography of Baghdad in the Early Middle Ages. Detroiti: Wayne State University Press, 1970
  • Guy Le Strange, Baghdad during the Abbasid Caliphate, from contemporary Arabic and Persian sources. Oxonii: Clarendon Press, 1900 Textus apud archive.org
  • G. Makdisi, "The Topography of Eleventh Century Baġdād: Materials and Notes" in Arabica vol. 6 (1959) pp. 178–97, 282–309: symbola reimpressa in Makdisi (1990) supra
  • Caecilia Pieri, Bagdad Arts déco: Architectures de brique 1920-1950. Lutetiae: L'Archange Minotaure, 2008. ISBN 978-2-35463-032-4
  • G. Salmon, L'Introduction topographique à l'histoire de Baghdād. Lutetiae, 1904
  • Vincenzo Strika, Jabir Khalil, The Islamic Architecture of Baghdad: the results of a joint Italian–Iraqi survey. Neapoli, 1987
  • John Warren, Ihsan Fethi, Traditional houses in Baghdad. Horsham: Coach Publishing House, 1974
Commentaria
Aliae encyclopaediae

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Bagdatum spectant.
Asiae urbes milies milium incolarum (urbibus Indicis et Sinicis exceptis)

Adana • Almata • Ancyra • Attalea • Bacua • Bagdatum • Bancocum • Bandung • Basra • Bekasi • Berytus • Busan • Cabura • Caesarea in Cappadocia • Caloocan • Canthoum • Celiabinsca • Chittagong • Crasnoiarium • Cuala Lumpuria • Dacca • Daegu • Daejeon • Damascus • Urbs Davaensis • Depok • Dubai • Emesa • Erivanum • Faisalabad • Fukuoka • Gaziantep • Gedda • Comum • Goyang • Gujranwala • Haiphongum • Halapia • Hanoi • Hirosima • Hochiminhopolis • Hyderabad • Iconium • Incheon • Isfahanum • Jakarta • Johor Bahru • Karachium • Karadsch • Kawasaki • Khulna • Klang • Kōbe • Kuangiu • Kyotum • Lahorium • Makassar • Mandalay • Manila • Mexatum • Mecca • Medan • Medina • Mausilium • Multanum • Nagoya • Novosibirscum • Omium • Osaka • Palembang • Peshawar • Philadelphia • Phnom Penh • Prusa • Pyeongyang • Urbs Quezon • Rangunum • Rawalpindi • Riadum • Saitama • Sanaa • Sapporum • Sirasium • Semarang • Sendai • Seongnam • Seulum • Singapura • Smyrna • Sulaimaniyya • Surabaya • Suwon • Tangerang • Tangerang Selatan • Taskentum • Tauris • Teheranum • Tiphlis • Tokium • Ulanbatoria • Ulsan • Vasetum • Yokohama

Urbes Asiae capitales

Ordine alphabetico enumeratae: Abu Dhabi • Ancyra • Aşgabat • Astana • Bacua • Cuala Lumpuria • Bagdatum • Bancocum • Bandar Seri Begawan • Berytus • Cabura • Catmandum • Cuvaitum • Dacca • Damascus • Dellium Novum • Dili • Doha • Dušanbe • Erivanum • Hanoi • Hierosolyma • Islamabada • Jakarta • Leucosia • Malé • Manama • Manila • Mascatum • Naypyidaw • Pechinum • Philadelphia • Phnom Penh • Pisphecum • Pyeongyang • Riadum • Sanaa • Seulum • Singapura • Sri Jayawardenapura Kotte • Taipeia • Taskentum • Teheranum • Thimphu • Tiphlis • Tokium • Ulanbatoria • Vientiana
Sub civitatum nominibus annexae: Aegyptus • Afgania • Arabia Saudiana • Armenia • Atropatene • Baharina • Bangladesa • Birmania • Bruneium • Butania • Cambosia • Chirgisia • res publica Coreana • res publica popularis democratica Coreana • Cuvaitum • Cyprus • Georgia • Iaponia • Iemenia • India • Indonesia • Iordania • Iracum • Irania • Israël • Kazachstania • Laotia • Libanus • Malaesia • insulae Maldivae • Mongolia • Nepalia • Omania • Pakistania • Philippinae • Emiratus Arabici Coniuncti • Quataria • Russia • res publica popularis Sinarum • res publica Sinarum • Singapura • Syria • Tadzikistania • Taprobane • Thailandia • Timoria Orientalis • Turcia • Turcomannia • Uzbecia • Vietnamia



Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Bagdatum&oldid=3824993"