Circuitele sau reţelele electrice intervin în producerea energiei electromagnetice, transportul, ... more Circuitele sau reţelele electrice intervin în producerea energiei electromagnetice, transportul, distribuţia la locul de utilizare şi conversia acestei energii. Circuitele electrice se constituie prin interconectarea elementelor de circuit (rezistoare, bobine, condensatoare, surse de energie, etc.), conform unor scheme de conţin laturi, noduri şi ochiuri. Un element de circuit posedă un număr specific de borne (accesuri sau porţi) prin care se realizează legăturile cu alte elemente. Fiecare bornă este caracterizată prin intensitatea curentului absorbit şi prin potenţialul electric faţă de un punct de referinţă. Diferenţa de potenţial dintre borne se va numi tensiune electrică între aceste borne. Un element cu n borne se va numi n-pol sau multipol electric. În particular, un element cu două borne se va numi element dipolar sau dipol, un element cu trei borne se va numi tripol, iar dacă are patru accesuri se va numi cuadripol. Două borne asociate constituie o poartă dacă intensităţile curenţilor sunt egale şi opuse ca sens pentru cele două borne. Sursa de tensiune şi sursa de curent sunt elemente de circuit active, în sensul că, atunci când funcţionează în regim de generator, transmit către exterior energia electromagnetică. Elementele de circuit pasive sunt acelea care primesc energie din exterior, pe care o transformă în altă formă (rezistorul, spre exemplu) sau o acumulează ca energie electrică (condensatorul) sau energie magnetică (bobina). Laturile active ale unei scheme electrice sunt acelea care conţin surse de tensiune sau de curent, celelalte numindu-se laturi pasive. O partiţie a unei scheme electrice se numeşte activă, respectiv pasivă, atunci când conţine, respectiv nu conţine, laturi active. Dacă în schema electrică a unui circuit activ se substituie sursele de tensiune prin rezistenţele lor interne şi sursele de curent prin conductanţele interne se obţine schema pasivizată a circuitului. Latura incidentă la un nod al circuitului este latura pentru care acel nod constituie una dintre extremităţi. Se numeşte ochi succesiunea de laturi ce formează un contur închis aparţinând schemei electrice. Elementele ideale de circuit sunt obiecte idealizate în sensul că interacţiunea electromagnetică cu exteriorul poate fi complet caracterizată printr-un
Circuitele sau reţelele electrice intervin în producerea energiei electromagnetice, transportul, ... more Circuitele sau reţelele electrice intervin în producerea energiei electromagnetice, transportul, distribuţia la locul de utilizare şi conversia acestei energii. Circuitele electrice se constituie prin interconectarea elementelor de circuit (rezistoare, bobine, condensatoare, surse de energie, etc.), conform unor scheme de conţin laturi, noduri şi ochiuri. Un element de circuit posedă un număr specific de borne (accesuri sau porţi) prin care se realizează legăturile cu alte elemente. Fiecare bornă este caracterizată prin intensitatea curentului absorbit şi prin potenţialul electric faţă de un punct de referinţă. Diferenţa de potenţial dintre borne se va numi tensiune electrică între aceste borne. Un element cu n borne se va numi n-pol sau multipol electric. În particular, un element cu două borne se va numi element dipolar sau dipol, un element cu trei borne se va numi tripol, iar dacă are patru accesuri se va numi cuadripol. Două borne asociate constituie o poartă dacă intensităţile curenţilor sunt egale şi opuse ca sens pentru cele două borne. Sursa de tensiune şi sursa de curent sunt elemente de circuit active, în sensul că, atunci când funcţionează în regim de generator, transmit către exterior energia electromagnetică. Elementele de circuit pasive sunt acelea care primesc energie din exterior, pe care o transformă în altă formă (rezistorul, spre exemplu) sau o acumulează ca energie electrică (condensatorul) sau energie magnetică (bobina). Laturile active ale unei scheme electrice sunt acelea care conţin surse de tensiune sau de curent, celelalte numindu-se laturi pasive. O partiţie a unei scheme electrice se numeşte activă, respectiv pasivă, atunci când conţine, respectiv nu conţine, laturi active. Dacă în schema electrică a unui circuit activ se substituie sursele de tensiune prin rezistenţele lor interne şi sursele de curent prin conductanţele interne se obţine schema pasivizată a circuitului. Latura incidentă la un nod al circuitului este latura pentru care acel nod constituie una dintre extremităţi. Se numeşte ochi succesiunea de laturi ce formează un contur închis aparţinând schemei electrice. Elementele ideale de circuit sunt obiecte idealizate în sensul că interacţiunea electromagnetică cu exteriorul poate fi complet caracterizată printr-un
Uploads
Papers by Mihai Popa