Kitab Yunus

Kitab Yunus iku buku sing séjé dhéwé karo buku-buku nabi liyané ing jero Alkitab. Amarga buku iki isiné dudu weling sang nabi, nanging nyritaaké pangalaman Nabi Yunus, nalika dhèwé nyoba sumingkir saka dhawuhing Gusti.

Ing basa Ibrani, Yunus diarani Jonah sing tegesé “mrepati”.

Gusti dhawuh Yunus nekani kutha Niniwe, kutha krajané karaton Asuriah, mungsuh Israèl. Nanging Yunus ora gelem lunga menyang kutha iku kanggo mènèhaké welinging Gusti, amarga dhèwèké percaya yèn wong-wong Niniwe mandheg olèhé tumindhak dosa, banjur Gusti ora bakal nindhakaké kersané mbesmi kutha iki.

Wusanané, sawisé pirang-pirang kadadéan sing ninggal kesan, Yunus ngèstoakŕ dhawuhing Gusti. Nanging dhèwèké ngrasa ndongkol, amarga Niniwe ora sida dibesmi.

Amanating kitab iki, yaiku yèn Gusti Allah iku Sarwa Ngampuni lan Sarwa Sayang marang wong-wong ing donya. Gusti luwih seneng ngampuni tinimbang ngrusak siji bangsa, sanadyan bangsa iku mungsuhé bangsa umat-E dhéwé.

Katonané kitab Yunus ditulis déning Yunus dhéwé. Kitab Yunus dirujuk déning Gusti Yesus sajeroning Prajanjian Anyar (Injil Matius 12:39, 40; Injil Lukas 11:29).